Rhizophora racemosa | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina |
korzeniarowate |
Nazwa systematyczna | |
Rhizophoraceae Persoon Syn. Pl. 2: 2. Nov 1806[3] | |
Typ nomenklatoryczny | |
Rhizophora L. (1753)[3] | |
Zasięg | |
Korzeniarowate[4], srożypłatowate[5] (Rhizophoraceae Pers.) – rodzina roślin okrytonasiennych z rzędu malpigiowców. Skupia około 150 gatunków z kilkunastu rodzajów spotykanych na wszystkich kontynentach w strefie tropikalnej[2]. Ślady kopalne wskazują na ich dawne występowanie także w Europie. Rośliny te rosną zarówno wzdłuż wybrzeży morskich, jak i w głębi lądu, przy czym do najbardziej znanych należą te tworzące lasy namorzynowe (rodzaje: korzeniara Rhizophora, Bruguiera, Ceriops i Kandelia)[4]. Rośliny te wykorzystywane są wyrobu węgla drzewnego, drewno niektórych gatunków ma znaczenie komercyjne, często wykorzystywane jest też w wiwariach. Największą rolę rośliny te odgrywają jednak w ochronie brzegów morskich[6].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Zimozielone rośliny krzewiaste i drzewa, często z korzeniami powietrznymi i zgrubiałymi węzłami[6].
- Liście
- Okazałe, skórzaste i naprzeciwległe, rzadziej okółkowe, często skupione na końcach pędów. Całobrzegie lub w różnym stopniu piłkowate (czasem tylko w górnej części liścia)[6].
- Kwiaty
- Obupłciowe i promieniste, często z hypancjum – dno kwiatowe talerzykowate lub wydłużone obejmuje dolną, wpół dolną, czasem górną zalążnię. Powstaje ona z dwóch do pięciu, rzadko z 20 owocolistków. Szyjka słupka jest pojedyncza, rzadko są trzy[6]. W każdej przegrodzie znajdują się zwykle po dwa centralnie ułożone zalążki. Pręciki wyrastają w jednym okółku (nawet jeśli ich liczba jest zwielokrotniona), zwykle pojedynczo lub w kępkach otoczone są przez zwijające się lub podzielone płatki korony. Okazałe działki kielicha (od 3 do 16) są mięsiste i pozostają na owocu[4][6].
- Owoce
- Zwykle jagody[4][2], rzadziej skórzaste i niepękające torebki albo pestkowce. Zawierają od jednego do wielu nasion[6]. U czterech rodzajów występuje żyworodność – zarodek rozwija się i kiełkuje wewnątrz owocu wiszącego jeszcze na roślinie matecznej[4].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]- Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)
Rodzina siostrzana dla krasnodrzewowatych (Erythroxylaceae) w obrębie obszernego rzędu malpigiowców (Malpighiales) należącego do kladu różowych w obrębie okrytonasiennych[2].
← |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- Anopyxis (Pierre) Engl.
- Blepharistemma Wall. ex Benth.
- Bruguiera Savigny
- Carallia Roxb.
- Cassipourea Aubl.
- Ceriops Arn.
- Comiphyton Floret
- Crossostylis J. R. Forst. & G. Forst.
- Dactylopetalum Benth.
- Gynotroches Blume
- Kandelia (DC.) Wight & Arn.
- Macarisia Thouars
- Paradrypetes Kuhlm.
- Pellacalyx Korth.
- Rhizophora L. – korzeniara
- Sterigmapetalum Kuhlm.
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]Gatunki drzewiaste mają drewno ciężkie i twarde, chętnie wykorzystywane na opał lub w budownictwie. Ze względu na wyjątkowo dużą zawartość garbników (w korze nawet do 45%) rośliny te używane są także w garbarstwie. Kiełkujące siewki roślin z rodzaju Bruguiera są spożywane na Półwyspie Malajskim[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ a b c d Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2011-05-05] (ang.).
- ↑ a b James Reveal: Indices Nominum Supragenericorum Plantarum Vascularium. [dostęp 2011-05-05]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Wielka Encyklopedia Przyrody. Rośliny kwiatowe 1. Warszawa: Muza SA, 1998, s. 270-273. ISBN 83-7079-778-4.
- ↑ Tadeusz Dobrzyński: Botanika farmaceutyczna. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1968, s. 224.
- ↑ a b c d e f Maarten J.M. Christenhusz, Michael F. Fay, Mark W. Chase: Plants of the World. Richmond UK, Chicago USA: Kew Publishing, Royal Botanic Gardens, The University of Chicago Press, 2017, s. 304-305. ISBN 978-1-842466346.
- ↑ List of genera in family Rhizophoraceae. Kew, Vascular Plant Families and Genera. [dostęp 2011-05-05]. (ang.).
- ↑ Genera of Rhizophoraceae. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. United States Department of Agriculture. [dostęp 2011-05-05]. (ang.).