| Data i miejsce urodzenia |
29 czerwca 1909 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
27 listopada 1978 |
| Zawód, zajęcie |
polonista, dyrektor, kierownik literacki teatru |
| Odznaczenia | |
 
| |
Stanisław Witold Balicki (ur. 29 czerwca 1909 w Krakowie, zm. 27 listopada 1978 w Warszawie)[1] – polonista, dyrektor, kierownik literacki teatru.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie Antoniego Euzebiusza, nauczyciela, publicysty, i Zofii z Mniszków. Był bratem Juliusza Balickiego (1911–1941), aktora, reżysera, scenografa. Ukończył gimnazjum w Krakowie, a w 1932 studia polonistyczne w Poznaniu. W latach 1928–1932 pracował jako dziennikarz, był m.in. recenzentem teatralnym „Ilustrowanego Kuriera Codziennego” i „Tempa Dnia”[2].
Podczas okupacji niemieckiej zajmował się tajnym nauczaniem[2].
Od 1945 do 1950 był redaktorem naczelnym krakowskiego „Dziennika Polskiego”[3], w 1951 (wraz z Janem A. Szczepańskim) redaktorem naczelnym „Teatru”, w latach 1952–1953 dyrektorem Państwowego Instytutu Wydawniczego[4]. W sezonie 1949/50 sprawował (wraz z Zygmuntem Leśnodorskim) kierownictwo literackie Miejskich Teatrów Dramatycznych w Krakowie, w latach 1954–1956 był dyrektorem Centralnego Zarządu Teatrów, w latach 1957–1964 dyrektorem Teatru Polskiego w Warszawie[5][6], w latach 1965–1970 dyrektorem generalnym w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Wchodził w skład redakcji „Miesięcznika Literackiego”[2].
Pod jego redakcją ukazała się antologia Teatr radziecki (1967)[2], opracował też Antologię dramatu polskiego (t. 1–2, Warszawa 1981).
Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera B37-4-1)[7].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Order Sztandaru Pracy II klasy (1969)[8]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (11 lipca 1955)[9]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)[10]
- Złota Odznaka Honorowa Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (1967)[11]
- Odznaka "Zasłużony dla Teatru Polskiego" (1977)[12]
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]Jedna z ulic Krakowa została nazwana imieniem Stanisława Balickiego[13].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Balicki Stanisław Witold, [w:] Anna Hejman i inni red., Współcześni polscy pisarze i badacze literatury: słownik biobibliograficzny. T. 1: A-B, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1994, s. 83, ISBN 978-83-02-05444-0 [dostęp 2025-01-28].
- ↑ a b c d Stanisław Balicki, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2024-01-05].
- ↑ Czesław Miłosz, Janina Miłoszowa: Listy niepublikowane. Listy do Zofii i Tadeusza Brezów, Kazimierza Wierzyńskiego i Antoniego Słonimskiego. Oprac. Alina Kowalczykowa, Teksty Drugie 2006, 5, s. 186.
- ↑ O nas – Państwowy Instytut Wydawniczy. [dostęp 2019-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-04)].
- ↑ Historia Teatru – Teatr Polski im. Arnolda Szyfmana w Warszawie. [dostęp 2019-08-22].
- ↑ Stanisław Balicki, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2019-08-10].
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-27].
- ↑ Dekoracja wysokimi odznaczeniami działaczy państwowych, "Trybuna Ludu", nr 201, 22 lipca 1969, s. 8.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
- ↑ Złote Odznaki TPPR dla kierownictwa Ministertwa Kultury i Sztuki, "Trybuna Ludu", nr 305, 3 listopada 1967, s. 4.
- ↑ Wręczenie odznak "Zasłużony dla Teatru Polskiego, "Trybuna Ludu", nr 11, 14 stycznia 1977, s. 8.
- ↑ ulica Stanisława Balickiego - Magiczny Kraków [online], www.krakow.pl [dostęp 2024-01-05].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Historia Teatru - Teatr Polski im. Arnolda Szyfmana w Warszawie. [dostęp 2019-08-22].
- Biogramy na stronie Biblioteki Jagiellońskiej.
