 Portret księcia S. Wołkonskiego z okresu 1823–1825, pędzla George’a Dawe | |
 generał
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
    
| |
Siergiej Wołkonski (ros. Серге́й Григо́рьевич Волко́нский, ur. 27 listopada?/8 grudnia 1788 w Moskwie, zm. 28 listopada 1865) – rosyjski książę, wojskowy, uczestnik powstania dekabrystów.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jego matką była dama dworu carycy Katarzyny Wielkiej, córka Nikołaja Repnina Aleksandra[1]. Ojciec książę Gieorgij Wołkoński był generałem kawalerii i tajnym radcą[2]. Siergiej ukończył Korpus Paziów, a potem został członkiem gwardii cesarskiej[1].
Brał udział w wojnach z Napoleonem w latach 1813-1814. Awansowany na stopień generała. W roku 1821 wstąpił do tajnego związku dekabrystów, organizacji mającej na celu wprowadzenie republikańskich reform w Rosji. Związał się z jego radykalnym skrzydłem tzw. Związku Południowego planującym m.in. likwidację caratu i zabicie cara. 26 grudnia 1825 r. dekabryści doprowadzili do wybuchu powstania skierowanego przeciw kandydaturze Mikołaja I, a popierającego kandydaturę wielkiego księcia Konstantego na cara. Po klęsce powstania książę Wołkonski został skazany na śmierć, ale car Mikołaj I zamienił wyrok na dożywotnią katorgę na Syberii, a potem, w 1836 na zesłanie, najpierw w wiosce Urik w pobliżu Irkucka, a od 1845 w samym Irkucku. Wraz z mężem na Sybir dobrowolnie pojechała jego żona, Maria. Po śmierci cesarza Mikołaja I Wołkonski otrzymał zgodę na powrót do europejskiej części Rosji i powrócił tam w roku 1856[1]. Zamieszkał w majątku swojego zięcia w Woronkach (obecnie obwód czernihowski) i tam zmarł 28 listopada 1865 roku. Został pochowany na miejscowym cmentarzu obok zmarłej dwa lata wcześniej żony. Nad nagrobkami córka wzniosła kaplicę, która została zniszczona w czasach sowieckich[3]. W 1975 roku w tym miejscu wzniesiono pomnik upamiętniający dekabrystów i pamiątkowe nagrobki z płaskorzeźbami Marii i Siergieja[4].
W 1825 roku Siergiej ożenił się z Marią, córką generała Nikołaja Rajewskiego[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Tomasz Targański, Rosyjski chłopski książę [online], www.tygodnikpowszechny.pl, 26 grudnia 2015 [dostęp 2020-12-06] (pol.).
- ↑ ВОЛКОНСКИЙ Григорий Семенович : Министерство обороны Российской Федерации [online], mil.ru [dostęp 2020-12-07].
- ↑ Могилы знаменитостей. Волконский Сергей Григорьевич (1788–1865) [online], www.m-necropol.ru [dostęp 2020-12-07].
- ↑ Памятник декабристам в Вороньках — Памятники русской истории и культуры на Украине [online] [dostęp 2020-12-07] (ros.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Encyklopedia PWN, tom 12, 1969.
- Strona Muzeum Dekabrystów [1]
