Spis treści
SS Stettin
Bandera | |
---|---|
Znak wywoławczy |
DBCR (Unterscheidungssignal) |
Port macierzysty |
Hamburg |
Armator |
Industrie und Handelskammer Stettin (pol.: Szczecińska Izba Przemysłowo-Handlowa) |
Operator |
Association Dampf-Eisbrecher Stettin e.V.,Hamburg |
Nadzorujące towarzystwo klasyf. | |
Dane podstawowe | |
Typ | |
Historia | |
Stocznia | |
Data wodowania |
7 września 1933 |
Data oddania do eksploatacji |
16 listopada 1933 |
Data wycofania ze służby |
1981 |
Dane techniczne | |
Wyporność |
1138 t |
Liczebność załogi |
22 |
Długość całkowita (L) |
51,75 m |
Szerokość (B) |
13,43 m |
Zanurzenie (D) |
5,4 m |
Wysokość (H) |
6,45 m |
Napęd mechaniczny | |
Silnik |
3-cylindrowy parowy Stephenson |
Prędkość maks. |
14,2 w. |
SS Stettin (tłum. pol.: SS Szczecin) – lodołamacz parowy (obec. statek muzeum), był budowany od 31 sierpnia 1932 do 16 listopada 1933 (chrzest 7 września 1933) w stoczni Stettiner Oderwerke (obecnie teren Stoczni Szczecińskiej). Był też statkiem flagowym floty lodołamaczy Szczecińskiej Izby Przemysłowo-Handlowej, w skład której wchodziły także statki: Preußen, Pommern, Berlin i Swinemünde.
Historia i rejsy
[edytuj | edytuj kod]Stettin był eksploatowany na torze wodnym ze Szczecina do Świnoujścia oraz na Zatoce Pomorskiej przy wejściu do portu w Świnoujściu. Od 1940 roku skierowany został do służby w marynarce wojennej, wycofany z niej po trafieniu na minę w 1942. Pod koniec II wojny światowej przewoził żołnierzy niemieckich i uchodźców ze wschodu. W 1945 r. przejęty przez aliantów. W latach 1945–81 w służbie Urzędu Żeglugi w Hamburgu[1]. Pracował m.in. na Łabie, w Kanale i Zatoce Kilońskiej oraz w hamburskim porcie.
Ze służby został wycofany w 1981, a przed złomowaniem uratowała go grupa pasjonatów, która w tym celu założyła stowarzyszenie i doprowadziła do uznania go za pomnik kultury landu Szlezwik-Holsztyn. Portem macierzystym statku jest obecnie Hamburg (dawniej była Lubeka), a na stałe cumuje w Oevelgönne, porcie-muzeum w Hamburgu. Stettin uczestniczy w wielu imprezach, gdzie jest atrakcją (m.in. Hansesail Rostock, Kieler Woche i in.). Po wojnie trzykrotnie odwiedził polski Szczecin: w latach 1998, 2006 i 2013.
Inne
[edytuj | edytuj kod]Stettin był drugim lodołamaczem o tej nazwie, poprzedni został zbudowany w stoczni Vulcan w 1888 r. i przemianowany w 1933 na Swinemünde. W 1945 r. w wyniku działań wojennych został zatopiny na Zalewie Szczecińskim przez Armię Czerwoną[1].
Około 25 jednostek pływających różnego typu nosiło nazwę Stettin (m.in. krążownik niemieckiej Kaiserliche Marine SMS Stettin)[1].
Zdjęcia
[edytuj | edytuj kod]-
w porcie w Rostocku
-
w Warnemünde (dzielnicy Rostocku)
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Encyklopedia Szczecina. T. II P-Ż. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 2000, s. 386-388. ISBN 83-7241-089-5.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strona poświęcona lodołamaczowi Stettin. [dostęp 2009-08-08]. (ang. • niem.)