budynek muzeum | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
Otto Bruuns Plads 1, 3760 Gudhjem |
Data założenia |
1993 |
Powierzchnia ekspozycji |
4000 m² |
Dyrektor |
Lars Kærulf Møller |
Położenie na mapie Bornholmu | |
Położenie na mapie Danii | |
55°13′24,55″N 14°53′38,60″E/55,223486 14,894056 | |
Strona internetowa |
Muzeum Sztuki Bornholmu (duń. Bornholms Kunstmuseum) – muzeum sztuki z terenu Bornholmu, m.in. dzieł artystów ze „szkoły bornholmskiej”, znajdujące się w Gudhjem.
Budynek
[edytuj | edytuj kod]Muzeum zostało zbudowane w 1993 i rozbudowane w 2003 roku. Obiekt jest uważany za jeden z najlepszych w nowoczesnej duńskiej architekturze[1] . Otwarcia dokonała królowa Małgorzata II. Koncepcja budynku powstała w pracowni projektowej Johana Fogha i Pera Folnera z Lyngby we współpracy z Cowi Consult A/S – architektów mających doświadczenie w rewaloryzacji zabytkowych obiektów. Miejsce stanowi najpiękniejszy krajobrazowo fragment wybrzeża bornholmskiego – stromy, skalisty klif, w odległości 6 km na północny zachód od Gudhjem, tuż obok Świętych Skał (duń. Helligdomsklipperne). Przez całą długość budynku poprowadzono korytarzem w niewielkim kanale wodę ze Świętego Źródełka (duń.Helligdomskilden), znanego od wieków z tego, że miało moc uzdrawiania i oczyszczania[2].
Zbiory
[edytuj | edytuj kod]Muzeum posiada eksponaty zarówno sztuki dawnych epok, jak i nowoczesnej oraz wyroby rzemiosła[1] . Znajdują się tu dzieła artystów ze „szkoły bornholmskiej”[3]. Przede wszystkim prace malarzy bornholmskich: Larsa Hansena, Kristiana Zahrtmana, Michaela Anchera, Edwarda Weie, Olafa Rude, Carla-Henniga Pedersena, Else Alfelt, Asgera Jorna i Erica Thommesena. W bocznych, dobudowanych pomieszczeniach zgromadzona jest grafika oraz zbiory sztuki użytkowej, która zaczęła się gwałtownie rozwijać na Bornholmie od lat 60. XX wieku[4].
Działalność uzupełniająca
[edytuj | edytuj kod]Ważnym elementem Muzeum Sztuki Bornholmu jest dobrze wyposażona sala multimedialna, w której prowadzone są odczyty, kursy i szkolenia oraz projekcje filmów. Muzeum prowadzi także warsztaty ceramiczne, nawiązując do tradycji bornholmskich, o charakterze biennale. Organizowana jest następnie wystawa poplenerowa. Impreza ta zyskuje coraz większą renomę w Europie[5]. Muzeum współpracuje też ze Szkołą Szkła i Ceramiki w Nexø, wystawiając corocznie prace absolwentów[4].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Vilhelm Kyhn, Plaża na Bornholmie w Rø
-
Karl Isakson, Widok Gudhjem
-
Lisbeth Nielsen, wystawa prac
-
Johannes Vilhjem, Kristian Zahrtmann w Civita d’Antino
-
Lars Hansen, Autoportret
-
Kristian Zahrtmann, Portret Vilhelmine Erichsen
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Muzea na Bornholmie ↓.
- ↑ Muzea Bornholmu ↓, s. 257-258.
- ↑ Muzea na Bornholmie [online], bornholm-ok.pl [dostęp 2023-01-11] .
- ↑ a b Muzea Bornholmu ↓, s. 259.
- ↑ Muzea Bornholmu ↓, s. 260.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tomasz Wilde. Muzea Bornholmu. „Muzealnictwo”. 50, 2009. ISSN 0464-1086.
- Muzea na Bornholmie. Visitbornholm.com. [dostęp 2023-01-11]. (pol.).