Pętla – najstarsza figura akrobacji lotniczej, wykonywana w płaszczyźnie pionowej w postaci zamkniętej krzywej, przypominającą pętlę. Pierwsza połowa pętli do górnego punktu wykonywana jest zwykle dzięki nadmiarowi ciągu, druga zaś jest wykonywana przy małych obrotach silnika dzięki składowej ciężaru^[1].

Sterowanie polega na użyciu jedynie drążka sterowego i sprzężonego z nim steru wysokości.

Rozróżniamy pętle^[1]:

• zwykła
• odwrócona.

W pętli zwykłej (klasycznej) głowa pilota jest skierowana do środka zataczanego okręgu, występują w niej przeciążenia dodatnie.

W pętli odwróconej (inaczej plecowej) głowa pilota jest na zewnątrz zataczanego kręgu, występują w niej przeciążenia ujemne.

Przeciążenie jest największe w momencie wprowadzania tej figury i jej kończenia. Pętlę może wykonać przystosowany do tego samolot, szybowiec, a nawet niektóre śmigłowce.

Figura ta nazywana jest też pętlą Niestierowa od nazwiska rosyjskiego pilota, który wykonał ją w 1913 roku nad lotniskiem w Kijowie^[1].

• Encyklopedia Techniki Wojskowej. Jerzy Modrzewski (Przewodniczący Komitetu Naukowo-Redakcyjnego). Wyd. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987, s. 481. ISBN 83-11-07275-2.