.jpg) Marija Lwowa-Biełowa w 2020 roku | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pełnomocnik przy Prezydencie Federacji Rosyjskiej do spraw Praw Dziecka | |
| Okres |
od 27 października 2021 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Pełnomocny przedstawiciel Rady Federacji do spraw współpracy z Pełnomocnikiem przy Prezydencie Federacji Rosyjskiej do spraw Praw Dziecka | |
| Okres |
od 18 listopada 2020 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Senator Federacji Rosyjskiej – przedstawiciel rządu obwodu penzeńskiego | |
| Okres |
od 21 września 2020 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Marija Aleksiejewna Lwowa-Biełowa (ros. Мария Алексеевна Львова-Белова[1]; ur. 25 października 1984 w Penzie[2]) – rosyjska działaczka społeczna i polityk, w latach 2020–2021 senator Federacji Rosyjskiej – przedstawiciel rządu obwodu penzeńskiego oraz pełnomocny przedstawiciel Rady Federacji do spraw współpracy z Pełnomocnikiem przy Prezydencie Federacji Rosyjskiej do spraw Praw Dziecka, od 2021 roku Pełnomocnik przy Prezydencie Federacji Rosyjskiej do spraw Praw Dziecka.
W 2023 roku Międzynarodowy Trybunał Karny w Hadze objął Biełową nakazem aresztowania z powodu jej działań, zaklasyfikowanych jako zbrodnia wojenna, związanych z inwazją Rosji na Ukrainę.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Edukacja
[edytuj | edytuj kod]W 1990 roku Marija Lwowa-Biełowa rozpoczęła naukę w Szkole Podstawowej nr 37, a od 1995 roku kontynuowała ją w Gimnazjum Lingwistycznym nr 6[1][2]. W 1998 roku wstąpiła do Szkoły Kultury i Sztuki im. A.A. Archangielskiego w Penzie, którą trzy lata później ukończyła z czerwonym dyplomem w specjalizacji „dyrygent orkiestry estradowej”[1][2]. W latach 2003–2005 kształciła się w Samarskiej Państwowej Akademii Kultury i Sztuk[1].
W 2019 roku podjęła studia na Penzeńskim Państwowym Uniwersytecie Technologicznym na kierunku „zarządzanie”[3]. W 2021 roku ukończyła Rosyjską Akademię Gospodarki Narodowej i Administracji Publicznej przy Prezydencie Federacji Rosyjskiej[1].
Działalność publiczna
[edytuj | edytuj kod]W latach 2000–2005 pracowała jako nauczycielka w klasie gitary w dziecięcych szkołach muzycznych nr 1 i nr 5 oraz w Szkole Kultury i Sztuki w Penzie[1].
W 2008 roku została współzałożycielką i dyrektorką organizacji społecznej Błagowiest (ros. Благовест). W 2014 roku objęła z kolei funkcję dyrektora wykonawczego organizacji pożytku publicznego Kwartał Lui (ros. Квартал Луи)[1]. W ramach niej 1 listopada 2014 roku uruchomiła jedyne w Rosji osiedle komunalne dla młodych i osieroconych osób z niepełnosprawnościami, w którym mają możliwość uczenia się samodzielnego życia, pobierania edukacji i podejmowania pracy[2][4].
W latach 2014–2017 była członkinią Izby Obywatelskiej obwodu penzeńskiego IV zgromadzenia, z kolei w latach 2017–2019 członkinią Izby Obywatelskiej obwodu penzeńskiego V zgromadzenia oraz Izby Obywatelskiej Federacji Rosyjskiej[2][1].
21 czerwca 2017 roku w Penzie działalność rozpoczął zainicjowany przez Mariję Lwową-Biełową Dom Wieroniki (ros. Дом Вероники), pierwsza w Rosji szkoła z internatem dla młodzieży ze znacznym stopniem niepełnosprawności[5].
W 2018 roku Lwowa-Biełowa przedstawiła projekt osiedla dla młodzieży z różnymi formami niepełnosprawności Posiadłość Artystyczna Nowyje Bieriega (ros. Новые берега, pol. „Nowe Brzegi”), obejmującego domy mieszkalne i różne obiekty infrastruktury[1]. 21 listopada 2018 roku uczestnicząc w spotkaniu premiera Rosji Dmitrija Miedwiediewa z przedstawicielami organizacji pozarządowych zaprezentowała realizowane w Penzie projekty dotyczące społecznej adaptacji osób niepełnosprawnych[2].
8 września 2019 roku została wybrana deputowaną do Dumy Miejskiej Penzy VII zgromadzenia w jednym okręgu wyborczym z list partii Jedna Rosja, jednak po wyborach odmówiła objęcia mandatu[2][1].
23 listopada 2019 roku oficjalnie została członkinią partii Jedna Rosja, zaś dzień później weszła w skład prezydium Rady Generalnej tej partii oraz objęła stanowisko współprzewodniczącej grupy roboczej Rady Generalnej do spraw wspierania społeczeństwa obywatelskiego[2][1].
W grudniu 2019 roku przekazała dwa pierwsze domy Posiadłości Artystycznej Nowyje Bieriega w Bogosłowce Igorowi Komarowowi, pełnomocnemu przedstawicielowi prezydenta Rosji do spraw Nadwołżańskiego Okręgu Federalnego[6][2].
W okresie od czerwca do października 2020 roku pełniła funkcję dyrektora wykonawczego organizacji pożytku publicznego Nowyje Bieriega w obwodzie penzeńskim[1]. 7 września tego roku została jednym ze 106 laureatów konkursu Liderzy Rosji (ros. Лидеры России)[2].
21 września 2020 roku gubernator obwodu penzeńskiego Iwan Biełoziercew nadał Mariji Lwowej-Biełowej uprawnienia senatora Federacji Rosyjskiej – przedstawiciela rządu obwodu penzeńskiego[2][1]. Dwa dni później przewodnicząca Rady Federacji Walentina Matwijenko wręczyła jej identyfikator i odznakę senatora[2]. 18 listopada 2020 roku została pełnomocnym przedstawicielem Rady Federacji do spraw współpracy z Pełnomocnikiem przy Prezydencie Federacji Rosyjskiej do spraw Praw Dziecka[7].
28 września 2021 roku Oleg Mielniczenko, nowy gubernator obwodu penzeńskiego, podpisał uchwałę pozwalającą Lwowej-Biełowej kontynuować pełnienie funkcji senatora[2]. Tego dnia Lwowa-Biełowa została także członkiem działającej przy Radzie Federacji komisji do spraw polityki społecznej[1].
27 października 2021 roku na mocy ukazu nr 606 prezydenta Rosji Władimira Putina Marija Lwowa-Biełowa objęła stanowisko Pełnomocnika przy Prezydencie Federacji Rosyjskiej do spraw Praw Dziecka[2][1][8]. Zastąpiła na nim Annę Kuzniecową, która pełniła je od września 2016 roku[8]. 21 grudnia 2021 roku gubernator Oleg Mielniczenko uczynił Nikołaja Kondratiuka jej następcą na stanowisku senatora Federacji Rosyjskiej z obwodu penzeńskiego[9].
15 grudnia 2022 roku prezydent Rosji włączył ją w skład Rady Powierniczej fundacji Krug dobra (ros. Круг добра, pol. „Krąg dobra”)[10].
17 marca 2023 roku Międzynarodowy Trybunał Karny w Hadze nałożył na Mariję Lwową-Biełową (a także na Władimira Putina) nakaz aresztowania za „odpowiedzialność za zbrodnię wojenną polegającą na bezprawnej deportacji ludności (dzieci) oraz bezprawnym przesiedleniu ludności (dzieci) z okupowanych terenów Ukrainy do Federacji Rosyjskiej”. Lwowa-Biełowa po rosyjskiej inwazji na Ukrainę z 24 lutego 2022 roku opracowała i wcieliła w życie proceder deportacji ukraińskich dzieci do Rosji[11]. Z powodu swoich działań względem ukraińskich dzieci została wcześniej objęta sankcjami międzynarodowymi przez Wielką Brytanię (w czerwcu 2022 roku), Unię Europejską (w lipcu 2022 roku), Stany Zjednoczone (we wrześniu 2022 roku) i Japonię (w styczniu 2023 roku)[12][13][14][15].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]W 2003 roku Marija Lwowa-Biełowa wyszła za mąż za Pawła Kogelmana, programistę, a od 2019 roku duchownego Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego (święcenia kapłańskie przyjął 17 sierpnia 2019 roku z rąk metropolity penzeńskiego i niżniełomowskiego Serafina w soborze św. Mitrofana w Penzie)[2][16][1]. Ma z nim 9 dzieci: 5 rodzonych (przyszły na świat w 2005, 2007, 2010, 2014 i 2018 roku) i 4 adoptowanych (w latach 2012–2013)[17][2]. W październiku 2022 roku poinformowała, że adoptowała 15-letniego chłopca pochodzącego z okupowanego przez Rosję Mariupola[18][19].
Nagrody i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Order Świętego Równego Apostołom Wielkiego Księcia Włodzimierza III stopnia (Rosja, 2016)[3].
- Honorowa Nagroda Prezydenta Federacji Rosyjskiej (Rosja, 2018)[20].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Jelena Słobodian: Уполномоченный по правам ребенка в РФ Мария Львова-Белова. Досье. [w:] Политики и чиновники [on-line]. aif.ru, 2021-10-27. [dostęp 2023-03-19]. (ros.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Львова-Белова Мария Алексеевна. [w:] Биографии [on-line]. penzanews.ru. [dostęp 2023-03-19]. (ros.).
- ↑ a b Биография Марии Львовой-Беловой. ria.ru, 2021-10-27. [dostęp 2023-03-19]. (ros.).
- ↑ Мария Львова-Белова. [w:] Благотворительность [on-line]. priderussia.ru, 2016-06-14. [dostęp 2023-03-19]. (ros.).
- ↑ В Пензе открыт активный пансион для молодых инвалидов «Дом Вероники». [w:] Общество [on-line]. penzanews.ru, 2017-06-21. [dostęp 2023-03-19]. (ros.).
- ↑ Maksim Miller: Новые берега. Уникальное место появилось в России для людей с инвалидностью. aif.ru, 2019-12-13. [dostęp 2023-03-19]. (ros.).
- ↑ М. Львова-Белова стала полномочным представителем Совета Федерации по взаимодействию с Уполномоченным при Президенте РФ по правам ребенка. penzainform.ru, 2020-11-18. [dostęp 2023-03-19]. (ros.).
- ↑ a b Путин предложил сенатору Львовой-Беловой стать детским омбудсменом. [w:] Политика [on-line]. iz.ru, 2021-10-27. [dostęp 2023-03-19]. (ros.).
- ↑ Сенатором Совфеда вместо Львовой-Беловой стал Кондратюк. [w:] Политика [on-line]. penzainform.ru, 2021-12-22. [dostęp 2023-03-19]. (ros.).
- ↑ Путин включил в попечительский совет фонда «Круг добра» Львову-Белову, исключил Хаматову. [w:] Общество [on-line]. kommersant.ru, 2022-12-15. [dostęp 2023-03-19]. (ros.).
- ↑ Jest nakaz aresztowania Władimira Putina. Wydał go Międzynarodowy Trybunał Karny. [w:] Konflikty zbrojne [on-line]. rp.pl, 2023-03-17. [dostęp 2023-03-19]. (pol.).
- ↑ UK sanctions Russian linked to forced transfers and adoptions. gov.uk, 2022-06-16. [dostęp 2023-03-20]. (ang.).
- ↑ Council Implementing Regulation (EU) 2022/1270 of 21 July 2022 implementing Regulation (EU) No 269/2014 concerning restrictive measures in respect of actions undermining or threatening the territorial integrity, sovereignty and independence of Ukraine. eur-lex.europa.eu. [dostęp 2023-03-20]. (ang.).
- ↑ Treasury Targets Additional Facilitators of Russia’s Aggression in Ukraine. [w:] News [on-line]. home.treasury.gov, 2022-09-15. [dostęp 2023-03-20]. (ang.).
- ↑ Japan imposes personal sanctions on 36 Russian individuals. tass.com, 2023-01-27. [dostęp 2023-03-20]. (ang.).
- ↑ «Я уже привык к светской работе и хорошей зарплате, и тут все изменилось» – как успешный программист и отец девяти детей стал священником. foma.ru, 2021-04-09. [dostęp 2023-03-19]. (ros.).
- ↑ Ajsel Gierejchanowa: В понедельник объявят победителей конкурса „Лидеры России-2020”. rg.ru, 2020-09-06. [dostęp 2023-03-19]. (ros.).
- ↑ Rosyjska rzeczniczka praw dziecka „adoptowała” chłopca z Mariupola. [w:] Przestępczość [on-line]. rp.pl, 2022-10-27. [dostęp 2023-03-19]. (pol.).
- ↑ Putin’s Children’s Envoy Reveals She Adopted Child From Mariupol. themoscowtimes.com, 2023-02-16. [dostęp 2023-03-19]. (ang.).
- ↑ Распоряжение Президента Российской Федерации от 29.10.2018 г. № 316-рп. kremlin.ru, 2018. [dostęp 2023-03-19]. (ros.).
