.JPG) kościół parafialny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data powołania |
przed 1447 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diecezja | |
| Dekanat | |
| Kościół | |
| Proboszcz |
ks. Marián Pospěcha |
| Wezwanie | |
Położenie na mapie Czech  | |
Położenie na mapie kraju morawsko-śląskiego  | |
 49°53′39,6″N 18°27′41,3″E/49,894333 18,461472
| |
| Strona internetowa | |
Parafia św. Jana Chrzciciela w Lutyni Dolnej – parafia rzymskokatolicka znajdująca się w Lutyni Dolnej w kraju morawsko-śląskim w Czechach. Należy do dekanatu Karwina diecezji ostrawsko-opawskiej.
Msze prowadzone są również w języku polskim[1] dla polskiej mniejszości.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Parafia powstała w XIV lub w pierwszej połowie XV wieku. Została wymieniona w spisie świętopietrza, sporządzonym przez archidiakona opolskiego Mikołaja Wolffa w 1447, pośród innych parafii archiprezbiteratu (dekanatu) w Cieszynie pod nazwą Lutina[2]. Na podstawie wysokości opłaty w owym sprawozdaniu liczbę ówczesnych parafian (we wszystkich podległych wioskach) oszacowano na 210[3].
W okresie Refromacji została parafia luterańską.[4]
W 1654 parafia znalazła się w nowo utworzonym dekanacie frysztackim[5].
Po wojnach śląskich i oddzieleniu granicą od diecezjalnego Wrocławia, będącego w odtąd w Królestwie Prus, do zarządzania pozostałymi w Monarchii Habsburgów parafiami powołano w 1770 Wikariat generalny austriackiej części diecezji wrocławskiej.
Według schematyzmu austriackiej części diecezji wrocławskiej z 1847 roku parafia w Lutynii Niemieckiej (z filią w Dziećmorowicach) w archiprezbiteracie frysztackim obejmowała miejscowości Lutynia Niemiecka (1189 katolików), Dziećmorowice (956), Lutynia Polska (542), Wierzniowice (447), Skrzeczoń (309), Nikeltaff (191) i Kąkolna (130), w sumie 3764 katolików, 11 akatolików (w Wierzniowicach) i 44 żydów (najwięcej w Lutynii Niemieckiej 21). Proboszczem był urodzony w 1801 w Ligocie Górnej Franz Pawelek a językiem parafii był język polski[6].
Po I wojnie światowej obie Lutynie znalazły się w granicach Czechosłowacji, wciąż jednak podległe były diecezji wrocławskiej, pod zarządem specjalnie do tego powołanej instytucji zwanej: Knížebiskupský komisariát niský a těšínský[7]. Kiedy Polska dokonała aneksji tzw. Zaolzia w październiku 1938 parafię jako jedną z 29 włączono do diecezji katowickiej, a 1 stycznia 1940 z powrotem do diecezji wrocławskiej. W 1947 obszar ten wyjęto ostatecznie spod władzy biskupów wrocławskich i utworzono Apostolską Administraturę w Czeskim Cieszynie, podległą Watykanowi. W 1978 obszar Administratury podporządkowany został archidiecezji ołomunieckiej. W 1996 wydzielono z archidiecezji ołomunieckiej nową diecezję ostrawsko-opawską.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Bohoslužby. [dostęp 2013-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-02)].
- ↑ Registrum denarii sancti Petri in archidiaconatu Opoliensi sub anno domini MCCCCXLVII per dominum Nicolaum Wolff decretorum doctorem, archidiaconum Opoliensem, ex commisione reverendi in Christo patris ac domini Conradi episcopi Wratislaviensis, sedis apostolice collectoris, collecti. „Zeitschrift des Vereins für Geschichte und Alterthum Schlesiens”. 27, s. 369-372, 1893. Breslau: H. Markgraf. (niem.).
- ↑ Idzi Panic: Śląsk Cieszyński w średniowieczu (do 1528). Cieszyn: Starostwo Powiatowe w Cieszynie, 2010, s. 321-322. ISBN 978-83-926929-3-5.
- ↑ MORR, Josef: Der österreichische Anteil der Diözese Breslau nach den Visitationsberichten des 16. und 17. Jahrhunderts. II. Zeitschrift für Geschichte und Kulturgeschichte Österreichisch-Schlesiens, 1916 (11), zesz. 4, s. 164.
- ↑ Janusz Spyra: Śląsk Cieszyński w okresie 1653-1848. Cieszyn: Starostwo Powiatowe w Cieszynie, 2012, s. 286. ISBN 978-83-935147-1-7.
- ↑ Schematismus der Geistlichkeit des Bisthums Breslau k. k. Oesterreichischen Antheils für das Jahr 1847. Teschen: Karl Prochaska, s. 18. (niem.).
- ↑ Frýdecká farnost v kontextu církevně-správního vývoje Slezska. svatojanskavez.cz. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-25)]. (cz.)
