| Data i miejsce urodzenia |
5 września 1929 |
|---|---|
| Data śmierci |
19 kwietnia 1985 |
| Zawód, zajęcie |
działacz partyjny i państwowy, nauczyciel akademicki |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
wiceminister oświaty i wychowania (1975–1980) |
| Partia |
Polska Partia Socjalistyczna, Polska Zjednoczona Partia Robotnicza |
Romuald Antoni Jezierski (ur. 5 września 1929 w Środzie Wielkopolskiej[1], zm. 19 kwietnia 1985[2]) – polski działacz partyjny i państwowy, nauczyciel akademicki, podsekretarz stanu w Ministerstwie Oświaty i Wychowania (1975–1980).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Czesława i Felicji. Absolwent Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Poznaniu i socjologii na Uniwersytecie Poznańskim. Kształcił się także na 11-miesięcznym kursie w Instytucie Kształcenia Kadr Naukowych przy KC PZPR (1952–1953) oraz kursie dla wykładowców. Działał w Związku Akademickiej Młodzieży Polskiej (m.in. jako kierownik wydziału kadr w zarządzie uczelnianym przy WSE w Poznaniu), jako instruktor Powszechnej Organizacji „Służba Polsce” oraz w Zrzeszeniu Studentów Polskich (od 1951 do 1952 przewodniczący zarządu uczelnianego). Pracował jako asystent w Katedrze Podstaw Marksizmu-Leninizmu WSE w Poznaniu (1951–1952) i kierownik Katedry Podstaw Marksizmu-Leninizmu w Wyższej Szkole Rolniczej w Olsztynie (1953–1955), później wykładał w Wyższej Szkole Rolniczej w Poznaniu, a w latach 1957–1961 był kierownikiem Wieczorowego Uniwersytetu Marksizmu-Leninizmu w Poznaniu. W 1970 obronił pracę doktorską na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[1][3].
Od 1947 członek Polska Partia Socjalistycznej, z którą w kolejnym roku dołączył do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Był członkiem Komitetu Dzielnicowego PZPR Poznań-Stare Miasto, członkiem POP PZPR w WSE i WSR w Poznaniu, od 1956 do 1957 I sekretarz Komitetu Uczelnianego na ostatniej z uczelni. Następnie zajmował stanowiska członka Komitetu Miejskiego (1957–1959) i Wojewódzkiego (1957–1971) PZPR w Poznaniu, kierownika Wydziału Oświaty i Nauki (1961–1969) oraz sekretarza ds. propagandy (1969–1971) Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Poznaniu. W latach 1971–1975 kierował Wydziałem Nauki i Oświaty Komitetu Centralnego PZPR[1][3]. Od lutego 1975 do października 1980 zajmował stanowisko podsekretarza stanu w tym resorcie[4]). Został także wykładowcą Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR. W 1980 przeszedł na rentę[3].
Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2024-11-03].
- ↑ a b Informacje o pochówku. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2024-11-04].
- ↑ a b c Artur Bądkowski: Kierownicy Wydziału Nauki, Oświaty i Kultury KW PZPR w Poznaniu – przykłady karier partyjnych. W: Przemysław Gasztold-Seń, Łukasz Kamiński (red.): Letnia Szkoła Historii Najnowszej 2011. Referaty. T. 5. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2012, s. 90, seria: Letnia Szkoła Historii Najnowszej. ISBN 978-83-7629-712-5. [dostęp 2024-11-04].
- ↑ Kochański 2022 ↓, s. 262–263.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Aleksander Kochański: Polska 1944–1991. Informator historyczny. Struktury i ludzie. T. 1. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2022. ISBN 978-83-8229-465-1. [dostęp 2024-11-04].
