Spis treści
Mark Milley
Data i miejsce urodzenia |
18 czerwca 1958 |
---|---|
Przewodniczący Kolegium Połączonych Szefów Sztabów | |
Okres |
od 1 października 2019 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Mark Alexander Milley (ur. 18 czerwca 1958 w Winchesterze) – amerykański wojskowy w stopniu generała, od 2015 do 2019 szef sztabu United States Army, od 2019 do 2023 przewodniczący Kolegium Połączonych Szefów Sztabów.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Podchodzi z Massachusetts[1]. W 1980 uzyskał bakalaureat z politologii na Uniwersytecie Princeton[2]. Na Uniwersytecie Columbia zdobył tytuł Master of Arts z dziedziny stosunków międzynarodowych. Ukończył również Naval War College, gdzie studiował bezpieczeństwo narodowe[3].
Służył m.in. w 82. Dywizji Powietrznodesantowej, 7. Dywizji Piechoty, 2. Dywizji Piechoty i 25. Dywizji Piechoty. Od 2012 do 2014 był dowódcą III Korpusu[4]. Następnie przejął obowiązki dowódcy United States Army Forces Command. 14 sierpnia 2015 otrzymał stanowisko szefa sztabu United States Army[5].
Dowodził operacją NATO ISAF w Afganistanie[6] Był na misjach w Iraku, Bośni, na Haiti i w Panamie[6].
8 grudnia 2018 Donald Trump oficjalnie ogłosił, że nominuje Marka Milleya na stanowisko przewodniczącego Kolegium Połączonych Szefów Sztabów[7][8]. Po otrzymaniu potwierdzenia od Senatu Stanów Zjednoczonych, 30 września 2019 został zaprzysiężony na nowy urząd[9][10][11][12].
18 grudnia 2019 spotkał się w Bernie z Walerijem Gierasimowem, szefem sztabu generalnego Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej[13].
W lipcu 2020, on i sekretarz obrony Stanów Zjednoczonych Mark Esper, składali przed Kongresem Stanów Zjednoczonych zeznania w sprawie użycia Gwardii Narodowej podczas protestów po śmierci George'a Floyda[14]. 12 stycznia 2021, Milley i Kolegium Połączonych Szefów Sztabów, wspólnie wydali oświadczenie potępiające atak na Kapitol Stanów Zjednoczonych[15][16].
We wrześniu 2021 stwierdził, że sposób zakończenia wojny w Afganistanie przez USA był "strategiczną porażką"[17]. Uważał, że amerykańska armia powinna pozostać w Afganistanie, ale zaakceptował decyzję o jej wycofaniu[18]. W jego opinii ta wojna została przegrana nie z powodu ostatnich działań amerykańskich, a z powodu serii błędnych decyzji podjętych przez całe 20 lat jej trwania[17].
Wraz z sekretarzem obrony USA Lloydem Austinem aktywnie brał udział w Grupie Kontaktowej ds. Obrony Ukrainy, która koordynowała przekazywanie pomocy Ukrainie przez państwa sojusznicze[19][20]. W listopadzie 2022 stwierdził, że żadna ze stron konfliktu w Ukrainie nie może osiągnąć zwycięstwa militarnego, widział szansę na negocjacje[18].
W 2023 przeszedł na emeryturę, nowym przewodniczącym Kolegium Połączonych Szefów Sztabów został Charles Q. Brown Jr.[21].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Żonaty, ma dwójkę dzieci[1].
Od dzieciństwa uprawiał hokej[6].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Za swą służbę otrzymał odznaczenia[22]:
- Combat Infantryman Badge
- Medal Departamentu Obrony za Wybitną Służbę
- Medal Sił Lądowych za Wybitną Służbę
- Medal Departamentu Obrony za Wzorową Służbę
- Legia Zasługi
- Brązowa Gwiazda
- Medal za Chwalebną Służbę
- Army Commendation Medal
- Medal za Osiągnięcie
- National Defense Service Medal
- Medal Ekspedycji Sił Zbrojnych
- Afghanistan Campaign Medal
- Iraq Campaign Medal
- Global War on Terrorism Expeditionary Medal
- Global War on Terrorism Service Medal
- Korea Defense Service Medal
- Medal za Służbę Humanitarną
- Army Service Ribbon
- Army Overseas Service Ribbon
- NATO Medal for service with ISAF
- Multinational Force and Observers Medal
- Special Forces Tab
- Ranger Tab
- Master Parachutist Badge
- Special Operations Diver Badge
- Joint Chiefs of Staff Identification Badge
- United States Army Staff Identification Badge
- Overseas Service Bar
- Expert Infantryman Badge
- Komandor Orderu Narodowego Zasługi (Francja, 2018)[23]
- Order Księcia Jarosława Mądrego II klasy (2022)[24]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Retired General Mark A. Milley [online], U.S. Department of Defense [dostęp 2024-11-11] (ang.).
- ↑ Mark Alexander Milley , A Critical Analysis of Revolutionary Guerrilla Organization in Theory and Practice, Princeton University. Department of Politics (red.) [online] [dostęp 2021-01-31] (ang.).
- ↑ General Mark A. Milley [online], web.archive.org, 6 września 2015 [dostęp 2021-01-31] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-06] .
- ↑ Michelle Tan , Gen. Mark Milley picked for Army chief of staff [online], Army Times, 7 sierpnia 2017 [dostęp 2021-01-31] (ang.).
- ↑ Michelle Tan , Milley takes over as new chief of staff; Odierno retires [online], Army Times, 7 sierpnia 2017 [dostęp 2021-01-31] (ang.).
- ↑ a b c Marek Świerczyński , Polityka Insight , Mark Milley, nowy najważniejszy żołnierz Ameryki [online], www.polityka.pl, 2018 [dostęp 2024-11-11] (pol.).
- ↑ Trump chooses new Joint Chiefs of Staff chairman, against Mattis wishes [online], www.outlookindia.com [dostęp 2021-01-31] .
- ↑ Michael Hirsh , Mattis Quits Over Differences With Trump [online], Foreign Policy [dostęp 2021-01-31] (ang.).
- ↑ U.S. Senate: U.S. Senate Roll Call Votes 116th Congress - 1st Session [online], www.senate.gov [dostęp 2021-01-31] .
- ↑ Helene Cooper , How Mark Milley, a General Who Mixes Bluntness and Banter, Became Trump’s Top Military Adviser (Published 2019), „The New York Times”, 29 września 2019, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-01-31] (ang.).
- ↑ Amanda Macias , Trump oversees swearing-in of Gen. Mark Milley as the new chairman of the Joint Chiefs of Staff [online], CNBC, 30 września 2019 [dostęp 2021-01-31] (ang.).
- ↑ Gen. Milley faces challenges as next Joint Chiefs chairman [online], AP NEWS, 30 września 2019 [dostęp 2021-01-31] .
- ↑ Jack Detsch , Intel: Top US and Russian generals link up to talk Syria [online], Al-Monitor, 18 grudnia 2019 [dostęp 2021-01-31] (ang.).
- ↑ https://www.npr.org/2020/07/09/889502158/esper-and-milley-testify-on-militarys-role-in-handling-recent-protests?t=1612100865850
- ↑ READ: Military Joint Chiefs statement condemning 'sedition and insurrection' at US Capitol [online], CNN [dostęp 2021-01-31] .
- ↑ Amanda Macias , Top military leaders condemn 'sedition and insurrection' at Capitol, acknowledge Biden win [online], CNBC, 12 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-31] (ang.).
- ↑ a b Amerykańcy wojskowi: Afganistan to nasza strategiczna porażka [online], www.gazetaprawna.pl, 29 września 2021 [dostęp 2024-11-11] (pol.).
- ↑ a b Katie Bo Lillis , Oren Liebermann , Haley Britzky , Mark Milley leaves a controversial legacy as America’s top general | CNN Politics [online], CNN, 25 września 2023 [dostęp 2024-11-11] (ang.).
- ↑ Lara Seligman , ‘Turning point’: Milley steps down as chair at a crucial moment for Ukraine [online], POLITICO, 27 września 2023 [dostęp 2024-11-11] (ang.).
- ↑ Secretary of Defense Lloyd J. Austin III and Joint Chiefs of Staff Chairman General Mark A [online], U.S. Department of Defense [dostęp 2024-11-11] (ang.).
- ↑ Phil Stewart , Nandita Bose , Idrees Ali , Top US general Milley takes apparent jab at Trump as he retires [online], Reuters, 29 września 2023 [dostęp 2024-11-11] .
- ↑ AUSA [online], AUSA, 19 września 2016 [dostęp 2021-01-31] (ang.).
- ↑ x.com [online], twitter.com [dostęp 2024-05-18] .
- ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ №595/2022 Про відзначення державними нагородами України. president.gov.ua, 23 sierpnia 2022. [dostęp 2022-08-29]. (ukr.).
- Amerykańscy generałowie
- Odznaczeni Defense Distinguished Service Medal
- Odznaczeni Distinguished Service Medal
- Odznaczeni Defense Superior Service Medal
- Odznaczeni Legią Zasługi
- Odznaczeni Brązową Gwiazdą
- Odznaczeni Meritorious Service Medal (Stany Zjednoczone)
- Odznaczeni Medalem za Osiągnięcie (USA)
- Odznaczeni Orderem Narodowym Zasługi (Francja)
- Urodzeni w 1958
- Odznaczeni Orderem Księcia Jarosława Mądrego