Nowości Ilustrowane
| Częstotliwość | |
|---|---|
| Państwo | |
| Adres |
ul. Kazimierza Wielkiego 95, Kraków |
| Pierwszy numer | |
| Ostatni numer | |
| Średni nakład |
3500 egz. |
Nowości Ilustrowane (pierw. Nowości Illustrowane) – społeczno-kulturalny tygodnik wydawany w Krakowie w latach 1904–1925 przez S. W i Z. Lipińskich. Na łamach ukazywały się artykuły o literaturze i sztuce, a także wiadomości z kraju i ze świata oraz powieści w odcinkach. W każdym numerze zamieszczano kilkadziesiąt rycin. Nakład sięgał 3,5 tysiąca egzemplarzy.
Historia
[edytuj | edytuj kod]a.jpg)
.jpg)
Założycielem, wydawcą i redaktorem był Stanisław Lipiński do śmierci 27 maja 1912[1][2]. W pierwszym okresie działalności w składzie redakcji był założyciel, a także Włodzimierz Zenowicz, Tranda, Trepka, Kazimierz Królicki, Adolf Kiczman, Konstanty Krumłowski[3]. Artystycznym współpracownikiem (ilustratorem) w pierwszych latach istnienia tygodnika był Józef Skarbek Kruszewski[4][3]. W późniejszych latach z redakcją byli też związani Kruszewski, S. Chrumkowski, J. Bartoszewicz, W. Korolewicz[3].
Na łamach tygodnika drukowano w odcinkach powieści takich autorów jak: Artur Gruszecki, Gabriela Zapolska, Wacław Gąsiorowski, W. Sarnecki, Callier, Segeny, Jadwiga Migowa, Lasoń[3].
Na początku lat 20. Zakłady „Nowości Ilustrowanych” mieściły się w prywatnym domu przy ul. Kazimierza Wielkiego 95 w dzielnicy Kazimierz XV[3]. Były tam zlokalizowane działy techniczne, administracyjne i redakcyjne[3]. W jednym miejscu funkcjonowały zatem redakcja, administracja, drukarnia, kliszarnia, introligatornia, skład klisz i papieru[3]. Według stanu z 1923 w redakcji pracowało 5 osób, w administracji 10, a w pozostałych działach 40[3].
Od numeru 35 z 29 sierpnia 1925 zmieniono na stałe tytuł z „Nowości Illustrowane” na „Nowości Ilustrowane” i jednocześnie wprowadzono nowy zapis tytułu na stronie tytułowej[5].
W numerze 39 z 26 września 1925 zapowiedziano przejście do „typu ilustracji popularnej” od kolejnego numeru, a jednocześnie obniżenie ceny z 75 do 50 groszy[6]. W związku z tym od numeru 40 z 8 października 1925 przyjęto nowy zapis tytułu[7]. Wkrótce potem, 7 listopada 1925 ukazał się ostatni dostępny numer 44 pisma (do tego czasu wydawcą był Czesław Lipiński, a redaktorem odpowiedzialnym)[8]. W latach 1916–1917 nakład pisma wynosił ok 12 tysięcy egzemplarzy[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ S. p. Stanisław Rawicz Lipiński. „Nowości Illustrowane”. Nr 22, s. 2, 1 czerwca 1912.
- ↑ a b Nowości Ilustrowane, [w:] Encyklopedia Krakowa, Wyd. 2 zm. i rozsz., t. 2, Kraków 2023, s. 61, ISBN 978-83-66334-92-2.
- ↑ a b c d e f g h Dwudziestolecie „Nowości Ilustrowanych”. Retrospektywny rzut oka. „Nowości Illustrowane”. Nr 36, s. 10, 5 września 1923.
- ↑ Fr. T.. Zgon polskiego artysty malarza. „Nowości Illustrowane”. Nr 48, s. 9, 27 listopada 1920.
- ↑ Nowości Ilustrowane. „Nowości Illustrowane”. Nr 35, s. 1, 29 sierpnia 1925.
- ↑ „Nowości Ilustrowane” w nowej szacie!. „Nowości Ilustrowane”. Nr 39, s. 2, 26 września 1925.
- ↑ Nowości Ilustrowane. „Nowości Ilustrowane”. Nr 40, s. 1, 8 października 1925.
- ↑ Stopka redakcyjna. „Nowości Ilustrowane”. Nr 44, s. 16, 7 listopada 1925.
