Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
19 marca 1977 |
Wzrost |
193 cm |
Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend |
Status profesjonalny |
1998 |
Zakończenie kariery |
aktywny |
Trener |
Peter Englund |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
0 |
Najwyżej w rankingu |
309 (26 kwietnia 2004) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
23 |
Najwyżej w rankingu |
3 (20 maja 2013) |
Australian Open |
W (2014) |
Roland Garros |
QF (2011, 2014) |
Wimbledon |
F (2010–2012) |
US Open |
SF (2015) |
Robert Lindstedt (ur. 19 marca 1977 w Sundbybergu) – szwedzki tenisista, zwycięzca Australian Open 2014 w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Londynu (2012).
Kariera zawodowa
[edytuj | edytuj kod]Jako zawodowy tenisista zaczął występować od 1998 roku.
Sukcesy Lindstedt odnosi głównie w grze podwójnej, w której został mistrzem w sezonie 2014 Australian Open, gdzie tworzył parę z Łukaszem Kubotem. W finale pokonali 6:3, 6:3 Erika Butoraka i Ravena Klaasena. Szwed jest również finalistą Wimbledonu z lat 2010, 2011 i 2012 startując w każdej edycji turnieju z Horią Tecău. W 2015 roku Lindstedt osiągnął półfinał US Open, partnerując Dominikowi Inglotowi. Na French Open tenisista szwedzki najdalej doszedł do ćwierćfinału, podczas edycji 2011 i 2014, występując wspólnie z Horią Tecău, a potem z Łukaszem Kubotem. Łącznie w deblu Lindstedt jest zwycięzcą 23 turniejów rangi ATP World Tour z 48 rozegranych finałów.
W lipcu 2019 Szwed został finalistą miksta Wimbledonu u boku Jeļeny Ostapenko, z którą decydujący mecz przegrał 2:6, 3:6 z parą Latisha Chan–Ivan Dodig.
Od kwietnia 2007 roku Lindstedt reprezentuje Szwecję w Pucharze Davisa.
W 2012 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Londynie. W deblu odpadł w 2 rundzie, grając razem z Johanem Brunströmem, a w grze mieszanej w 1 rundzie, partnerując Sofii Arvidsson.
W rankingu gry pojedynczej Lindstedt najwyżej był na 309. miejscu (26 kwietnia 2004), a w klasyfikacji gry podwójnej na 3. pozycji (20 maja 2013).
Finały w turniejach ATP Tour
[edytuj | edytuj kod]Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (23–25)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 2 października 2005 | Ho Chi Minh | Dywanowa (hala) | Ashley Fisher | Lars Burgsmüller Philipp Kohlschreiber |
7:5(3), 4:6, 2:6 |
Finalista | 2. | 6 marca 2006 | Las Vegas | Twarda | Jaroslav Levinský | Bob Bryan Mike Bryan |
3:6, 2:6 |
Finalista | 3. | 23 lipca 2006 | Stuttgart | Ceglana | Yves Allegro | Gastón Gaudio Maks Mirny |
5:7, 7:6, 10–12 |
Zwycięzca | 1. | 30 września 2007 | Mumbaj | Twarda | Jarkko Nieminen | Rohan Bopanna Aisam-ul-Haq Qureshi |
7:6(3), 7:6(5) |
Zwycięzca | 2. | 7 października 2007 | Tokio | Twarda | Jordan Kerr | Frank Dancevic Stephen Huss |
6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 3. | 17 sierpnia 2008 | Waszyngton | Twarda | Marc Gicquel | Bruno Soares Kevin Ullyett |
7:6(6), 6:3 |
Zwycięzca | 4. | 17 stycznia 2009 | Auckland | Twarda | Martin Damm | Scott Lipsky Leander Paes |
7:5, 6:4 |
Zwycięzca | 5. | 8 lutego 2009 | Zagrzeb | Twarda (hala) | Martin Damm | Christopher Kas Rogier Wassen |
6:4, 6:3 |
Finalista | 4. | 1 marca 2009 | Dubaj | Twarda | Martin Damm | Rik de Voest Dmitrij Tursunow |
6:4, 3:6, 5–10 |
Finalista | 5. | 10 maja 2009 | Estoril | Ceglana | Martin Damm | Eric Butorac Scott Lipsky |
3:6, 2:6 |
Finalista | 6. | 19 lipca 2009 | Båstad | Ceglana | Robin Söderling | Jaroslav Levinský Filip Polášek |
6:1, 3:6, 7–10 |
Zwycięzca | 6. | 9 sierpnia 2009 | Waszyngton | Twarda | Martin Damm | Mariusz Fyrstenberg Marcin Matkowski |
7:5, 7:6(3) |
Finalista | 7. | 21 lutego 2010 | Marsylia | Twarda (hala) | Julian Knowle | Julien Benneteau Michaël Llodra |
4:6, 3:6 |
Zwycięzca | 7. | 11 kwietnia 2010 | Casablanca | Ceglana | Horia Tecău | Rohan Bopanna Aisam-ul-Haq Qureshi |
6:2, 3:6, 10–7 |
Zwycięzca | 8. | 19 kwietnia 2010 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Horia Tecău | Lukáš Dlouhý Leander Paes |
1:6, 7:5, 10–7 |
Finalista | 8. | 4 lipca 2010 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Horia Tecău | Jürgen Melzer Philipp Petzschner |
1:6, 5:7, 5:7 |
Zwycięzca | 9. | 18 lipca 2010 | Båstad | Ceglana | Horia Tecău | Andreas Seppi Simone Vagnozzi |
6:4, 7:5 |
Zwycięzca | 10. | 29 sierpnia 2010 | New Haven | Twarda | Horia Tecău | Rohan Bopanna Aisam-ul-Haq Qureshi |
6:4, 7:5 |
Finalista | 9. | 9 stycznia 2011 | Brisbane | Twarda | Horia Tecău | Lukáš Dlouhý Paul Hanley |
4:6, krecz |
Zwycięzca | 11. | 10 kwietnia 2011 | Casablanca | Ceglana | Horia Tecău | Colin Fleming Igor Zelenay |
6:2, 6:1 |
Finalista | 10. | 19 czerwca 2011 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Horia Tecău | Daniele Bracciali František Čermák |
3:6, 6:2, 8–10 |
Finalista | 11. | 2 lipca 2011 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Horia Tecău | Bob Bryan Mike Bryan |
3:6, 4:6, 6:7(2) |
Zwycięzca | 12. | 17 lipca 2011 | Båstad | Ceglana | Horia Tecău | Simon Aspelin Andreas Siljeström |
6:3, 6:3 |
Finalista | 12. | 7 sierpnia 2011 | Waszyngton | Twarda | Horia Tecău | Michaël Llodra Nenad Zimonjić |
7:6(3), 6:7(6), 7–10 |
Finalista | 13. | 9 października 2011 | Pekin | Twarda | Horia Tecău | Michaël Llodra Nenad Zimonjić |
6:7(2), 6:7(4) |
Finalista | 14. | 19 lutego 2012 | Rotterdam | Twarda (hala) | Horia Tecău | Michaël Llodra Nenad Zimonjić |
6:4, 5:7, 14–16 |
Zwycięzca | 13. | 28 kwietnia 2012 | Bukareszt | Ceglana | Horia Tecău | Jérémy Chardy Łukasz Kubot |
7:6(2), 6:3 |
Finalista | 15. | 13 maja 2012 | Madryt | Ceglana | Horia Tecău | Mariusz Fyrstenberg Marcin Matkowski |
3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 14. | 23 czerwca 2012 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Horia Tecău | Juan Sebastián Cabal Dmitrij Tursunow |
6:3, 7:6(1) |
Finalista | 16. | 7 lipca 2012 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Horia Tecău | Jonathan Marray Frederik Nielsen |
6:4, 4:6, 6:7(5), 7:6(5), 3:6 |
Zwycięzca | 15. | 15 lipca 2012 | Båstad | Ceglana | Horia Tecău | Alexander Peya Bruno Soares |
6:3, 7:6(5) |
Zwycięzca | 16. | 19 sierpnia 2012 | Cincinnati | Twarda | Horia Tecău | Mahesh Bhupathi Rohan Bopanna |
6:4, 6:4 |
Finalista | 17. | 21 października 2012 | Sztokholm | Twarda (hala) | Nenad Zimonjić | Marcelo Melo Bruno Soares |
7:6(4), 5:7, 6–10 |
Zwycięzca | 17. | 17 lutego 2013 | Rotterdam | Twarda (hala) | Nenad Zimonjić | Thiemo de Bakker Jesse Huta Galung |
5:7, 6:3, 10–8 |
Finalista | 18. | 2 marca 2013 | Dubaj | Twarda | Nenad Zimonjić | Mahesh Bhupathi Michaël Llodra |
6:7(6), 6:7(6) |
Finalista | 19. | 28 kwietnia 2013 | Barcelona | Twarda | Daniel Nestor | Alexander Peya Bruno Soares |
7:5, 6:7(7), 4–10 |
Finalista | 20. | 20 października 2013 | Sztokholm | Twarda (hala) | Jonas Björkman | Aisam-ul-Haq Qureshi Jean-Julien Rojer |
2:6, 2:6 |
Zwycięzca | 18. | 25 stycznia 2014 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Łukasz Kubot | Eric Butorac Raven Klaasen |
6:3, 6:3 |
Finalista | 21. | 3 maja 2015 | Stambuł | Ceglana | Jürgen Melzer | Radu Albot Dušan Lajović |
4:6, 6:7(2) |
Zwycięzca | 19. | 29 sierpnia 2015 | Winston-Salem | Twarda | Dominic Inglot | Eric Butorac Scott Lipsky |
6:2, 6:4 |
Zwycięzca | 20. | 2 października 2016 | Shenzhen | Twarda | Fabio Fognini | Oliver Marach Fabrice Martin |
7:6(3), 6:3 |
Finalista | 22. | 30 października 2016 | Bazylea | Twarda (hala) | Michael Venus | Marcel Granollers Jack Sock |
3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 21. | 1 lipca 2017 | Antalya | Trawiasta | Aisam-ul-Haq Qureshi | Oliver Marach Mate Pavić |
7:5, 4:1 krecz |
Zwycięzca | 22. | 6 maja 2018 | Stambuł | Ceglana | Dominic Inglot | Ben McLachlan Nicholas Monroe |
3:6, 6:3, 10–8 |
Finalista | 23. | 17 czerwca 2018 | Stuttgart | Trawiasta | Marcin Matkowski | Philipp Petzschner Tim Pütz |
6:7(5), 3:6 |
Finalista | 24. | 30 września 2018 | Shenzhen | Twarda | Rajeev Ram | Ben McLachlan Joe Salisbury |
6:7(5), 6:7(4) |
Finalista | 25. | 25 maja 2019 | Genewa | Ceglana | Matthew Ebden | Oliver Marach Mate Pavić |
4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 23. | 22 września 2019 | Metz | Twarda (hala) | Jan-Lennard Struff | Nicolas Mahut Édouard Roger-Vasselin |
2:6, 7:6(1), 10–4 |
Gra mieszana (0–1)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 13 lipca 2019 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Jeļena Ostapenko | Latisha Chan Ivan Dodig |
2:6, 3:6 |
Starty wielkoszlemowe (gra podwójna)
[edytuj | edytuj kod]Turniej | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | Wygrane turnieje |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | – | – | 2R | 1R | 2R | 2R | 1R | 1R | SF | 2R | W | 2R | 3R | 2R | 2R | 1R | 1R | 1 / 15 |
French Open | – | 1R | 1R | – | 2R | 1R | 1R | QF | 2R | 2R | QF | 2R | – | 3R | 1R | 1R | 2R | 0 / 14 |
Wimbledon | 2R | 2R | 1R | 2R | QF | 3R | F | F | F | QF | 2R | 2R | 3R | 3R | QF | 2R | NH | 0 / 16 |
US Open | 1R | 2R | 2R | 2R | QF | 3R | 3R | QF | 3R | 2R | 2R | SF | QF | 3R | 1R | 1R | – | 0 / 16 |
Wygrane turnieje | 0 / 2 | 0 / 3 | 0 / 4 | 0 / 3 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 1 / 4 | 0 / 4 | 0 / 3 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 2 | 1 / 61 |
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-30] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-30] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-30] (ang.).