| |
| Historia | |
| Stocznia | |
|---|---|
| Położenie stępki |
11 maja 1940 |
| Wodowanie |
22 lutego 1941 |
 Kriegsmarine
| |
| Wejście do służby |
26 kwietnia 1941 |
| Zatopiony |
9 stycznia 1944 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
na powierzchni 769 t |
| Długość |
67,1 m |
| Szerokość |
6,2 m |
| Zanurzenie |
4,74 m |
| Napęd | |
| na powierzchni 2800 KM w zanurzeniu 750 KM | |
| Prędkość |
na powierzchni 17,7 w. |
| Zasięg |
na powierzchni 8550 Mm (10 w.) |
| Uzbrojenie | |
| 5 wyrzutni torped (zapas 14) lub 39 min TMB lub 26 min TMA, działo 88 mm działko 20 mm | |
| Załoga |
44 do 55 |
U-81 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1941 roku. Kolejnymi dowódcami byli: Friedrich Guggenberger (kwiecień 1941 – grudzień 1942), Johann-Otto Krieg (grudzień 1942 – styczeń 1944).
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wcielony do 1. Flotylli U-Bootów celem szkolenia załogi, od kwietnia 1941 roku jako jednostka bojowa; od stycznia 1944 roku w 29. Flotylli.
U-81 operował głównie na Morzu Śródziemnym. Podczas całej służby odbył 17 patroli bojowych, zatapiając 25 statków o łącznej pojemności 49256 BRT (wśród nich wiele arabskich żaglowców), francuski okręt pomocniczy (trawler ZOP FFL „Vikings”, 1150 t) i uszkadzając jeden statek (6671 BRT). Największym sukcesem okrętu było jednak storpedowanie 13 listopada 1941 roku w pobliżu Gibraltaru lotniskowca HMS „Ark Royal” (22000 t). Okręty eskorty zrzuciły wówczas około 130 bomb głębinowych, ale U-Bootowi udało się umknąć. Lotniskowiec, trafiony pojedynczą torpedą w prawą burtę na wysokości śródokręcia, mimo prób ratowania, zatonął dzień później.
U-81 został zatopiony podczas nalotu amerykańskich B-17 na włoski port Pola (obecnie Pula, Chorwacja) 9 stycznia 1944 roku; życie straciło dwóch członków załogi. Wrak został podniesiony 22 kwietnia 1944 roku, następnie złomowany.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- www.uboat.net: U-81. [dostęp 2008-10-25]. (ang.).
