Superintendentura Międzychód-Szamotuły Ewangelickiego Kościoła Unijnego – jednostka organizacyjna Ewangelickiego Kościoła Unijnego w Polsce istniejąca w okresie II Rzeczypospolitej i obejmująca grupę gmin kościelnych (zborów) czyli parafii tego Kościoła, skupionych wokół miast Międzychód i Szamotuły.
Dane statystyczne
[edytuj | edytuj kod]
.JPG)
| Parafia | Liczba wiernych (1937)[1] |
|---|---|
| Międzychód | 1260 |
| Lewiczynek | 905 |
| Miłostowo | 440 |
| Lwówek Grudna | 2100 |
| Radusz | 496 |
| Sieraków | 1120 |
| Duszniki | 577 |
| Wartosław | 344 |
| Nojewo | 480 |
| Chrzypsko Wielkie | 103 |
| Obrzycko | 150 |
| Piotrowo (Piotrów) | 350 |
| Pniewy | 1460 |
| Rokietnica | 346 |
| Szamotuły | 1020 |
| Tarnowo pow. Poznań | 375 |
| Wronki Rzecin | 785 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Stefan Grelewski, Wyznania protestanckie i sekty religijne w Polsce współczesnej, Lublin 1937, s. 327.
