
Stan wojenny w Korei Południowej (kor. 2024년 대한민국 비상계엄, hancha: 2024年大韓民國非常戒嚴) – 3 grudnia 2024 o 22:27 (UTC+09:00) prezydent Korei Południowej, Yoon Suk-yeol, ogłosił podczas konferencji telewizyjnej na żywo wprowadzenie stanu wojennego na terenie Korei Południowej[1][2]. Yoon oskarżył Partię Demokratyczną o sprzyjanie Korei Północnej oraz planowanie sabotażu, ogłaszając ich „kolaborantami” i „organizacją przestępczą”. Ogłoszenie stanu wojennego poskutkowało zawieszeniem wolności prasy oraz wprowadzeniem zakazu prowadzenia działalności politycznej[3].
Przebieg
[edytuj | edytuj kod]
Stan wojenny spotkał się z brakiem aprobaty ze strony partii politycznych i wywołał falę protestów. 4 grudnia około godz. 01:00 czasu lokalnego Zgromadzenie Narodowe Korei Południowej przegłosowało propozycję zniesienia stanu wojennego. Wszyscy obecni parlamentarzyści (190 osób) zagłosowali za[4]. Stan wojenny został zniesiony 4 grudnia 2024 o godz. 04:30[5]. Opozycja, która w tamtejszym parlamencie miała łącznie 192 mandaty[6], zawnioskowała o rozpoczęcie procedury impeachmentu wobec prezydenta Yoon Suk-yeola[7]. Choć przedstawiciele partii rządzącej uznali, że Yoon Suk-yeol „nie nadaje się” do pełnienia w dalszym ciągu obowiązków prezydenta, tak zapowiedziana została blokada tej procedury już na etapie głosowania ze strony rządzących[6].
Yoon podjął decyzję o wprowadzeniu stanu wojennego na podstawie rekomendacji ministra obrony, Kim Yong-hyuna[8]. Rzecznik biura prezydenta poinformował, że dekret o stanie wojennym został „wydany zgodnie z konstytucją” i był „konieczny dla ochrony demokracji”[9]. Jednocześnie minister Kim Yong-hyun zadeklarował, że „może złożyć swoją dymisję i wziąć na siebie całą odpowiedzialność”[8].
Reakcje
[edytuj | edytuj kod]Po wprowadzeniu stanu wojennego The Atlantic określiło Yoon Suk-yeola jako „prawicowego, aspirującego do autorytarnego rządu prezydenta”[10]. Dziennik Rzeczpospolita napisał, że prezydent podjął decyzję w imieniu „dyktatorskich zapędów”[11]. Tygodnik The Economist stwierdził, że prezydent powinien zrezygnować ze stanowiska lub zostać poddany impeachmentowi[12]. Financial Times nazwał wprowadzenie stanu wojennego „testem wytrzymałościowym” dla demokracji Korei Południowej[13]. Wprowadzenie stanu wojennego było kolejnym takim wydarzeniem od 17 maja 1980 roku, kiedy to podobne środki zastosowano podczas rządów generała Chun Doo-hwana[14].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Korea Południowa wprowadza stan wojenny [online], wydarzenia.interia.pl [dostęp 2024-12-04] .
- ↑ Sześciogodzinny stan wojenny. O co chodziło w Korei Południowej [online], TVN24, 4 grudnia 2024 [dostęp 2024-12-04] .
- ↑ Political chaos in South Korea: what is martial law and what comes next after Yoon Suk Yeol’s U-turn?, „The Guardian”, 3 grudnia 2024 [dostęp 2024-12-04] (ang.).
- ↑ Chaos w Korei Południowej. Parlament przeciw stanowi wojennemu [online], wydarzenia.interia.pl [dostęp 2024-12-04] .
- ↑ 호 송상: (URGENT) S. Korean Cabinet approves motion to lift emergency martial law. [w:] Yonhap News Agency [on-line]. 2024-12-04. [dostęp 2024-12-04]. (ang.).
- ↑ a b Prezydent Korei Płd. przeprosił za stan wojenny. Rezygnacji nie złożył [online], rmf24.pl [dostęp 2024-12-07] .
- ↑ Raphael Rashid , South Korea’s president, Yoon Suk Yeol, facing impeachment after martial law shock, „The Guardian”, 4 grudnia 2024 [dostęp 2024-12-04] (ang.).
- ↑ a b Minister obrony Korei Południowej bierze na siebie odpowiedzialność za stan wojenny [online], Rzeczpospolita [dostęp 2024-12-05] .
- ↑ Hyonhee Shin i inni, From decree to defeat: Inside South Korea’s failed martial law attempt [online], Reuters, 5 grudnia 2024 [dostęp 2024-12-05] (ang.).
- ↑ Brian Klaas , South Korea’s Warning for Washington [online], The Atlantic, 3 grudnia 2024 [dostęp 2024-12-05] (ang.).
- ↑ Krótka przygoda ze stanem wojennym. Jak ucierpiał wizerunek Korei Południowej [online], Rzeczpospolita [dostęp 2024-12-05] .
- ↑ Yoon Suk Yeol of South Korea should resign, or be impeached, „The Economist”, ISSN 0013-0613 [dostęp 2024-12-08] .
- ↑ The, A stress test for South Korea’s democracy, „Financial Times”, 4 grudnia 2024 [dostęp 2024-12-08] .
- ↑ Chun Doo-Hwan | Biography & Facts | Britannica [online], britannica.com, 21 listopada 2024 [dostęp 2024-12-03] (ang.).