Marszałek Włoch (wł. Maresciallo d’Italia^[1]) − najwyższy stopień wojskowy w armii Królestwa Włoch^[2]. Został utworzony w 1924 roku przez władze faszystowskie^[1]. Status najwyższego stopnia we włoskiej armii nie obowiązywał go w latach 1938−1945, w których to należał do rangi Pierwszego Marszałka Imperium (wł. Primo maresciallo dell’Impero)^[2]. Jego odpowiednikiem w marynarce wojennej Królestwa Włoch był stopień wielkiego admirała (wł. Grande ammiraglio), zaś w siłach powietrznych – stopień marszałka lotnictwa(inne języki) (wł. Maresciallo dell’aria)^[3][1]. Stopień marszałka Włoch został zniesiony w 1946 roku i od tego czasu najwyższymi rangami we włoskiej armii są generał i admirał, które jednak są zarezerwowane wyłącznie dla pełniącego funkcję szefa sztabu generalnego sił zbrojnych. Istnieje przy tym stopień marszałka (wł. Maresciallo), jednak jest on stopniem w randze podoficerskiej^[1].

• Luigi Cadorna (promowany 4 listopada 1924)
• Armando Diaz (promowany 4 listopada 1924)
• Enrico Caviglia (promowany 25 czerwca 1926)
• Emanuel Filiberto d’Aosta (promowany 25 czerwca 1926)
• Pietro Badoglio^[1] (promowany 25 czerwca 1926)
• Gaetano Giardino (promowany 25 czerwca 1926)
• Guglielmo Pecori Giraldi (promowany 25 czerwca 1926)

• Emilio De Bono (promowany 16 listopada 1935)
• Rodolfo Graziani^[1] (promowany 9 maja 1936)

• Ugo Cavallero^[1] (promowany 1 lipca 1942)
• Ettore Bastico^[1] (promowany 12 sierpnia 1942)
• Umberto di Savoia (promowany 29 października 1942)
• Giovanni Messe^[1] (promowany 12 maja 1943)

Wielki Admirał

• Paolo Thaon di Revel(inne języki)^[3] (promowany 4 listopada 1924)

Marszałek lotnictwa

• Italo Balbo^[4] (promowany 13 sierpnia 1933)