Korzenie powietrzne

Korzenie powietrzne – zmodyfikowane korzenie, które pobierają wodę z powietrza. Tkanka pokrywająca korzenie to wielowarstwowa skórka zbudowana z kilku warstw martwych komórek. Warstwa ta, nazywana welamenem, niczym gąbka chłonie wodę z opadów deszczu i parę wodną^[1]. Welamen tworzy srebrnobiałą okrywę. Jego komórki są wypełnione powietrzem i zazwyczaj w ścianach komórkowych mają pory^[2].

Korzenie powietrzne występują między innymi u epifitów, np. u monstery dziurawej^[3]. Mogą wchłaniać nie tylko wodę i parę wodną, ale także gazowe składniki powietrza (np. amoniak), które następnie roślina wykorzystuje w swoich procesach przemiany materii^[2].

Przypisy

↑ Szweykowska Alicja, Szweykowski Jerzy: Botanika t.1 Morfologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 163. ISBN 83-01-13953-6.
↑ ^a ^b Edmund Malinowski: Anatomia roślin. Warszawa: PWN, 1966.
↑ JN. Rakován, A. Kovács, J. Szujkó-Lacza. Development of idioblasts and raphides in the aerial root of Monstera deliciosa liebm.. „Acta Biol Acad Sci Hung”. 24 (1), s. 103-18, 1973. PMID: 4130525.

[Szweykowska-2003-1] Szweykowska Alicja, Szweykowski Jerzy: Botanika t.1 Morfologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 163. ISBN 83-01-13953-6.

[Malinowski-2] Edmund Malinowski: Anatomia roślin. Warszawa: PWN, 1966.

[Rakován-1973-3] JN. Rakován, A. Kovács, J. Szujkó-Lacza. Development of idioblasts and raphides in the aerial root of Monstera deliciosa liebm.. „Acta Biol Acad Sci Hung”. 24 (1), s. 103-18, 1973. PMID: 4130525.

[1]

[2]

[3]