 Włodzimierz Paszyński (2008) | |
| Data i miejsce urodzenia |
31 października 1951 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
pedagog, polonista, polityk, urzędnik państwowy i samorządowy |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
podsekretarz stanu w MEN (2001–2003), wiceprezydent Warszawy (2006–2018) |
| Rodzice | |
Włodzimierz Paszyński (ur. 31 października 1951 w Warszawie[1]) – polski pedagog, polonista, publicysta, instruktor harcerski, wiceminister edukacji i sportu w latach 2001–2003, zastępca prezydenta m.st. Warszawy w latach 2006–2018.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Aleksandra Paszyńskiego. Ukończył VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1969)[2]. W latach 70. był instruktorem ZHP. Doszedł do rangi harcmistrza, kierując referatem zuchowym Hufca Warszawa Śródmieście im. Władimira Komarowa[3]. W 1974 ukończył studia na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Był nauczycielem języka polskiego w VIII Liceum Ogólnokształcącym im. Władysława IV i drużynowym działającej tam 17 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej. Ponadto pełnił m.in. funkcję zastępcy komendanta w Hufcu Praga Północ. W 1977 wszedł w skład Rady Naczelnej ZHP. Następnie pracował w XXXIX Liceum Ogólnokształcącym im. Ludowego Lotnictwa Polskiego[4].
W latach 80. należał do animatorów tzw. oświaty niezależnej, w okresie stanu wojennego redagował bezdebitowe pismo „Tu Teraz”. Współtworzył pierwszą w Polsce klasę autorską (w XXXIX LO w Warszawie) oraz I Społeczne LO przy ul. Bednarskiej.
W okresie 1990–1998 był stołecznym kuratorem oświaty, a w latach 2001–2003 podsekretarzem stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej i Sportu z rekomendacji Unii Pracy[5] w rządzie Leszka Millera. Współpracował z Kancelarią Prezydenta RP, placówkami naukowo-badawczymi, organizacjami pozarządowymi i fundacjami[6].
Od 1999 był wykładowcą w Kolegium Nauczycielskim w Warszawie, a od 2004 nauczycielem w LXIII Liceum Ogólnokształcącym im. Lajosa Kossutha. Jest współautorem programów nauczania i podręczników do języka polskiego z cyklu Pamiętajcie o ogrodach.
5 grudnia 2006 został powołany na funkcję zastępcy prezydenta m.st. Warszawy do spraw edukacji, polityki społecznej, sportu i rekreacji oraz ochrony konserwatorskiej zabytków. Funkcję tę pełnił przez wszystkie trzy kadencje urzędowania prezydent Hanny Gronkiewicz-Waltz (tj. do 2018). Był też członkiem Kapituły do Spraw Profesorów Oświaty[7].
Ojciec trzech córek[4]. W 2005 wyróżniony Czerwoną Kokardką[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Krzysztof Dąbek, Włodzimierz Paszyński [online], Encyklopedia Solidarności [dostęp 2024-01-18].
- ↑ Wojciech Rylski, Absolwenci Reytana 1969, wne.uw.edu.pl [zarchiwizowane 2009-04-20].
- ↑ Włodek Paszyński wśród serdecznych przyjaciół, [w:] Andrzej Tadeusz Kijowski, Opis obyczajów w XV-leciu międzysojuszniczym, t. IV, Warszawa: AnTraKt, 2010, s. 205–230, ISBN 978-83-923292-9-9, OCLC 837858732.
- ↑ a b Włodzimierz Paszyński – rys biograficzny, bip.warszawa.pl [zarchiwizowane 2012-06-18].
- ↑ Historia, uniapracy.org.pl [zarchiwizowane 2024-03-01].
- ↑ Z Kisielewskim i Paszyńskim po Podlasiu, [w:] Andrzej Tadeusz Kijowski, Opis obyczajów w XV-leciu międzysojuszniczym, t. I, Warszawa: AnTraKt, 2010, s. 199–205, ISBN 978-83-923292-6-8, OCLC 837858336.
- ↑ Zarządzenie Ministra Edukacji Narodowej nr 25 z dnia 25 września 2008 w sprawie powołania Kapituły do Spraw Profesorów Oświaty [online], Dziennik Urzędowy MEN, 31 grudnia 2008 [dostęp 2021-03-14].
- ↑ Uhonorowani „Czerwoną Kokardką”, aids.gov.pl [zarchiwizowane 2013-03-20].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Włodzimierz Paszyński – rys biograficzny, bip.warszawa.pl [zarchiwizowane 2012-06-18].
