 Piotr Masłowski (2023) | |
| Pełne imię i nazwisko |
Piotr Paweł Masłowski |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1 sierpnia 1977 |
| Zawód, zajęcie |
polityk, politolog, samorządowiec |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
wiceprezydent Rybnika (2014–2023), senator XI kadencji (od 2023) |
| Partia | |
Piotr Paweł Masłowski (ur. 1 sierpnia 1977[1] w Wodzisławiu Śląskim) – polski polityk, politolog i samorządowiec, w latach 2014–2023 wiceprezydent Rybnika, senator XI kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Zbigniewa i Haliny[1], urodził się w Rydułtowach[1], będących wówczas dzielnicą Wodzisławia Śląskiego. W 2001 na Uniwersytecie Śląskim uzyskał tytuł zawodowy magistra z politologii o specjalizacji samorządowej, a także dyplom specjalisty do spraw zarządzania zasobami ludzkimi[2][3]. Pracował jako nastawniczy na PKP, a także w TUiR „Warta”, urzędzie miejskim w Radlinie i starostwie powiatowym w Rybniku[3]. Był koordynatorem projektu prowadzonego Sieć Wspierania Organizacji Pozarządowych SPLOT, pracował także jako koordynator projektów i animator oraz dyrektor zarządzający w Centrum Rozwoju Inicjatyw Społecznych CRIS w Rybniku[3].
W wyborach samorządowych w 1998 bez powodzenia ubiegał się o mandat radnego Rydułtów z listy Unii Wolności[4]. Został przewodniczącym samorządowego stowarzyszenia Forum Obywateli Rybnika[5]. W wyborach uzupełniających w 2013 bezskutecznie kandydował na senatora[6]. W wyborach samorządowych w 2014 z ramienia FOR bez powodzenia ubiegał się o urząd prezydenta Rybnika; przegrał w pierwszej turze głosowania, otrzymując 5485 głosów (12,74%)[7]. Nie uzyskał też wówczas mandatu radnego[8]. Przed drugą turą poparł Piotra Kuczerę[9], który po swoim zwycięstwie w grudniu tego samego roku powołał Piotra Masłowskiego na stanowisko wiceprezydenta miasta[5]. W 2018 został wybrany na radnego Rybnika z ramienia KKW Wspólnie dla Rybnika z Piotrem Kuczerą; uzyskał 977 głosów[10]. Dołączył później do Polski 2050 Szymona Hołowni, został sekretarzem partyjnego koła[3].
W wyborach do Senatu w 2023 był kandydatem Trzeciej Drogi w okręgu nr 73 (w ramach paktu senackiego); uzyskał mandat senatora z wynikiem 69 713 głosów[11]. Został następnie jednym z sekretarzy Senatu XI kadencji[12].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Dane osoby pełniącej funkcje publiczne, katalog.bip.ipn.gov.pl [zarchiwizowane 2023-11-27].
- ↑ Piotr Masłowski – Nasi Absolwenci [online], us.edu.pl [dostęp 2023-10-18].
- ↑ a b c d Piotr Masłowski, polska2050.pl [zarchiwizowane 2023-10-25].
- ↑ Samorząd 1998 [online], kbw.gov.pl [dostęp 2025-04-17].
- ↑ a b Piotr Kuczera ogłosił nazwiska swoich zastępców [online], rybnik.com.pl, 10 grudnia 2014 [dostęp 2023-10-18].
- ↑ Dz.U. z 2013 r. poz. 498
- ↑ Wybory samorządowe 2014 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2023-10-18].
- ↑ Wybory samorządowe 2014 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2023-10-25].
- ↑ Barbara Kubica, Wybory 2014 w Rybniku: Masłowski i ludzie FOR popierają Kuczerę [online], naszemiasto.pl, 19 listopada 2014 [dostęp 2023-10-18].
- ↑ Wybory samorządowe 2018 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2023-10-18].
- ↑ Wybory do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej 2023 [online], pkw.gov.pl [dostęp 2023-10-18].
- ↑ Piotr Białczyk, Joanna Mazur, Małgorzata Kidawa-Błońska marszałkiem Senatu. PiS bez wicemarszałka [online], interia.pl, 13 listopada 2023 [dostęp 2023-11-13].
