Ottokar Brzoza

Dane podstawowe
Państwo	Polska
Producent	Konsorcjum PGZ-Ottokar.
Typ pojazdu	Transporter opancerzony
Trakcja	kołowa 4×4
Załoga	2
Historia
Prototypy	2023
Produkcja	planowana od 2023
Dane techniczne
Silnik	Tatra T3C-928-90 12.7 l V8 o mocy 300 kW lub silnik Cummins ISL o mocy 270 kW
Transmisja	Automatyczna skrzynia przekładniowa Allison 4500SP
Pancerz	2 poziom ochrony balistycznej (wg STANAG 4569) i 2a/2b poziom ochrony przeciwminowej (wg STANAG 4569)
Długość	6,20 m
Szerokość	2,55 m
Rozstaw osi	3,65
Prześwit	0,43 m
Masa	ok. 16 t
Osiągi
Prędkość	ok. 100 km/h na drogach utwardzonych
Zasięg pojazdu	ok. 600 km
Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)	1,2 m
Rowy (szer.)	szer. 0,9 m
Ściany (wys.)	0,50 m
Kąt podjazdu	45˚
Dane operacyjne
Uzbrojenie
Pociski rakietowe Brimstone
Użytkownicy
Polska

Ottokar Brzoza – niszczyciel czołgów opracowany przez polskie Konsorcjum PGZ – Ottokar, w składzie: Polska Grupa Zbrojeniowa, (lider konsorcjum), Huta Stalowa Wola, Mesko, Zakłady Mechaniczne Tarnów. Podstawowym zadaniem niszczycieli czołgów będzie niszczenie celów opancerzonych z wykorzystaniem przeciwpancernych pocisków kierowanych, w każdych warunkach atmosferycznych, zarówno w dzień jak i w nocy^[1]. Ottokar – Brzoza, nazwany został tak na cześć polskiego dowódcy artylerii, pułkownika Ottokara Brzozy-Brzeziny.

Posiadany obecnie przez wojsko system niszczycieli czołgów 9P133 Malutka – P, jest systemem przestarzałym. Ich rolę pełnią stare pojazdy BRDM-2, wyposażone w wyrzutnie pocisków 9M14 Malutka^[1].

W 2019 roku uruchomiono program Ottokar Brzoza, który zastąpił wcześniej zamknięty program Barakuda. Do pierwszego dialogu technicznego w marcu 2019 zgłosiło się szereg firm.

Spośród nich wybrano do rozmów pięć. Były to: PGZ S.A., OBRUM Sp. z o.o., HSW S.A., MBDA UK Ltd, oraz IMI Systems – Elbit Systems Ltd. Dialog nie przyniósł jednak spodziewanego efektu, ponieważ już w grudniu 2019 ogłoszono drugi przetarg. Wzięły w nim udział już tylko: PGZ S.A., MBDA UK Ltd., Lockheed Martin Global Inc., Rheinmetall Defence Polska Sp. z o.o. oraz AMZ Kutno S.A.

Po analizie ofert, w celu realizacji kontraktu powołano do życia konsorcjum PGZ Ottokar^[2].

Minister Obrony Narodowej podpisał, 20 lipca 2022, ramową umowę na realizację programu Ottokar – Brzoza, na nowoczesny, produkowany w Polsce niszczyciel czołgów^[2]. W 2023 wykonawca miał dostarczyć pierwsze prototypowe egzemplarze niszczycieli czołgów.

Podczas XXXI Międzynarodowego Salonu Przemysłu Obronnego MSPO 2023 w Kielcach, w Pawilonie Polskiej Grupy Zbrojeniowej, Huta Stalowa Wola, zaprezentowała po raz pierwszy kołowy niszczyciel czołgów Ottokar – Brzoza zabudowany na podwoziu transportera Waran 4×4^[3].

Jest to wersja niszczyciela czołgów z wyrzutnią przeciwpancernych pocisków kierowanych Brimstone. Jako pojazdu bazowego użyto odmiany podwozia typu pick-up, na której zabudowano wychylną, poprzeczną wyrzutnię, mogącą pomieścić 6 przeciwpancernych pocisków kierowanych. Załogę stanowi dwóch żołnierzy^[3].

Pojazd standardowo wyposażono w cyfrowe systemy łączności wewnętrznej Fonet i zewnętrznej dostarczanej przez Radmor. Całość podobnie jak większość innych systemów można wpiąć w zintegrowany system dowodzenia i kierowania ogniem ZZKO Topaz^[3].

Osiągnięcie wstępnej gotowości operacyjnej pierwszego bateryjnego modułu ogniowego przewidywane jest najpóźniej w 2025. W pierwszej kolejności pierwsze niszczyciele czołgów mają trafić do 14 Suwalskiego Pułku Artylerii Przeciwpancernej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego^[2].

W skład bateryjnych modułów ogniowych, poza pojazdami niszczycieli czołgów na bazie Warana wejdzie szereg innych pojazdów, takich jak: wozy dowodzenia i rozpoznawcze (także na bazie Warana), oraz amunicyjne, ewakuacji medycznej, oraz warsztatowe na bazie ciężarówek wojskowych Jelcz^[3]. Przewidywane ukompletowanie bateryjnego modułu ogniowego obejmować będzie: 8 niszczycieli czołgów, 1 wóz dowodzenia dowódcy baterii i 2 wozy dowodzenia dowódców plutonów, 2 wozy amunicyjne, 2 artyleryjskie wozy rozpoznawcze, 2 wozy ewakuacji medycznej, 1 uniwersalny mobilny kontenerowy warsztat remontu podwozi oraz 1 uniwersalny mobilny kontenerowy warsztat uzbrojenia i elektroniki.

Uniwersalny pocisk przeciwpancerny, Brimstone (pocisk rakietowy).

Ważną cechą Brimstone’a, jest jego sposób naprowadzania na cel – obok naprowadzania laserem, pocisk jest wyposażony we własny radar, dzięki któremu może aktywnie poszukiwać celu. Radar jest aktywowany już podczas lotu pocisku, po jego wystrzeleniu – dzięki temu emisje fal radarowych nie zdradzają położenia wyrzutni^[3].

Konstrukcja pocisków, pozwala na wystrzelenie ich np. zza osłony wzgórz czy lasu, bez bezpośredniej widoczności celu i z odległości większej niż zasięg ognia czołgowych armat. oraz możliwość strzelania salwami – wystrzelenia w ciągu kilku sekund wszystkich pocisków^[1].

Mogą być wystrzeliwany nad własnymi jednostkami i pojazdami – pocisk jest w stanie rozpoznawać rodzaj celu, odróżniać np. autobusy od czołgów i naprowadzać się na określone pojazdy nieprzyjaciela. Atak może następować automatycznie, albo po zatwierdzeniu przez operatora^[3]. Pocisk waży 49 kg i ma zasięg ok. 12 km, jednak trwają prace nad kolejną wersją o znacznie wydłużonym zasięgu^[3].