Philippe Cattiau

Data i miejsce urodzenia	28 lipca 1892 Saint-Malo
Data i miejsce śmierci	18 lutego 1962 Saint-Malo
Wzrost	165 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja Igrzyska olimpijskie złoto Paryż 1924 szermierka (floret druż.) złoto Los Angeles 1932 szermierka (floret druż.) złoto Los Angeles 1932 szermierka (szpada druż.) srebro Antwerpia 1920 szermierka (floret ind.) srebro Antwerpia 1920 szermierka (floret druż.) srebro Paryż 1924 szermierka (floret ind.) srebro Amsterdam 1928 szermierka (floret druż.) brąz Berlin 1936 szermierka (szpada druż.) Mistrzostwa świata złoto Neapol 1929 szpada ind. złoto Liège 1930 szpada ind. złoto Warszawa 1934 szpada druż. złoto Lozanna 1935 szpada druż. srebro Vichy 1927 floret ind. srebro Neapol 1929 floret ind. srebro Liège 1930 floret druż. srebro Paryż 1937 floret druż. brąz Liège 1930 szpada druż.

Philippe Louis Eugène Cattiau (ur. 28 lipca 1892 w Saint-Malo, zm. 18 lutego 1962 tamże) – francuski florecista i szpadzista, multimedalista igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata.

Na igrzyskach olimpijskich w Antwerpii w 1920 roku był drugi we florecie indywidualnym, w rundzie finałowej wygrywając dziewięć z jedenastu pojedynków i plasując się tylko za Włochem Nedo Nadim^[1]. W zawodach drużynowych Lionel Bony de Castellane, Gaston Amson, Philippe Cattiau, Roger Ducret, André Labatut, Georges Trombert, Lucien Gaudin i Marcel Perrot wywalczyli drużynowo srebrny medal^[2]. Kolejne dwa medale zdobył podczas igrzysk olimpijskich w Paryżu w 1924 roku. Razem z Lucienem Gaudinem, André Labatutem, Rogerem Ducretem, Henrim Jobierem, Jacquesem Coutrotem, Guy de Lugetem i Josephem Perotaux zdobył złoty medal we florecie drużynowym^[3]. W rywalizacji indywidualnej ponownie był drugi, w rundzie finałowej wygrywając pięć z sześciu pojedynków i plasując się tylko za Ducretem^[4]. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Amsterdamie wspólnie z Rogerem Ducretem, André Labatutem, Lucienem Gaudine, Raymondem Flacherem i André Gaboriaudem zdobył drużynowo srebrny medal^[5]. W turnieju indywidualnym był tym razem piąty, wygrywając siedem z jedenastu pojedynków^[6]. Podczas igrzysk olimpijskich w Los Angeles w 1932 roku wystartował w czterech konkurencjach. Najpierw Edward Gardère, René Lemoine, René Bondoux, René Bougnol, Philippe Cattiau i Jean Piot zwyciężyli we florecie drużynowym^[7]. We florecie indywidualnym był dziewiąty, wygrywając dwie z dziewięciu walk w rundzie finałowej^[8]. Następnie Francuzi w składzie: Fernand Jourdant, Bernard Schmetz, Georges Tainturier, Georges Buchard, Jean Piot i Philippe Cattiau zdobyli złoty medal w szpadzie drużynowej^[9]. W szpadzie indywidualnej był szósty, w rundzie finałowej wygrywając sześć z jedenastu pojedynków^[10]. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Berlinie w 1936 roku, gdzie razem z Georgesem Buchardem, Michelem Pécheux, Bernardem Schmetzem, Henrim Dulieux i Paulem Wormserem zdobył brązowy medal w szpadzie drużynowej^[11]. Indywidualnie tym razem nie startował.

Podczas mistrzostw świata w Vichy w 1927 roku (oficjalnie imprezy tego cyklu rozgrywane są pod tą nazwą od 1937) wywalczył srebrny medal we florecie indywidualnym, przegrywając tylko z Włochem Oreste Pulitim. Wynik ten powtórzył na mistrzostwach świata w Neapolu dwa lata później, ponownie plasując się za Pulitim. Zdobył też dwa srebrne medale we florecie drużynowym: na mistrzostwach świata w Liège (1930) i mistrzostwach świata w Paryżu (1937).^[12]

Równocześnie zdobywał medale w szpadzie, pierwszy na MŚ 1929, gdzie zwyciężył w turnieju indywidualnym. Na MŚ 1930 obronił tytuł sprzed roku, zdobywając także brązowy medal w zawodach drużynowych. W kolejnych startach zdobył również złote medale drużynowo na mistrzostwach świata w Warszawie (1934) i mistrzostwach świata w Lozannie (1935).^[13]

Po zakończeniu kariery, w latach 1946-1962 był dyrektorem hali szermierczej Automobile Club of France, zastępując na tym stanowisku Luciena Mérignaca. Pracował także jako trener, prowadząc między innymi reprezentację Francji we florecie i szpadzie.^[14]

• Olympedia – Philippe Cattiau. olympedia.org. [dostęp 2023-11-24]. (ang.).