![]() Susie Wiles (2025) | |
Pełne imię i nazwisko |
Susan Summerall Wiles |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
14 maja 1957 |
Szef personelu Białego Domu | |
Okres |
od 20 stycznia 2025 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Szef personelu burmistrza Jacksonville | |
Okres |
od listopada 1997 |
Przynależność polityczna |
Susie Wiles, właśc. Susan Summerall Wiles[1][2][3] (ur. 14 maja 1957 w New Jersey) – amerykańska urzędniczka, lobbystka i doradczyni polityczna, współpracowniczka i współtwórczyni kampanii wyborczych wielu znanych polityków Partii Republikańskiej, m.in. Ronalda Reagana, Dana Quayle’a, Johna McCaina, Ricka Scotta, Donalda Trumpa i Rona DeSantisa, wieloletnia członkini administracji dwóch burmistrzów miasta Jacksonville na Florydzie (m.in. w latach 1997–2000 jako szefowa personelu burmistrza Johna Delaneya ), od stycznia 2025 roku szefowa personelu Białego Domu.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Rodzina i edukacja
[edytuj | edytuj kod]Susan Summerall urodziła się 14 maja 1957 roku w stanie New Jersey, w którym też dorastała[4][5][6]. Jest jednym z trojga dzieci Katharine Jacobs i Pata Summeralla , znanego futbolisty grającego m.in. w drużynach Detroit Lions i New York Giants, a w późniejszych latach komentatora sportowego[7][8][4]. Pat Summerall w 1992 roku odbył zakończone powodzeniem leczenie przewlekłego alkoholizmu, którego podjęcie w napisanych po latach wspomnieniach przypisywał staraniom Susan[7][6]. Po jego śmierci w 2013 roku Susan określiła go jako „niezwykłego człowieka i cudownego ojca”[7][6].
Ukończyła prywatną szkołę średnią dla dziewcząt Academy of the Holy Angels w hrabstwie Bergen, a następnie studiowała na Uniwersytecie Marylandu w College Park, na którym uzyskała stopień Bachelor of Arts z języka angielskiego[9][10][11].
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Lata 1979–2012
[edytuj | edytuj kod]W 1979 roku została asystentką republikańskiego kongresmena ze stanu Nowy Jork i zarazem byłego futbolisty, kolegi jej ojca z drużyny New York Giants, Jacka Kempa[11][12]. Rok później dołączyła do kampanii prezydenckiej Ronald Reagan obejmując funkcję zastępcy dyrektora do spraw planowania[11][12]. Następnie, po wyborczym sukcesie Reagana, pracowała jako specjalny asystent (planista) prezydenta Reagana (w latach 1980–1981) i jako specjalny asystent sekretarza pracy Raymonda Donovana (w latach 1982–1983)[13][6][11].
W latach 1984–1986 pełniła funkcję dyrektora w firmie Summerall, Smith & Wiles[11]. W 1988 roku Wiles zaangażowała się w kampanię kandydata na wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych Dana Quayle’a jako zastępczyni dyrektora do spraw operacyjnych[13][6]. Następnie wraz z ówczesnym mężem Lannym Wilesem zamieszkała w hrabstwie Duval na Florydzie, gdzie rozpoczęła karierę doradczą[13]. W latach 1992–1995 prowadziła biuro okręgowe republikańskiej kongresmenki z Florydy Tillie Fowler[11][13].
W 1995 roku zaczęła pracę w administracji burmistrza miasta Jacksonville na Florydzie, Johna Delaneya , najpierw jako dyrektor komunikacji i spraw międzyrządowych, następnie zastępca szefa personelu, aż w końcu, w okresie od listopada 1997 roku do listopada 2000 roku, szef personelu, będąc pierwszą w historii kobietą na tym stanowisku[11][8]. Później, w latach 2000–2001, była współzarządzającym partnerem w florydzkim biurze firmy PR-owej APCO Worldwide , z kolei w latach 2001–2004 pełniła funkcję dyrektora w firmie doradczej Wiles Consulting, Inc.. W okresie od 2003 roku do czerwca 2008 roku pracowała dla kolejnego burmistrza florydzkiego Jacksonville, Johna Peytona , tym razem w charakterze szefa komunikacji i inicjatyw specjalnych[11].
W 2008 roku była współprzewodniczącą kampanii prezydenckiej senatora Johna McCaina w hrabstwie Duval[8]. W 2010 roku prowadziła ostatecznie zwycięską kampanię senatora Ricka Scotta przed tegorocznymi wyborami gubernatorskimi na Florydzie[5]. W 2011 roku została menedżerem kampanii prezydenckiej Jona Huntsmana jednak w lipcu tego roku, zaledwie miesiąc po rozpoczęciu kampanii, zakończyła współpracę z Huntsmanem, co związane było z przeprowadzeniem znaczącej reorganizacji kadrowej w borykającej się z różnymi problemami kampanii[14][15]. W 2012 roku była współprzewodniczącą rady doradczej Mitta Romneya na Florydzie podczas jego kampanii prezydenckiej[6].
Działalność lobbingowa
[edytuj | edytuj kod]W 2011 roku Susie Wiles dołączyła do mającej siedzibę na Florydzie firmy lobbingowej Ballard Partners , aby otworzyć biuro firmy w Jacksonville[8]. Pełniła funkcję partnera zarządzającego biurem Ballard Partners w Jacksonville do września 2019 roku, kiedy to zdecydowała się odejść z firmy z powodu „uciążliwego problemu zdrowotnego”[16]. Od lutego 2022 roku do listopada 2024 roku współzarządzała firmą lobbingową Mercury Public Affairs[10][17].
Zgodnie z raportem organizacji Public Citizen , w okresie od listopada 2017 roku do kwietnia 2024 roku Wiles była zarejestrowana jako lobbystka amerykańskiego rządu federalnego na rzecz 42 różnych klientów, w tym dużych korporacji, wykonawców rządowych i stowarzyszeń biznesowych. Wśród klientów Wiles znajdowały się m.in. amerykańska firma zajmująca się gospodarką odpadami Republic Services , kanadyjskie kompanie wydobywcze Pebble Partnership/Northern Dynasty Minerals i Waterton Global Resource Management, amerykańska kompania tytoniowa Swisher oraz latynoamerykańska stacja telewizyjna Globovisión . Dodatkowo, jak wynika z dokumentów ujawnionych na mocy Ustawy o Rejestracji Agentów Zagranicznych (Foreign Agents Registration Act, FARA), Wiles lobbowała na rzecz nigeryjskiej Ludowej Partii Demokratycznej, aby zapewnić wsparcie w zakresie jej relacji z amerykańskimi urzędnikami rządowymi, firmami i odbiorcami pozarządowymi[18].
Współpraca z Donaldem Trumpem
[edytuj | edytuj kod]W 2016 roku Wiles pracowała w kampanii wyborczej Donalda Trumpa przed tegorocznymi wyborami prezydenckimi jako dyrektor do spraw operacji na Florydzie[5][6]. Przypisuje się jej znaczącą pomoc w nieoczekiwanym wygraniu przez Trumpa głosowania na Florydzie różnicą zaledwie 1,2% nad Hillary Clinton[19][5]. We wrześniu 2018 roku z polecenia Trumpa dołączyła do źle przebiegającej kampanii mało znanego kongresmena Rona DeSantisa przed wyborami na gubernatora Florydy 2018 i w stosunkowo krótkim czasie, jaki pozostał do wyborów, pomogła DeSantisowi odnieść zwycięstwo niewielką różnicą głosów[19]. W swoim przemówieniu po zwycięstwie polityk opisał Wiles jako „najlepszą w tym biznesie”[20].
W 2019 roku została doradczynią w kampanii Donalda Trumpa na Florydzie przed przyszłorocznymi wyborami na prezydenta USA, jednak we wrześniu 2019 roku, według doniesień portalu Politico, sztab kampanijny Trumpa zakończył współpracę z Susie Wiles w następstwie nalegań gubernatora Florydy Rona DeSantisa, który „próbował zainstalować swoich sojuszników” w stanowych strukturach Partii Republikańskiej[21]. W późniejszych latach Wiles nazwała pracę dla DeSantisa „największym błędem” w swojej karierze[22][23].
Po wyborczej przegranej Trumpa i zakończeniu jego prezydentury Wiles została przez niego poproszona o pokierowanie jego powstającą inicjatywą polityczną – w ten sposób w marcu 2021 roku została CEO komitetu działań politycznych Save America[8]. W sierpniu 2022 roku została określona przez dziennik „The Hill ” jako „najpotężniejsza Republikanka, jakiej nie znacie” i „szefowa sztabu Trumpa, który bawi się wyborami parlamentarnymi 2022 i szykuje się do trzeciego wyścigu do Białego Domu”[19]. W istocie rzeczy Wiles przez trzy lata była de facto szefową sztabu oraz kierowniczką zakończonej sukcesem kampanii Donalda Trumpa przed wyborami prezydenckimi w 2024 roku, ponadto pomagała mu też we współpracy z prawnikami w jego różnych sprawach karnych oraz cywilnych[8][24]. Sam Trump w swoim przemówieniu po wyborczym zwycięstwie wzmiankował nazwisko Wiles siedem razy[25].
W czerwcu 2023 roku telewizja ABC News podała w oparciu o doniesienia swych źródeł, że Susie Wiles jest wymienioną w akcie oskarżenia Donalda Trumpa dotyczącym przetrzymywania tajnych dokumentów jako „przedstawiciel PAC” osobą, której Trump w sierpniu lub wrześniu 2021 roku miał pokazać tajną mapę niezidentyfikowanego kraju i omawiać operację wojskową, która według niego „nie przebiegła dobrze”[26].
Szefowa personelu Białego Domu
[edytuj | edytuj kod]
7 listopada 2024 roku została powołana przez prezydenta elekta Donalda Trumpa na urząd szefa personelu Białego Domu w jego drugim gabinecie[27][2]. Stała się tym samym pierwszą w historii kobietą wyznaczoną do pełnienia tego stanowiska[25][2][9]. Objęła je w styczniu 2025 roku[10].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Należy do Kościoła Episkopalnego[28].
W latach 80. XX wieku wyszła za mąż za Lanny’ego Wilesa, republikańskiego konsultanta i współpracownika Ronalda Reagana[8][5]. Małżeństwo doczekało się dwóch córek: starszej Katie i młodszej Caroline[8]. Obie po latach pracowały w branży lobbingowej, a ponadto Caroline została mianowana na stanowisko zastępcy asystenta sekretarza w Białym Domu w styczniu 2017 roku, jeszcze przed inauguracją I kadencji prezydenckiej Donalda Trumpa, jednak nieco ponad miesiąc później zrezygnowała w następstwie nie przejścia procedury background check[29][30]. W 2017 roku Susie rozwiodła się z mężem[8][5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Trump-Vance Transition Press Release - President Donald J. Trump Announces Susan Summerall Wiles as White House Chief of Staff. [w:] Documents [on-line]. presidency.ucsb.edu, 2024-11-11. [dostęp 2025-03-09]. (ang.).
- ↑ a b c Sean Burch: Trump Taps Susan Summerall Wiles as White House Chief of Staff, a First for Women. yahoo.com, 2024-11-07. [dostęp 2025-03-10]. (ang.).
- ↑ Max Matza: Susie Wiles: Who is Trump’s new chief of staff?. bbc.com, 2024-11-08. [dostęp 2025-03-09]. (ang.).
- ↑ a b "First-Ever In US History": Trump Picks A Woman White House Chief Of Staff. [w:] World News [on-line]. ndtv.com, 2024-11-08. [dostęp 2025-03-09]. (ang.).
- ↑ a b c d e f TIME Staff: Meet Susie Wiles, the Incoming Trump-Appointed White House Chief of Staff. time.com, 2024-11-09. [dostęp 2025-03-09]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Megan Messerly, Natalie Allison, Meridith McGraw, Hailey Fuchs: 5 things you need to know about Susie Wiles. [w:] Transition of Power [on-line]. politico.com, 2024-07-11. [dostęp 2025-03-09]. (ang.).
- ↑ a b c Steve Henson: Can Susie Wiles temper Trump the way her father, Pat Summerall, did with John Madden?. aol.com, 2024-11-08. [dostęp 2025-03-09]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i Michael Kruse: The Most Feared and Least Known Political Operative in America. [w:] MAGAZINE [on-line]. politico.com, 2024-04-26. [dostęp 2025-03-09]. (ang.).
- ↑ a b Karolina Apiecionek: To ona pokieruje personelem Białego Domu. Kim jest Susie Wiles?. [w:] Świat [on-line]. wiadomosci.radiozet.pl, 2024-11-14. [dostęp 2025-03-09]. (pol.).
- ↑ a b c Susie Wiles. legistorm.com. [dostęp 2025-03-09]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h The Campaign Managers. [w:] Rick Scott: Susie Wiles [on-line]. democracyinaction.us, 2010. [dostęp 2025-03-09]. (ang.).
- ↑ a b Gabby Orr, Steve Contorno: She helped Trump win Florida twice. Now she could lead his expected 2024 campaign. [w:] Politics [on-line]. edition.cnn.com, 2022-08-08. [dostęp 2025-03-09]. (ang.).
- ↑ a b c d Who is Susie Wiles, America’s first ever female chief-of-staff?. [w:] US [on-line]. news.sky.com, 2024-11-08. [dostęp 2025-03-09]. (ang.).
- ↑ Michael D. Shear, Jeff Zeleny: Huntsman’s Manager Quits Campaign Post. [w:] Politics [on-line]. nytimes.com, 2011-07-22. [dostęp 2025-03-09]. (ang.).
- ↑ Aaron Blake, Nia-Malika Henderson: Struggling Huntsman campaign loses manager. washingtonpost.com, 2011-07-21. [dostęp 2025-03-09]. (ang.).
- ↑ Peter Schorsch: Citing health issue, Susie Wiles leaves Ballard Partners. floridapolitics.com, 2019-09-17. [dostęp 2025-03-09]. (ang.).
- ↑ Kate Kelly, Kenneth P. Vogel: Inside the Lobbying Career of Trump’s New Chief of Staff. nytimes.com, 2024-11-21. [dostęp 2025-03-10]. (ang.).
- ↑ Jon Golinger: Meet Susie Wiles’ Controversial Corporate Lobbying Clients. citizen.org, 2024-11-15. [dostęp 2025-03-09]. (ang.).
- ↑ a b c Myra Adams: The most powerful Republican you don’t know. [w:] Campaign [on-line]. thehill.com, 2022-08-11. [dostęp 2025-03-10]. (ang.).
- ↑ Niv Sadrolodabaee: Who is Susie Wiles, the 'Ice Maiden' who will become Trump’s chief of staff?. [w:] Politics [on-line]. sbs.com.au, 2024-11-07. [dostęp 2025-03-10]. (ang.).
- ↑ Alex Isenstadt, Matt Dixon: Trump campaign cuts ties with top adviser in Florida. politico.com, 2019-09-17. [dostęp 2025-03-10]. (ang.).
- ↑ Caitlin Huey-Burns, Olivia Rinaldi, Jacob Rosen: What to know about Susie Wiles, Donald Trump’s White House chief of staff. [w:] Politics [on-line]. cbsnews.com, 2024-11-12. [dostęp 2025-03-10]. (ang.).
- ↑ Mel Leonor Barclay: Trump taps ‘Ice Baby’ Susan Wiles as new chief of staff. [w:] Election 2024 [on-line]. 19thnews.org, 2024-11. [dostęp 2025-03-10]. (ang.).
- ↑ Maanvi Singh: Susie Wiles: ‘tough, smart’ operator who led Trump back to the White House. [w:] Donald Trump [on-line]. theguardian.com, 2024-11-07. [dostęp 2025-03-10]. (ang.).
- ↑ a b Meet Susie Wiles, the ‘ice maiden’ who propelled Trump to victory – and his new chief of staff. [w:] News [on-line]. independent.co.uk, 2024-11-08. [dostęp 2025-03-10]. (ang.).
- ↑ Katherine Faulders, John Santucci, Alexander Mallin: Top Trump campaign aide identified as key individual in classified docs indictment: Sources. abcnews.go.com, 2023-06-28. [dostęp 2025-03-10]. (ang.).
- ↑ Maggie Haberman, Jonathan Swan: Trump Names Susie Wiles as His White House Chief of Staff. nytimes.com, 2024-11-07. [dostęp 2025-03-10]. (ang.).
- ↑ Claudia Cockerell: How 'ice maiden' Susie Wiles became the most important woman in Washington. standard.co.uk, 2024-11-08. [dostęp 2025-03-10]. (ang.).
- ↑ Indy Scholtens: Trump administration profile: Susie Wiles. [w:] News & Analysis [on-line]. opensecrets.org, 2025-03-05. [dostęp 2025-03-10]. (ang.).
- ↑ Tara Palmeri: White House dismisses 6 over failed background checks. politico.com, 2017-02-16. [dostęp 2025-03-10]. (ang.).