Papirus 36

Data powstania	VI wiek
Rodzaj	Kodeks papirusowy
Numer	${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{36}}$
Zawartość	Ewangelia Jana 3 †
Język	grecki
Typ tekstu	tekst mieszany
Kategoria	III
Miejsce przechowywania	Biblioteka Laurenziana

Papirus 36 (według numeracji Gregory-Aland); ε 9 (von Soden)^[1], oznaczany symbolem ${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{36}}$ – grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na VI wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii Jana.

Zachowały się jedynie fragmenty kodeksu z tekstem Ewangelii Jana 3,14-18.31-32.34-35^[2].

Tekst grecki rękopisu reprezentuje tekst mieszany, Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii III^[2].

Tekst rękopisu opublikowany został przez Ermenegildo Pistelli w 1912 roku^[3], następnie przez Schofielda. Ernst von Dobschütz umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 36^[4].

Rękopis datowany jest na wiek VI^[2].

Obecnie przechowywany jest w Bibliotece Laurenziana (PSI 3), we Florencji^[2].

• Lista kodeksów papirusowych Nowego Testamentu

• E. Pistelli, Papiri greci e latini della Società Italiana I (Florence 1912), ss. 5-6.
• Ellwood M. Schofield, The Papyrus Fragments of the Greek New Testament, Southern Baptist Theological Seminary, Louisville, 1936, ss. 256-258.
• A. Carlini, Riesame di due frammenti fiorentini del vangelo di Giovanni, AP 22/23 (1974), pp. 219–222.
• A. Carlini, Papiri litterari greci 28 (Pisa, 1978), pp. 193–199.
• G. H. R. Horsley, Scribal Carelessness in P³⁶?, in: New Documents Illustrating Early Christianity, 3 (Macquarie University, 1983), pp. 100–101.