 Piotr Puławski (1961) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
twórca ludowy, wycinankarz |
| Narodowość |
polska |
| Odznaczenia | |
| |
Piotr Puławski (ur. 10 października 1902 w Kadzidle, zm. 31 stycznia 1982 tamże) – twórca ludowy i wycinankarz z Puszczy Zielonej, laureat Nagrody im. Oskara Kolberga[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem Józefa i Anny Puławskich. W czasie I wojny światowej przebywał w bieżeństwie na terenie Rosji[1]. W latach 1918–1939 pracował na kolei wąskotorowej na trasie Ostrołęka–Myszyniec na stacji w Kadzidle. W czasie II wojny światowej był żołnierzem Batalionu Kurpiowskiego. Został ranny pod Myszyńcem. Po 1945 pracował w Urzędzie Gminy w Kadzidle[2].
Wycinankarstwa nauczył się jako dziecko. Pierwsze prace wykonał w wieku 10 lat[3]. W 1950, kiedy w Kadzidle powstała Spółdzielnia CPLiA „Kurpianka”, został jej stałym współpracownikiem[2]. Był jej współzałożycielem[3]. Wykonywał wycinanki: leluje, gwiazdy i koguty. Robił pająki i kierce z grochu i bibuły i palmy wielkanocne. Wykonywał pieczywo obrzędowe: nowe latka i byśki[2]. Współpracował z Instytutem Wzornictwa Przemysłowego[1].
Należał do zespołu folklorystycznego działającego przy spółdzielni. Tańczył, śpiewał, opowiadał. Z jego wiedzy korzystał Tadeusz Sygietyński, gdy włączał pieśni i tańce z Puszczy Zielonej do repertuaru Państwowego Zespołu Pieśni i Tańca „Mazowsze”[2]. Puławski uczył solistów „Mazowsza” pieśni i tańców kurpiowskich[3].
Był nagradzany jako członek zespołu. Występował z nim w kraju i za granicą. Jako twórca ludowy brał udział w ponad 30 konkursach i wystawach[2]. Był laureatem konkursu na wystrój tradycyjnej izby kurpiowskiej, który w 1949 zorganizowało Ministerstwo Kultury i Sztuki[3].
Jego prace mają w zbiorach Muzeum Kultury Kurpiowskiej w Ostrołęce, Muzeum Północno-Mazowieckie w Łomży, Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie, Muzeum Etnograficzne im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu, jak również CPLiA i Instytut Wzornictwa Przemysłowego[2].
Z żoną Rozalią nie miał dzieci. Z drugą żoną Eleonorą miał synów Władysława, Franciszka, Józefa i Mariana oraz córki Irenę i Mariannę[1].
Spoczął na cmentarzu parafialnym w Kadzidle[1].
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]- 1979: Złoty Krzyż Zasługi[3]
- 1979: Nagroda im. Oskara Kolberga[2]
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]W 2020 był jednym z bohaterów wystawy pt. Wycinanka kurpiowska z Puszczy Zielonej przygotowanej przez Muzeum Kultury Kurpiowskiej w Ostrołęce[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Stanisław Pajka, Słownik biograficzny Kurpiowszczyzny, Kadzidło: Niezależne Obywatelskie Stowarzyszenie „Kurpik”, 2008, s. 854, ISBN 83-916349-2-2, OCLC 711874552.
- ↑ a b c d e f g Marian Pokropek, Piotr Puławski – laureat Nagrody Kolberga 1979 [online], www.nagrodakolberg.pl [dostęp 2022-09-05].
- ↑ a b c d e Maria Samsel, Robert Andrzej Dul, Wycinanka kurpiowska z Puszczy Zielonej. Katalog wystawy = The Kurpie paper-cutting from the Green Forest. Exhibition catalogue, Ostrołęka: Muzeum Kultury Kurpiowskiej w Ostrołęce, 2020, s. 90, ISBN 978-83-953620-5-7, OCLC 1242372512 [dostęp 2022-09-05].
- ↑ Maria Samsel, Robert Andrzej Dul, Alicja Mironiuk Nikolska, Wycinanka kurpiowska z Puszczy Zielonej. Wystawa planszowa, Ostrołęka 2020.
