| Pełna nazwa |
Sociedad Deportiva Aucas | ||
|---|---|---|---|
| Przydomek |
Ídolo de Quito (Idol Quito), El Ídolo del Pueblo (Idol Ludu), Orientales, Papá Aucas | ||
| Barwy |
| ||
| Data założenia |
6 lutego 1945 | ||
| Debiut w najwyższej lidze |
10 listopada 1957 | ||
| Liga | |||
| Państwo | |||
| Prowincja | |||
| Adres | |||
| Stadion | |||
| Sponsor techniczny | |||
| Prezes |
Danny Walker | ||
| Trener | |||
| |||
| Strona internetowa | |||
Sociedad Deportiva Aucas (wym. [sosjeˈðað ðepoɾˈtiβa ˈawkas]) – ekwadorski klub piłkarski z siedzibą w stołecznym mieście Quito. Występuje w rozgrywkach Serie A. Domowe mecze rozgrywa na obiekcie Estadio Gonzalo Pozo Ripalda.
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]Krajowe
[edytuj | edytuj kod]Historia
[edytuj | edytuj kod]Klub został założony w lutym 1945 przez przedsiębiorstwo Royal Dutch Shell, zajmujące się wówczas w Ekwadorze wydobyciem ropy naftowej[1]. Żółto-czerwone barwy klubowe przejęto od Shell, zaś nazwa klubu nawiązuje do ludności Huaorani zamieszkującej tereny wschodniego Ekwadoru (w języku keczua określanych jako Aucas)[2]. Od razu został czołowym zespołem rozgrywek amatorskich, skupiając najlepszych piłkarzy z prowincji Pichincha[2]. W latach 1945–1949 pięć razy z rzędu triumfowali z amatorskich mistrzostwach Pichincha[3]. Mimo iż Shell wycofał się z Ekwadoru w 1948 roku, klub kontynuował działalność[1].
W 1957 roku Aucas wziął udział w debiutanckim sezonie profesjonalnej ligi ekwadorskiej[4]. W najwyższej klasie rozgrywkowej występował w latach 1962–1963, 1965–1966, 1968–1970, 1975–1977, 1979, 1982–1984, 1987–1990, 1992–2006, 2015–2016, a następnie od 2018 roku[5].
W 1994 roku Aucas przeniósł się na nowo otwarty obiekt Estadio Gonzalo Pozo Ripalda, będący własnością klubu[2]. W 2001 roku zespół po raz pierwszy wziął udział w rozgrywkach międzynarodowych: Copa Merconorte[2]. W 2022 roku prowadzeni przez trenera Césara Faríasa piłkarze Aucas wywalczyli pierwsze mistrzostwo Ekwadoru w historii klubu[6].
Derbowym rywalem Aucas jest LDU Quito, a mecze pomiędzy tymi drużynami noszą nazwę Superclásico de Quito[2].
Rozgrywki międzynarodowe
[edytuj | edytuj kod]| Sezon | Rozgrywki | Runda | Klub | Dom | Wyjazd | Ogólnie |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 2001 | Copa Merconorte | Grupa |  Necaxa
|
0:2 | 3:1 | 4. miejsce |
 Alianza Lima
|
1:1 | 1:4 | ||||
 América Cali
|
0:1 | 1:2 | ||||
| 2002 | Copa Sudamericana | 1R |  Barcelona SC
|
1:2 | 0:1 | 1:3 |
| 2004 | Copa Sudamericana | 1R | LDU Quito
|
0:1 | 1:1 | 1:2 |
| 2016 | Copa Sudamericana | 1R | Real Garcilaso
|
2:1 | 0:1 | 2:2 (w.) |
| 2020 | Copa Sudamericana | 1R |  Vélez Sarsfield
|
2:1 | 0:1 | 2:2 (w.) |
| 2021 | Copa Sudamericana | QR | Guayaquil City
|
2:1 | 3:0 | 5:1 |
| Grupa |  Athletico Paranaense
|
0:1 | 0:4 | 3. miejsce | ||
| Melgar
|
2:1 | 0:2 | ||||
 Metropolitanos
|
3:0 | 2:3 | ||||
| 2023 | Copa Libertadores | Grupa | Flamengo
|
2:1 | 0:4 | 4. miejsce |
| Racing Club
|
1:2 | 2:3 | ||||
 Ñublense
|
0:0 | 1:2 |
Aktualny skład
[edytuj | edytuj kod]Stan na 1 lutego 2023.
| Nr | Poz. | Piłkarz |
|---|---|---|
| 1 | BR |  Damián Frascarelli
|
| 2 | OB | Ariel García
|
| 4 | OB | Wilker Ángel
|
| 5 | OB | Franklin Carabalí
|
| 6 | PO | Piero Guzmán
|
| 7 | PO | Edison Vega
|
| 8 | NA | Jeison Chalá
|
| 9 | NA | Michael Rangel
|
| 10 | NA | Jefferson Montero
|
| 11 | NA | Daniel Segura
|
| 12 | BR | Hernán Galíndez
|
| 13 | PO | Edison Caicedo
|
| 14 | PO | Ronald Briones
|
| 15 | PO | Angelo Mina
|
| 16 | PO | Sergio Quintero
|
| 17 | NA | Roberto Ordoñez
|
| 18 | NA | Marcos Mejía
|
| 19 | PO | Jordán Mohor
|
| 20 | PO | Michael Mieles
|
| 21 | OB | Pedro Perlaza
|
| Nr | Poz. | Piłkarz |
|---|---|---|
| 22 | PO | Luis Cano
|
| 23 | PO | Christian Alemán
|
| 24 | PO | Kavier Ortiz
|
| 25 | BR | Bismar Castro
|
| 26 | BR | Johan Lara
|
| 27 | OB | Luis Romero
|
| 28 | PO | Jhonny Quiñónez
|
| 29 | OB | Carlos Cuero
|
| 31 | NA | Eryc Castillo
|
| 33 | OB | Luis Cangá
|
| 34 | PO | Bryan Sánchez
|
| 35 | PO | Ronald Murillo
|
| 37 | NA | Cristhoper Zambrano
|
| 38 | NA | Jhon Cifuente
|
| 47 | NA | Stiven Plaza
|
| 49 | PO | Rómulo Otero
|
| 52 | OB |  Aubrey David
|
| 70 | PO | Jordan Rezabala
|
| 80 | PO | Michael Carcelén
|
| 95 | OB | Darío Aimar
|
Trenerzy
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Jorge Ribadeneira A.: La Shell y el Aucas. [w:] El Comercio [on-line]. elcomercio.com, 1 września 2013. [dostęp 2023-04-10]. (hiszp.).
- ↑ a b c d e Fernando Guevara: Aucas: la historia del ‘ídolo del pueblo’ que puede ser campeón por primera vez. [w:] Ecuavisa [on-line]. ecuavisa.com, 9 listopada 2022. [dostęp 2023-04-10]. (hiszp.).
- ↑ Aucas, a la espera del milagro. [w:] HOY Ecuador [on-line]. Wayback Machine, 31 października 2009. [dostęp 2023-04-10]. (hiszp.).
- ↑ Esteban Ávila Villagómez, Fernando Espinoza Añazco, Arvids Stashans: Ecuador 1957. [w:] RSSSF [on-line]. rsssf.com, 20 czerwca 2007. [dostęp 2023-04-10]. (hiszp.).
- ↑ Juan Pablo Andrés, Fernando Espinoza Añazco: Ecuador – List of Champions. [w:] RSSSF [on-line]. rsssf.com, 8 marca 2023. [dostęp 2023-04-10]. (ang.).
- ↑ Las claves de Aucas, un campeón inédito. [w:] Olé [on-line]. ole.com.ar, 31 grudnia 2022. [dostęp 2023-04-10]. (hiszp.).
