Modus ponendo ponens (łac. sposób potwierdzający potwierdzeniem[1]) – tautologia rachunku zdań i analogiczny schemat wnioskowania dedukcyjnego.
Tautologia rachunku zdań mówi, że jeśli uznajemy prawdziwość poprzednika prawdziwej implikacji, to musimy uznać też prawdziwość jej następnika[2][3]:
Analogiczny schemat wnioskowania dedukcyjnego ma postać[3]:
∴
Istnieje także reguła dedukcyjna o analogicznej strukturze, zwana regułą odrywania.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ modus ponendo ponens, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-03-11] .
- ↑
Tomasz Mazur, Kurs logiki: lekcja 28. (...), Zintegrowana Platforma Edukacyjna – Ministerstwo Edukacji Narodowej, zpe.gov.pl [dostęp 2024-11-28].
- ↑ a b Marcin Sydow , Discrete Mathematics Rules of Inference and Mathematical Proofs [online], s. 16 [dostęp 2023-03-11] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stefan Hugtenburg , Delftse Foundations of Computation, 2nd Edition, Minneapolis, MN 2018, ISBN 978-94-6366-598-8, OCLC 1345677665 [dostęp 2023-03-04] (ang.).