| |
| Data i miejsce urodzenia |
28 lutego 1919 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
6 września 2016 |
| Zawód, zajęcie |
konstruktor szybowcowy |
| Odznaczenia | |
  
| |
Tadeusz Adam Kostia (ur. 28 lutego 1919 w Krakowie, zm. 6 września 2016 w Warszawie)[1] – polski konstruktor szybowcowy, wieloletni prezes Sekcji Lotniczej Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie Henryka i Marii z domu Fordey. W 1936 r., jako uczeń gimnazjum, odbył miesięczną praktykę w 2 pułku lotniczym, a w 1937 r. przeszedł szkolenie szybowcowe w Bodzowie[3]. Maturę uzyskał w 1937 r. i następnie w latach 1937–1939 szkolił się w Grupie Technicznej Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Warszawie[4].
W czasie kampanii wrześniowej 1939 był żołnierzem w szeregach Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie”[2][5], a po bitwie pod Kockiem trafił do niemieckiego oflagu, z którego udało mu się wydostać. W latach 1940–1941 studiował na Politechnice Lwowskiej[4], a w czasie okupacji niemieckiej kontynuował studia na tajnej Politechnice Warszawskiej (w ramach Kreślarskich Kursów Rysunku Technicznego)[5][1]. Podczas powstania warszawskiego był sanitariuszem w oddziale „Bakcyl” (Sanitariat Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej) - Szpital Maltański ul. Senatorska 42[1][2].
W 1946 r. uzyskał tytuł magistra na Wydziałach Politechnicznych Akademii Górniczej w Krakowie i podjął pracę wykładowcy aerodynami na tymże wydziale, jednocześnie będąc również od 1947 r. starszym konstruktorem w Instytucie Szybownictwa w Bielsku. Odbył szkolenie lotnicze w Cywilnej Szkole Pilotów i Mechaników[6]. Od 1954 r. był kierownikiem biura konstrukcyjnego Szybowcowego Zakładu Doświadczalnego. Z Ireną Kaniewską opracował tam konstrukcję szybowców IS-5 Kaczka i SZD-7 Osa. Był również między innymi konstruktorem szybowców SZD-8 Jaskółka w wersjach "Jaskółka bis", W, Z, O, ter Z[5], SZD-14 Jaskółka M oraz SZD-17 Jaskółka L[4]. W 1952 r. był członkiem zespołu konstruktorów SZD, który otrzymał Nagrodę Państwową III stopnia za opracowanie konstrukcji szybowców „Mucha”, „Jastrząb”, „Nietoperz”, „Sęp”, „Kaczka” i „Jaskółka”[4][7].
W 1957 r. kandydował na posła w wyborach do Sejmu PRL[8]. W latach 1958–1964 piastował funkcję kierownika Ośrodka Konstrukcji Lotniczych WSK Mielec. W 1964 r. przeniesiony został do Instytutu Lotnictwa i podjął pracę w Zakładzie Wytrzymałości, zaś w latach 1979–1991 kierownika Branżowego Ośrodka Informacji Naukowej, Technicznej i Ekonomicznej Instytutu Lotnictwa[4]. W 1979 r. uzyskał stopień doktora inżynierii na Politechnice Warszawskiej[5][9], gdzie obronił pracę doktorską dot. ekonomiki samolotów rolniczych[4].
W 1991 r. przeszedł na emeryturę[4].
Zmarł 6 września 2016 r. w Warszawie, pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera D22-7-3)[10].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (20 lipca 2001)[5][11]
- Złoty Krzyż Zasługi (27 kwietnia 1956)[12]
- Warszawski Krzyż Powstańczy[1]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Powstańcze Biogramy - Tadeusz Kostia [online], www.1944.pl [dostęp 2024-07-30] (pol.).
- ↑ a b c Tadeusz Kostia. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2016-09-10]. (pol.).
- ↑ Skrzydlata Polska i 3'1957 ↓, s. 5.
- ↑ a b c d e f g Andrzej Glass, Tomasz Murawski (praca zbiorowa), Polskie szybowce 1945–2011. Problemy rozwoju, Wydawnictwo SCG, Bielsko-Biała 2012, s. 44–45, ISBN 978-83-932826-0-9.
- ↑ a b c d e Kostia Tadeusz. samolotypolskie.pl. [dostęp 2016-09-10]. (pol.).
- ↑ Czepirski, Wiejak 2004 ↓.
- ↑ Uchwała Prezydium Rządu w sprawie przyznania nagród za osiągnięcia w dziedzinie nauki, postępu technicznego, literatury i sztuki za rok 1952. „Trybuna Ludu”. Rok V, Nr 203 (1265), s. 6, 23 lipca 1952. Warszawa: KC PZPR. [dostęp 2024-07-30].
- ↑ Skrzydlata Polska i 2'1957 ↓, s. 2.
- ↑ Dr Tadeusz Kostia, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2016-09-10].
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2024-07-30].
- ↑ M.P. z 2001 r. nr 39, poz. 634 „za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za działalność społeczną na rzecz organizacji kombatanckich”.
- ↑ M.P. z 1956 r. nr 77, poz. 297 „za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie transportu drogowego i lotniczego”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Adam Czepirski, Alojzy Wiejak: Ligota Dolna. Cywilna Szkoła Pilotów i Mechaników. Kraków: Muzeum Lotnictwa Polskiego, 2004, seria: Acta Aeronautica. ISBN 83-915921-8-9. OCLC 749598386.
- Andrzej Glass, Tomasz Murawski: Polskie szybowce 1945–2011. Problemy rozwoju. Bielsko-Biała: Wydawnictwo SCG, 2012. ISBN 978-83-932826-0-9. OCLC 804836344.
- Rafał Chyliński: Moja pasja lotnictwo.Życie i działalność Tadeusza Chylińskiego dla Polskiego Lotnictwa w świetle dokumentów. Warszawa: Agencja Wydawnicza CB, 2017, s. 852. ISBN 978-83-7339-166-6 oraz Tom 2 ISBN 978-83-7339-167-3.
- Kandydują z listy Frontu Jedności Narodu. „Skrzydlata Polska”. 5/1957, 8 stycznia 1957. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
- „Skrzydlata” rozmawia z kandydatami na posłów. „Skrzydlata Polska”. 5/1957, 15 stycznia 1957. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
