Tympanuchus[1] | |||
Gloger, 1841[2] | |||
Przedstawiciel rodzaju – preriokur mały (T. pallidicinctus) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj |
Tympanuchus | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Tetrao cupido Linnaeus, 1758 | |||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
|
Tympanuchus – rodzaj ptaków z podrodziny bażantów (Phasianinae) w rodzinie kurowatych (Phasianidae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Północnej[9].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała 38–48 cm; masa ciała samców 684–1090 g, samic 548–999 g[10].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Tympanuchus: gr. τυμπανον tumpanon „kocioł”; ηχεω ēkheō „brzmieć” (por. εχω ekhō „mieć, posiadać”)[11].
- Cupidonia (Cupidinea): epitet gatunkowy Tetrao cupido Linnaeus, 1758; w mitologii rzymskiej Cupido (pol. Kupidyn) był bogiem miłości, synem Wenus[12]. Gatunek typowy: Tetrao cupido Linnaeus, 1758.
- Pedioecetes (Pediaecaetes, Pediocaetes, Pediocoetes): gr. εδιον pedion „równina, pole”, od πεδον pedon „ziemia”, od πους pous, ποδος podos „stopa”; οικητης oikētēs „mieszkaniec”, od οικεω oikeō „zamieszkiwać”[13]. Gatunek typowy: Tetrao phasianellus Linnaeus, 1758.
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą następujące gatunki[14]:
- Tympanuchus phasianellus – preriokur bażanci
- Tympanuchus cupido – preriokur dwuczuby
- Tympanuchus pallidicinctus – preriokur mały
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Tympanuchus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ C.W.L. Gloger: Gemeinnütziges Hand- und Hilfsbuch der Naturgeschichte. Für gebildete Leser aller Stände, besonders für die reifere Jugend und ihre Lehrer. Breslau: A. Schul, 1842, s. 396. (niem.).
- ↑ H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, s. xxix. (niem.).
- ↑ Baird 1858 ↓, s. xliv.
- ↑ Baird 1858 ↓, s. 625.
- ↑ D.G. Elliot. Remarks upon a Proposed Arrangement of the Family of Grouse, and New Genera Added. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 16, s. 23, 1864. (ang.).
- ↑ E. Coues: A checklist of North American birds. Wyd. 2. Boston: Estes and Lauriat, 1882, s. 94. (ang.).
- ↑ F.E. Beddard: A text-book of zoogeography. Cambridge: University press, 1895, s. 97. (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-07-27]. (ang.).
- ↑ E. de Juana: Family Tetraonidae (Grouse). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 2: New World Vultures to Guineafowl. Barcelona: Lynx Edicions, 1994, s. 409. ISBN 84-87334-15-6. (ang.).
- ↑ Jobling 2021 ↓, s. Tympanuchus.
- ↑ Jobling 2021 ↓, s. Cupidonia.
- ↑ Jobling 2021 ↓, s. Pediocaetes.
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Plemię: Tetraonini Leach, 1820 (wersja: 2021-07-07). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-07-27].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- James A. Jobling: The Key to Scientific Names. [w:] Birds of the World [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2021. (ang.).
- S.F. Baird: Reports of explorations and surveys, to ascertain the most practicable and economical route for a railroad from the Mississippi River to the Pacific Ocean. Made under the direction of the secretary of war, in 1853-6. Cz. 9. Washington: A.O.P. Nicholson, Printer, 1858, s. i–lvi, 1–1005. (ang.).