Sezon 2011 Mistrzostw Serii GP2

Inauguracja	7 maja
Zakończenie	11 września
Liczba wyścigów	18
Kierowcy	Romain Grosjean
Zespoły	Barwa Addax Team
Poprzedni sezon • Następny sezon
Multimedia w Wikimedia Commons

Seria GP2 – sezon 2011 – rozpoczął się 7 maja w Stambule w Turcji, natomiast zakończy 11 września na Monzy, we Włoszech. Tytuł w klasyfikacji kierowców zapewnił sobie Romain Grosjean podczas rundy na torze Spa-Francorchamps, trzy wyścigi przed końcem sezonu^[1]. Tytułu w klasyfikacji konstruktorów zapewnił sobie zespół Barwa Addax Team podczas pierwszego wyścigu na torze Monza.

Zespół	Nr	Kierowca	Runda
Rapax	1	Fabio Leimer[2]	Wszystkie
	2	[a] Julián Leal[3]	Wszystkie
Barwa Addax Team	3	Charles Pic[4]	Wszystkie
	4	Giedo van der Garde[5]	Wszystkie
Lotus ART	5	Jules Bianchi[6]	Wszystkie
	6	Esteban Gutiérrez[7]	Wszystkie
Racing Engineering	7	Dani Clos[8]	Wszystkie
	8	Christian Vietoris[8][9]	1, 4-9
		Alvaro Parente[10]	2-3
iSport International	9	Sam Bird[11]	Wszystkie
	10	Marcus Ericsson[11]	Wszystkie
DAMS	11	Romain Grosjean[12]	Wszystkie
	12	Pål Varhaug[12]	Wszystkie
Arden International	14	Josef Král[13]	Wszystkie
	15	Jolyon Palmer[13]	Wszystkie
Super Nova Racing	16	Fairuz Fauzy[14]	Wszystkie
	17	Luca Filippi[15]	1-5
		Adam Carroll[16]	6-9
Scuderia Coloni	18	Michael Herck[17]	Wszystkie
	19	Davide Rigon[18]	1
		Kevin Ceccon[19]	2-5
		Luca Filippi[16]	6-9
Trident Racing	20	Rodolfo González[20]	Wszystkie
	21	Stefano Coletti[21]	1-8
		Stephane Richelmi[22]	9
Ocean Racing Technology	22	Kevin Mirocha[23]	1-7
		Brendon Hartley[24]	8-9
	23	Johnny Cecotto Jr.[23]	Wszystkie
Carlin	24	Max Chilton[25]	Wszystkie
	25	Michaił Aloszyn[26]	1-2, 7-8
		Oliver Turvey[27]	3
		Alvaro Parente[28][29]	4-6, 9
Team Air Asia Caterham Team Air Asia	26	Luiz Razia[30]	Wszystkie
	27	Davide Valsecchi[30]	Wszystkie

• Szefostwo GP2 wybrało spośród starych i kandydujących zespołów, trzynaście stajni, które będą startowały w serii, w latach 2011–2013. Spośród ekip uczestniczących w ubiegłorocznych zmaganiach, swoje miejsce utraciła brytyjska stajnia David Price Racing. Nowymi zespołami, które dopełnią stawkę, będą malezyjska stajnia Team Air Asia oraz brytyjska ekipa Carlin^[31].
• Francuska stajnia DAMS nie będzie już juniorskim zespołem Renault^[32].
• Zespół ART Grand Prix nawiązał współpracę z Lotusem, stając się tym samym jej juniorską stajnią^[33].

• Fabio Leimer: Ocean Racing Technology → Rapax Team
• Charles Pic: Arden International → Barwa Addax Team
• Michael Herck: David Price Racing → Scuderia Coloni
• Sam Bird: ART Grand Prix → iSport International
• Marcus Ericsson: Super Nova Racing → iSport International
• Rodolfo González: Arden International → Trident Racing
• Johnny Cecotto Jr.: Trident Racing → Ocean Racing Technology
• Max Chilton: Ocean Racing Technology → Carlin
• Luiz Razia: Rapax Team → Team Air Asia
• Davide Valsecchi: iSport International → Team Air Asia

• Esteban Gutiérrez: ART Grand Prix (Seria GP3 - sezon 2010) → Lotus ART
• Julián Leal: International DracoRacing (World Series by Renault) → Rapax Team
• Pål Varhaug: Jenzer Motorsport (Seria GP3 - sezon 2010) → DAMS
• Jolyon Palmer: Comma (Formuła 2 Sezon 2010) → Arden International
• Fairuz Fauzy: Lotus Racing (Formuła 1 Sezon 2010) → Super Nova Racing
• Davide Rigon: R.S.C. Anderlecht (Superleague Formula) → Scuderia Coloni
• Stefano Coletti: Comtec Racing (World Series by Renault) → Trident Racing
• Kevin Mirocha: SL Formula Racing (Formuła Renault 2.0) → Ocean Racing Technology
• Michaił Aloszyn: Carlin (World Series by Renault) → Carlin

• Włoch Davide Rigon (ze Scuderii Coloni) nie wystartował w Hiszpanii w wyniku złamania nogi podczas drugiego wyścigu, na torze Istanbul Park. Jego miejsce 17-lotni rodak Kevin Ceccon^[19].
• Niemiec Christian Vietoris (z Racing Engineering) z powodu migrenowych bólów głowy nie był w stanie wziąć udziału w hiszpańskiej rundzie, na torze Circuit de Catalunya. Kokpit po Niemcu przejął Portugalczyk Alvaro Parente^[10].
• Rosjanin Michaił Aloszyn (z Carlin) z powodów ekonomicznych nie wystartował na torze Circuit de Monaco. Kokpit po Rosjaninie przejął Brytyjczyk Oliver Turvey^[27].
• Niemiec Christian Vietoris powrócił do bolidu GP2 w zespole Racing Engineering podczas rundy na torze Valencia Street Circuit. Jego zamiennik Portugalczyk Alvaro Parente opuścił zespół Racing Engineering, lecz zamienił Brytyjczyka Olivera Turveya w zespole Carlin na stanowisku kierowcy wyścigowego^[9][28].
• Włoch Luca Filippi zastąpił na torze Nürburgring Davide Rigona w bolidzie Scuderia Coloni. Jego miejsce w bolidzie Super Nova Racing zajął weteran GP2 Adam Carroll^[16].
• Rosjanin Michaił Aloszyn powrócił do zespołu Carlin podczas wyścigu na torze Hungaroring oraz Spa-Francorchamps zastępując Alvaro Parente, który zdecydował się wystartować w 24 godzinnym wyścigu na torze Spa-Francorchamps^[34]. Alvaro Parente powrócił do serii podczas rundy na torze Monza^[29].
• Nowozelandczyk Brendon Hartley zastąpił Kevina Mirochę podczas rundy na torze Spa-Francorchamps^[24].
• Monakijczyk Stephane Richelmi zastąpił Stefano Colettiego podczas rundy na torze Monza^[22].

• Rosjanin Michaił Aloszyn (z Carlina) w wyniku doznania urazu ręki podczas sesji kwalifikacyjnej, nie był w stanie wziąć udziału w wyścigach, na torze Istanbul Park^[35].
• Monakijczyk Stefano Coletti (z Trident Racing) w wyniku złamania dwóch kręgów podczas głównego wyścigu na torze Spa-Francorchamps nie wystartował w niedzielnym sprincie^[1].

• Pastor Maldonado: Rapax Team → Williams (Formuła 1)
• Sergio Pérez: Barwa Addax Team → Sauber (Formuła 1)
• Jérôme d’Ambrosio: DAMS → Marussia Virgin Racing (Formuła 1)
• Ho-Pin Tung: DAMS → FAZZT Race Team (IndyCar Series)

Począwszy od sezonu 2011, bolidy GP2 będą konstrukcjami bazującymi na budowie pojazdów Formuły 1. Podobnie, jak w Formule 1, nowym dostawcą ogumienia zostanie włoska firma Pirelli, po tym, jak japoński dostawca Bridgestone wycofał się ze sportu^[36].

Kalendarz GP2 składał się jedynie z europejskich eliminacji)^[37], jednak odbyła się także niewliczana do punktacji runda w Abu Zabi (nie odbędą się wyścigi w Abu Zabi i Portugalii. Runda w Turcji (zgodnie z kalendarzem F1) zainaugurowała rywalizację w Europie), będąc pierwszą eliminacją sezonu. Wyścigi w Niemczech (zgodnie z rotacją w F1) został rozegrany na torze Nürburgring.

Runda		Data	Tor	Pole Position	Najszybsze okrążenie w Top 10	Zwycięzca (kierowcy)	Zwycięzca (zespoły)	Impreza towarzysząca	Wyniki
1	W1	7 maja	Istanbul Park	Romain Grosjean[38]	Sam Bird[39]	Romain Grosjean[39]	DAMS[39]	GP Turcji	Wyniki
	W2	8 maja			Romain Grosjean[40]	Stefano Coletti[40]	Barwa Addax Team[40]
2	W1	21 maja	Circuit de Catalunya	* Giedo van der Garde[41]	Giedo van der Garde[42]	Charles Pic[42]	Barwa Addax[42]	GP Hiszpanii	Wyniki
	W2	22 maja			Fabio Leimer[43]	Fabio Leimer[43]	Rapax Team[43]
3	W1	27 maja	Circuit de Monaco	** Sam Bird[44]	Davide Valsecchi[45]	Davide Valsecchi[45]	Team Air Asia[45]	GP Monako	Wyniki
	W2	28 maja			Romain Grosjean[46]	Charles Pic[46]	Barwa Addax[46]
4	W1	25 czerwca	Valencia Street Circuit	Charles Pic[47]	Romain Grosjean[48]	Romain Grosjean[48]	DAMS[48]	GP Europy	Wyniki
	W2	26 czerwca			Esteban Gutiérrez[49]	Esteban Gutiérrez[49]	Lotus ART[49]
5	W1	9 lipca	Silverstone Circuit	Jules Bianchi[50]	Romain Grosjean[51]	Jules Bianchi[51]	Racing Engineering[51]	GP Wielkiej Brytanii	Wyniki
	W2	10 lipca			Romain Grosjean[52]	Romain Grosjean[52]	DAMS[52]
6	W1	23 lipca	Nürburgring	Charles Pic[53]	Luca Filippi[54]	Luca Filippi[54]	Scuderia Coloni[54]	GP Niemiec	Wyniki
	W2	24 lipca			Christian Vietoris[55]	Romain Grosjean[55]	DAMS[55]
7	W1	30 lipca	Hungaroring	Luiz Razia[56]	Luca Filippi[57]	Romain Grosjean[57]	Barwa Addax[57]	GP Węgier	Wyniki
	W2	31 lipca			Romain Grosjean[58]	Stefano Coletti[58]	Trident Racing[58]
8	W1	27 sierpnia	Circuit de Spa-Francorchamps	Christian Vietoris[59]	Christian Vietoris[1]	Christian Vietoris[1]	Racing Engineering[1]	GP Belgii	Wyniki
	W2	28 sierpnia			Luca Filippi[60]	Luca Filippi[60]	Scuderia Coloni[60]
9	W1	10 września	Autodromo Nazionale di Monza	Charles Pic	Luca Filippi[61]	Luca Filippi[61]	Scuderia Coloni[61]	GP Włoch	Wyniki
	W2	11 września			Luca Filippi[62]	Christian Vietoris[62]	Racing Engineering[62]

• Pole position do wyścigu w Hiszpanii pierwotnie zdobył Francuz Jules Bianchi, ale w wyniku ignorowania żółtych flag został przesunięty o 10 pozycji w dół.
• Pole position do wyścigu w Monako pierwotnie zdobył Holender Giedo van der Garde, ale w wyniku spowodowania kolizji z Marcusem Ericssonem i Romainem Grosjeanem został przesunięty o 5 pozycji w dół.

Punktacja:
Wygrana w kwalifikacjach (pole position do sobotniego wyścigu): 2 punkty
Punktacja w pierwszym wyścigu (Sobota): 10-8-6-5-4-3-2-1 (osiem pierwszych pozycji)
Punktacja w drugim wyścigu (Niedziela): 6-5-4-3-2-1 (sześć pierwszych pozycji)
Najszybsze okrążenie: 1 punkt (w każdym wyścigu; aby otrzymać punkt, kierowca musi przejechać przynajmniej 90% dystansu, ukończyć wyścig w pierwszej dziesiątce, a także wystartować do wyścigu z wyznaczonego pola startowego)

Pozycja	Kierowca	TUR	TUR	ESP	ESP	MON	MON	VAL	VAL	UK	UK	DEU	DEU	HUN	HUN	BEL	BEL	ITA	ITA	Punkty
1	Romain Grosjean	1	10	DK	9	4	3	1	NU	4	1	3	1	1	3	3	4	3	21	89
2	Luca Filippi	NU	14	NU	NU	3	4	NU	15	14	12	1	3	6	NU	4	1	1	5	54
3	Jules Bianchi	3	7	7	NU	NU	19	NU	7	1	5	4	2	7	6	2	2	8	3	53
4	Charles Pic	7	4	1	19	8	1	NU	NU	12	10	2	DK	2	13	NU	19	2	NU	52
5	Giedo van der Garde	4	2	2	NU	NU	9	2	3	8	3	6	NU	4	4	NU	20	21	13	49
6	Sam Bird	2	3	3	5	NU	13	5	12	5	6	8	7	17	5	12	5	4	4	45
7	Christian Vietoris	11	NU					NU	13	2	7	NU	4	8	10	1	13	6	1	35
8	Davide Valsecchi	16	16	4	4	1	5	3	4	15	17	14	NU	16	14	10	10	20	NU	30
9	Dani Clos	8	15	6	2	NU	18	4	5	6	2	7	NU	10	NU	6	6	13	7	30
10	Marcus Ericsson	9	8	5	3	NU	NU	NU	11	3	4	5	16†	5	15	NU	12	14	8	25
11	Stefano Coletti	5	1	10	20†	5	NU	17	19†	7	22	NU	NU	21	1	NU	NW			22
12	Luiz Razia	6	18	NU	NU	NU	20	6	2	18	14	NU	14	3	7	NU	NU	10	9	19
13	Esteban Gutiérrez	NU	11	NU	12	12	NU	7	1	11	8	13	NU	NU	2	14	7	9	6	14
14	Fabio Leimer	NU	20	8	1	9	7	NU	14	16	11	9	8	11	11	NU	NU	7	2	10
15	Josef Král	13	6	9	21†	6	2	8	NU	23	20	19	11	9	17	8	3	NU	17	15
16	Álvaro Parente			11	7	2	16	NU	18	9	9	21†	NU					12	12	8
17	Adam Carroll											16	5	19	12	9	11	5	11	6
18	Fairuz Fauzy	12	5	14	6	15	10	16	16	21	15	17	12	NU	NU	7	21	18	NU	5
19	Brendon Hartley															5	9	22	20	4
20	Max Chilton	NU	17	12	11	7	6	NU	NU	NU	19	18	6	18	NU	15	16	NU	18	4
21	Michael Herck	14	12	NU	NU	13	15	10	6	24	18	12	10	12	NU	16	15	NU	NW	1
22	Kevin Mirocha	15†	19	21†	16	10	NU	12	8	NW	NW	NU	13	14	8					0
23	Pål Varhaug	18	21	15	8	NU	21	13	10	17	23	NU	17	13	NU	13	18	11	10	0
24	Johnny Cecotto Jr.	NU	13	14	13	NU	17	14	17	13	NU	11	NU	NU	NU	11	8	17	15	0
25	Oliver Turvey					14	8													0
26	Rodolfo González	NU	22	20	10	NU	14	15	NU	19	13	10	15	NU	9	NU	17	19	16	0
27	Julián Leal	19	NU	17	14	NU	NU	11	9	22	21	15	9	20	NU	NU	NU	16	NU	0
28	Jolyon Palmer	17	9	18	17	NS	11	9	NU	10	16	20	NU	22	18†	NU	14	NU	19	0
29	Davide Rigon	10	NU																	0
30	Kevin Ceccon			19	15	11	12	18	20†	20	NU									0
31	Stephane Richelmi																	15	14	0
32	Michaił Aloszyn	NW	NW	16	18									15	16	NU	NU			0
Pozycja	Kierowca	TUR	TUR	ESP	ESP	MON	MON	VAL	VAL	UK	UK	DEU	DEU	HUN	HUN	BEL	BEL	ITA	ITA	Punkty

Uwagi:

• † – nie ukończył, ale przejechał 90% wyścigu.
• pogrubienie – pole position
• kursywa – najszybsze okrążenie

Pozycja	Zespół	Samochód Nr.	TUR	TUR	ESP	ESP	MON	MON	VAL	VAL	UK	UK	DEU	DEU	HUN	HUN	BEL	BEL	ITA	ITA	Punkty
1	Barwa Addax Team	3	7	4	1	19	8	1	NU	NU	12	10	2	DK	2	13	NU	19	2	NU	101
		4	4	2	2	NU	NU	9	2	3	8	3	6	NU	4	4	NU	20	21	13
2	DAMS	11	1	10	DK	9	4	3	1	NU	4	1	3	1	1	3	3	4	3	21	89
		12	18	21	15	8	NU	21	13	10	17	23	NU	17	13	NU	13	18	11	10
3	Racing Engineering	7	8	15	6	2	NU	18	4	5	6	2	7	NU	10	NU	6	6	13	7	73
		8	11	NU	11	7	2	16	NU	13	2	7	NU	4	8	10	1	13	6	1
4	iSport International	9	2	3	3	5	NU	13	5	12	5	6	8	7	17	5	12	5	4	4	70
		10	9	8	5	3	NU	NU	NU	11	3	4	5	16†	5	15	NU	12	14	8
5	Lotus ART	5	3	7	7	NU	NU	19	NU	7	1	5	4	2	7	6	2	2	8	3	68
		6	NU	11	NU	12	12	NU	7	1	11	8	13	NU	NU	2	14	7	9	6
6	Team Air Asia	26	6	18	NU	NU	NU	20	6	2	18	14	NU	14	3	7	NU	NU	10	9	49
		27	16	16	4	4	1	5	3	4	15	17	14	NU	16	14	10	10	20	NU
7	Scuderia Coloni	18	14	12	NU	NU	13	15	10	6	24	18	12	10	12	NU	16	15	NU	NW	46
		19	10	NU	19	15	11	12	18	20†	20	NU	1	3	6	NU	4	1	1	5
8	Trident Racing	20	NU	22	17	10	NU	14	15	NU	19	13	10	15	NU	9	NU	17	19	16	22
		21	5	1	10	20†	5	NU	17	19†	7	22	NU	NU	21	1	NU	NW	15	14
9	Super Nova Racing	16	12	5	13	6	15	10	16	16	21	15	17	12	NU	NU	7	21	18	NU	20
		17	NU	14	NU	NU	3	4	NU	15	14	12	16	5	19	12	9	11	5	11
10	Rapax Team	1	NU	20	8	1	9	7	NU	14	16	11	9	8	11	11	NU	NU	7	2	15
		2	19	NU	17	14	NU	NU	11	9	22	21	15	9	20	NU	NU	NU	16	NU
11	Arden International	14	13	6	9	21†	6	2	8	NU	23	20	19	11	9	17	8	3	NU	17	15
		15	17	9	18	17	NS	11	9	NU	10	16	20	NU	22	18†	NU	14	NU	19
12	Ocean Racing Technology	22	15†	19	21†	16	10	NU	12	8	NW	NW	NU	13	14	8	5	9	22	20	4
		23	NU	13	14	13	NU	17	14	17	13	NU	11	NU	NU	NU	11	8	17	15
13	Carlin	24	NU	17	12	11	7	6	NU	NU	NU	19	18	6	18	NU	15	16	NU	18	4
		25	NW	NW	16	18	14	8	NU	18	9	9	21†	NU	15	16	NU	NU	12	12
Pozycja	Zespół	Samochód Nr.	TUR	TUR	ESP	ESP	MON	MON	VAL	VAL	UK	UK	DEU	DEU	HUN	HUN	BEL	BEL	ITA	ITA	Punkty

Runda na torze Yas Marina w Abu Zabi początkowo miała kończyć sezon, jednak ostatecznie włodarze serii postanowili zrezygnować z organizacji wyścigów poza granicami Europy^[63]. Wraz z ogłoszeniem informacji na temat połączenia europejskiej oraz azjatyckiej serii GP2 w przyszłym roku, organizatorzy ogłosili również zorganizowanie finału tej serii na torze Zjednoczonych Emiratów Arabskich, która nie była jednak liczona do klasyfikacji sezonu^[64]. Włoska firma oponiarska Pirelli nagrodziła dwóch najlepszych kierowców z Serii GP3: Jamesa Calado i Toma Dillmanna^[65].

 Osobny artykuł: Seria GP2 - Yas Marina 2011.

• Oficjalna strona serii. gp2series.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-10)].