Makroglony, makroalgi – określenie glonów widocznych gołym okiem, w większości potocznie nazywanych wodorostami. Są to glony stosunkowo duże (jednak pojęcie jest to nieostre), wielokomórkowe. Mają plechy o różnej morfologii – glony nitkowate, skorupiaste, tworzące maty, a także przypominające pokrojem wodne rośliny naczyniowe lub liście. Część makroglonów jest jednocześnie uznawana za makrofity. Stan biocenoz makroglonów i tzw. traw morskich jest jednym z elementów biologicznych wykorzystywanych do oceny i klasyfikacji stanu ekologicznego przybrzeżnych wód morskich wskazywanych w Ramowej Dyrektywie Wodnej (w polskim systemie monitoringu wód jest to element „makroglony i okrytozalążkowe” odpowiadający elementowi „fitobentos” badanemu w wodach słodkich, podczas gdy ocena stanu makroglonów słodkowodnych wchodzi w skład wskaźników makrofitowych (Makrofitowy Indeks Rzeczny, Makrofitowy Indeks Stanu Ekologicznego)^[1]. Niektóre makroglony mogą tworzyć zbiorowiska roślinne klasyfikowane zgodnie z zasadami fitosocjologii dotyczącej roślin naczyniowych, np. ramienice tworzą łąki ramienicowe. Morskie makroglony tworzą zbiorowiska określane jako lasy wodorostów.

Makroglony występują w różnych grupach taksonomicznych (brunatnice, krasnorosty, zielenice, Charophyta (szeroko rozumiane ramienice)).

• 
  Ramienice (Chara sp.)
• 
  Wielkomorszcz gruszkonośny – największy makroglon
• 
  Corallina pilulifera (krasnorost)
• 
  Gałęzatka (zielenica nitkowata)

• Macroalgae. [w:] Agricultural Thesaurus and Glossary [on-line]. National Agricultural Library (United States Department of Agriculture). [dostęp 2012-01-10]. (ang.).