Onychomyini | |||
Kelly, R.A. Martin, Ronez, Cañón & Pardiñas, 2022[1] | |||
Przedstawiciel plemienia – pasikoniszka preriowa (Onychomys torridus) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię |
Onychomyini | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Onychomys S.F. Baird, 1857 | |||
Synonimy | |||
| |||
Rodzaje | |||
|
Onychomyini – plemię ssaków z podrodziny nowików (Neotominae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Plemię obejmuje gatunki występujące Ameryce Północnej[3].
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do plemienia należy jeden występujący współcześnie rodzaj[4][5]:
- Onychomys S.F. Baird, 1857 – pasikoniszka
Opisano również rodzaj wymarły[6]:
- Acrolophomys Kelly & Whistler, 2014 – jedynym przedstawicielem był Acrolophomys rhodopetros Kelly & Whistler, 2014
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ T.S. Kelly, R.A. Martin, C. Ronez, C. Cañón & U.F.J. Pardiñas. Morphology and genetics of grasshopper mice revisited in a paleontological framework: reinstatement of Onychomyini (Rodentia, Cricetidae). „Journal of Mammalogy”. 104 (1), s. 15, 2022. DOI: 10.1093/jmammal/gyac093. (ang.).
- ↑ Н.Н. Воронцов. Система хомяков (Cricetinae) мировой фауны и их филогенетические связи И Бюлл. „Бюллетень Московского общества испытателей природы”. Отдел биологическийжурнал.. 64 (5), s. 136, 1959. (ros.).
- ↑ C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 372–374. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-05]. (ang.).
- ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 241. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ T.S. Kelly & D.P. Whistler. New Late Miocene (latest Clarendonian to early Hemphillian) cricetid rodents from the upper part of the Dove Spring Formation, Mojave Desert, California. „Paludicola”. 10 (1), s. 32, 2014. (ang.).