Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość |
728[1] m n.p.m. |
Pierwsze wejście |
w czasach przedhistorycznych |
Położenie na mapie Sudetów | |
50°09′17″N 16°43′36″E/50,154722 16,726667 |
Szymonowa (dawniej niem. Simon-Koppel - wzniesienie ze szczytem na wysokości 728 m n.p.m. w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Wschodnich, w Masywie Śnieżnika.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Wzniesienie położone, w Sudetach Wschodnich, w południowo-zachodniej części Masywu Śnieżnika, na terenie Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego, na południowo-zachodnim rozrogu Śnieżnika, między wsiami Szklarnia, po południowo-zachodniej stronie, a Jodłów po północno-wschodniej stronie, około 4,1 km na wschód od centrum miejscowości Międzylesie[1].
Geografia i geologia
[edytuj | edytuj kod]Kopulaste wzniesienie, zbudowane z gnejsów śnieżnickich, należących do metamorfiku Lądka i Śnieżnika, o stromo opadających zboczach: południowym, zachodnim i wschodnim z wyraźnie zaznaczonym wierzchołkiem[1]. Ma postać odosobnionej kulminacji w kształcie wydłużonego południkowo krótkiego wału, wydzielonego od zachodniej strony Wysoczyzną Miedzyleską, a od wschodu wciętą w Masyw Śnieżnika od strony południowej międzygórską doliną. Wznosi się pomiędzy dolinami potoków Szklarka i Bielica, w końcowej części grzbietu, który na wysokości Małego Śnieżnika odchodzi lekko na zachód, od głównego południowo-zachodniego grzbietu Śnieżnika. Wzniesienie od strony południowej od Urwistej oddzielone jest wyraźną doliną potoku Szklarka. Charakterystyczny kształt góry i położenie na południowo-zachodnim skraju Masywu Śnieżnika, której zachodnie zbocze stromo opada w kierunku Wysoczyzny Miedzyleskiej, czyni górę rozpoznawalną w terenie. Szczyt i zbocza powyżej poziomu 500 m n.p.m. w całości pokryte gęstym lasem świerkowym regla dolnego z domieszką drzew liściastych[1], zbocze wschodnie i zachodnie poniżej dolnej granicy lasu zajmują górskie łąki i nieużytki.
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]Poniżej szczytu, południowym zboczem przechodzi europejski długodystansowy szlak pieszy E3 – prowadzący z Międzylesia na Halę pod Śnieżnikiem i dalej[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 340. ISBN 83-7005-341-6.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, ISBN 83-7005-341-6
- Masyw Śnieżnika – Stronie Śląskie, mapa w skali 1:30 000, Wydawnictwo Kartograficzne "Compass", Wrocław 2003, ISBN 83-89165-34-1