Takeichi Nishi z koniem Uranusem | |
pułkownik | |
Data i miejsce urodzenia |
12 lipca 1902 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
22 marca 1945 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1924–1945 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
1 Pułk Kawalerii |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Takeichi Nishi (jap. 西 竹一 Nishi Takeichi; ur. 12 lipca 1902 w Tokio, zm. 22 marca 1945 na Iwo Jimie) – japoński arystokrata, oficer Cesarskiej Armii Japońskiej, zdobywca złotego medalu w jeździectwie na Igrzyskach Olimpijskich w Los Angeles. Zginął w obronie wyspy Iwo Jima.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w 1902 w Tokio w starej i bogatej rodzinie arystokratycznej. Po śmierci ojca, Tokujirō Nishiego, ministra spraw zagranicznych, przejął w 1914 tytuł barona[1]. Już w dzieciństwie był gruntownie kształcony. Od 1917 pobierał naukę w szkołach oficerskich w Hiroszimie i Tokio, po ukończeniu których został przydzielony do elitarnego 1 Pułku Kawalerii.
W 1932 reprezentował Japonię w jeździectwie podczas Igrzysk Olimpijskich w Los Angeles, zdobywając na koniu Uranus złoty medal w skokach przez przeszkody[1]. Został też honorowym obywatelem Los Angeles[1]. Dwa lata wcześniej, jeszcze w czasie przedolimpijskiego pobytu rekonesansowego w Stanach Zjednoczonych, nawiązał liczne znajomości i zdobył szacunek Amerykanów. Zaprzyjaźnił się z takimi sławami Hollywood, jak Mary Pickford i Douglas Fairbanks, których gościł później w swoim domu w Tokio[1]. W 1936 startował na koniu Uranusie na IO w Berlinie, ale nie odniósł sukcesu, zajmując dalsze miejsce.
Z nastaniem lat 40., po rozwiązaniu przez dowództwo japońskie jednostek kawalerii został mianowany – już w stopniu podpułkownika – dowódcą 26 Pułku Pancernego. Jednostka ta brała udział w walkach toczonych w Mandżurii. W lipcu 1944 jego pułk został skierowany do obrony Iwo Jimy. W czasie transportu morskiego ich okręt został storpedowany 18 lipca przez amerykański okręt podwodny USS „Cobia”. Choć zginęło tylko dwóch żołnierzy, utracone zostały wszystkie czołgi w liczbie 28. Dowódca garnizonu na Iwo Jimie generał Tadamichi Kuribayashi wysłał Nishiego do Tokio po kolejną dostawę uzbrojenia. W stolicy sugerowano mu pozostanie, ale odmówił, gdyż nie chciał opuścić swoich żołnierzy. Wrócił na wyspę z 22 czołgami, które okopano ziemią, przekształcając w stałe punkty oporu.
Od lutego do marca 1945 Japończycy zaciekle bronili wyspy przed amerykańskim desantem. Według niektórych źródeł Amerykanie podczas bitwy wzywali go imiennie przez megafony do poddania się[1]. On jednak kontynuował walkę i w rezultacie poniósł śmierć. Ranny i niezdolny do dalszego boju, prawdopodobnie popełnił samobójstwo. Nie wiadomo jednak, w jaki sposób odebrał sobie życie. Brane są pod uwagę trzy możliwe wersje tego zdarzenia: zastrzelił się z karabinu lub pistoletu, albo popełnił rytualne seppuku, w każdym wypadku jednak trzymając w dłoni kosmyk włosów Uranusa. Nigdy nie odnaleziono jego ciała.
Pamięć
[edytuj | edytuj kod]Postać Takeichiego Nishiego, grana przez Tsuyoshiego Iharę, pojawia się w nakręconym w 2006 przez Clinta Eastwooda filmie fabularnym Listy z Iwo Jimy.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Baron Nishi • 1932 Olympic Gold Medallist for Japan. library.la84.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-21)]., „Journal of Olympic History”, Volume 11, Number 2, June 2003 (ang.) [dostęp 2016-04-27]
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Baron Nishi • 1932 Olympic Gold Medallist for Japan. library.la84.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-21)]., „Journal of Olympic History”, Volume 11, Number 2, June 2003 (ang.) [dostęp 2016-04-27]