Port lotniczy Boise

Boise Airport

Państwo	Stany Zjednoczone
Miejscowość	Boise
Typ	cywilne
Data otwarcia	1936
Kod IATA	BOI
Kod ICAO	KBOI
Strefa czasowa	UTC -7/-8
Wysokość	875 m n.p.m.
Statystyki ruchu (2010[1])
Liczba pasażerów	2 805 692
Drogi startowe
Kierunek 10L/28R: asfalt, 3048 × 46 m Kierunek 10R/28L: asfalt, 2976 × 46 m
Położenie na mapie Idaho BOI
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych BOI
43°33′52″N 116°13′22″W/43,564444 -116,222778
Strona internetowa

Port lotniczy Boise (IATA: BOI, ICAO: KBOI) – port lotniczy położony 6 km na południe od centrum Boise, w stanie Idaho, w Stanach Zjednoczonych. Lotnisko jest obsługiwane przez Departament Lotnictwa miasta Boise i jest nadzorowany przez Komisję Lotniska^[2].

Lotnisko, oprócz lotów komercyjnych i lotnictwo ogólnego, jest także wykorzystywane przez Idaho Air National Guard na Gowen Field Air National Guard Base na lotnisku. National Interagency Fire Center z siedzibą w mieście Boise, również używa lotniska do wsparcia logistycznego. United States Forest Service korzysta także z portu jako baza dla samolotów gaśniczych^[3].

W 2010 lotnisko obsłużyło 2 805 692 osób, z niewielką zmianą w stosunku do 2009 roku^[4]. W roku 2009 lotnisko zajęło 76. miejsce pod względem obsłużonych pasażerów wśród portów lotniczych USA^[5].

W 1926 roku pierwszy miejski port lotniczy w Boise został zbudowany na żwirze, gdzie znajduje się obecnie kampus Boise State University. Pierwszy komercyjny lot miał miejsce 26 kwietnia 1926 r., przeprowadzony przez Varney Airlines. Varney Airlines rozpoczęła działalność z Boise w 1933 roku, później połączyła się z National Air Transport, by stać się United Airlines.

Obecne lotnisko ma swoje początki w 1936 roku, kiedy Boise rozpoczęła zakup i leasing gruntów pod lotnisko. Do roku 1938, Boise miał najdłuższy pas startowy w Stanach Zjednoczonych w tym czasie 2680 m. Stalowy hangar Varney Airlines został przeniesiony na obecne lądowisko w 1939 roku. Wraz ze wzrostem długości samolotów, hangar nie był już w stanie obsługiwać samolotów i został przekształcony na terminal pasażerski. Była to część nowoczesnego terminalu, aż do zakończenia nowego terminalu w 2004 roku.

Podczas II wojny światowej, Army Air Corps, a później Army Air Forces, dzierżawiło pole do wykorzystania bazy szkoleniowej dla załogi Boeing B-17 Flying Fortress i B-24 Liberator. Ponad 6000 ludzi stacjonowało tam w czasie wojny^[2].

Lądowisko to zostało nazwane Gowen Field 23 lipca 1941 po Paulu R. Gowen (1909/38), który urodził się i wychował w Caldwell, studiował na Uniwersytecie w Idaho, i ukończył jako dziewiąty w swojej klasie West Point w 1933 roku. Gowen zginęła na miejscu w wypadku w Panamie w lipcu 1938 podczas pilotowania dwusilnikowego bombowca B-10 Army Air Corps.

Po wojnie część lądowisko używana przez Army Air Forces wrócił do miasta. Idaho Air National Guard rozpoczęła leasing lotniska po wojnie i nadal je wynajmuje.

W latach 2003 i 2005, Lotnisko Boise zostało przebudowane. Lotnisko posiada teraz nowy terminal i podwyższony dojazd do hali odlotów. Były dwie różne fazy, które zostały wykonane podczas budowy nowego terminalu pasażerskiego. Faza 1 obejmowała odbiór bagażu, hol, oraz koncesję na żywność i napoje. 2 faza obejmowała kontrolę bezpieczeństwa i nowy pirs (Pirs C).

Terminal pasażerski lotniska zaprojektowany przez CSHQA składa się z trzech kondygnacji, ze stalowym szkieletem o powierzchni 35.100 m². Krzywoliniowe, stalowe kratownice tworzą falujące płaszczyzny sufitu holu i określają profil budynku^[6].

Port lotniczy Boise ma powierzchnię 2023 ha i znajduje się na wysokości 875 m nad poziomem morza. Posiada dwa pasy startowe:

• Pas 10L/28R: 3048 x 46 m, Nawierzchnia: asfalt, pojemność Waga: 75.000 funtów (34.000 kg) / jedno koło; system VASI
• Pas 10R/28L: 2976 x 46 m, Nawierzchnia: asfalt, pojemność Waga: 75.000 funtów (34.000 kg) / jedno koło; VASI, ILS / DME [1]

4 stycznia 2008 roku władze miasta rozpoczęły budowę nowej wieży kontroli lotów. Na dzień dzisiejszy wieża jest kompletna i ma wysokość 90 m, jest najwyższym budynkiem w Idaho i najwyższą wieżą kontroli na Wybrzeżu Północno-Zachodnim. Została ona również przeniesiona na południową stronę lotniska w celu kontroli istniejącego pasa i ewentualnego nowego dla Gowen Field. Wieża została zaplanowana i wykonana, gdy wierzono, że funkcje radaru, zostaną przeniesione do Salt Lake City. Po tym jak zdecydowano przenieść stanowiska radarowe w Boise, obiekt, u podstawy wieży musiał być przebudowany i częściowo zmodernizowany jako siedziba TRACON.

• Alaska Airlines obsługiwane przez Horizon Air (Lewiston, Portland (OR), Sacramento, San Jose (CA), Seattle/Tacoma, Sun Valley)
• American Eagle Airlines (Los Angeles)
• Delta Air Lines (Minneapolis/St. Paul, Salt Lake City)
• Delta Connection obsługiwane przez Mesaba Airlines (Minneapolis, Salt Lake City)
• Delta Connection obsługiwane przez SkyWest (Salt Lake City)
• Frontier Airlines (Denver [sezonowo])
• SeaPort Airlines (Idaho Falls, Pendleton)
• Southwest Airlines (Denver, Las Vegas, Oakland, Portland (OR), Phoenix, Reno/Tahoe [do 7 stycznia], Salt Lake City [do 7 stycznia], Seattle/Tacoma [do 7 stycznia], Spokane)
• United Airlines (Chicago-O’Hare, Denver)
• United Airlines obsługiwane przez SkyWest (Chicago-O’Hare, Denver, Los Angeles, San Francisco)
• United Airlines obsługiwane przez GoJet Airlines (Chicago-O’Hare)
• US Airways (Phoenix)

10 najbardziej obciążonych tras z Portu lotniczego Boise (Czerwiec 2010 - Maj 2010) ^[7]

Miejsce	Miasto	Pasażerów	Przewoźnik
1	Denver, CO	232,000	Frontier, Southwest, United
2	Salt Lake City, UT	231,000	Delta, Southwest
3	Seattle/Tacoma, WA	196,000	Alaska, Southwest
4	Portland, OR	131,000	Alaska, Southwest
5	Phoenix, AZ	85,000	Southwest, US Airways
6	Las Vegas, NV	67,000	Southwest
7	Spokane, WA	62,000	Southwest
8	Minneapolis/St. Paul, MN	62,000	Delta
9	San Francisco, CA	56,000	United
10	Chicago, IL (O’Hare)	55,000	United