![]() | |
Data urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Praca | |
Projekty |
Klinika Psychiatrii Dorosłych Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, Pomnik Tysiąclecia Państwa Polskiego w Gnieźnie, Pallottinum w Poznaniu, kościół Świętej Rodziny w Poznaniu, kościół św. Jerzego w Poznaniu, otoczenie pomnika ofiar Poznańskiego Czerwca, I nagroda w konkursie na pomnik 100-lecia Międzynarodowej Unii Telekomunikacyjnej w Genewie |
Włodzimierz Wojciechowski (ur. 23 listopada 1924, zm. 26 grudnia 2000[1] w Poznaniu) – polski architekt i nauczyciel akademicki.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1951 ukończył studia na Wydziale Architektury Szkoły Inżynierskiej w Poznaniu, a w 1959 na takim samym wydziale na Politechnice Wrocławskiej. Od 1950 pracował w Miastoprojekcie w Poznaniu, gdzie większość dzieł opracowywał w zespole projektowym wraz z Bogdanem Celichowskim i Wojciechem Kasprzyckim. Od 1953 w SARP-ie. Od 1964 wykładał na PWSSP w Poznaniu, a potem został profesorem tej uczelni. Był też kilkakrotnie dziekanem i prodziekanem Wydziału Architektury Wnętrz i Wzornictwa. Od 1963 do 1965 wiceprezes SARP do spraw twórczości. Został pochowany na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu[2].
Dzieła
[edytuj | edytuj kod]
Dzieła:
- z Bogdanem Celichowskim i Wojciechem Kasprzyckim:
- osiedla Grunwald i Świerczewskiego w Poznaniu (to drugie z Tadeuszem Płończakiem),
- osiedle Raszyn w Poznaniu,
- Klinika Psychiatrii Akademii Medycznej w Poznaniu,
- Pomnik Tysiąclecia Państwa Polskiego w Gnieźnie (w zespole architektów: projekt architektury i wnętrz: Jerzy Schmidt, Włodzimierz Wojciechowski, Bogdan Celichowski, Wojciech Kasprzycki; projekt pomieszczeń i mebli: Waleria Kubacka-Schmidt, Jan Węcławski, Józef Jurek; projekt mebli szkolnych: Czesław Kowalski, Leonard Kuczma oraz autor pomnika Józef Kopczyński)[3][4],
- kościół Świętej Rodziny na osiedlu Kopernika w Poznaniu,
- kościół św. Jerzego na osiedlu Popiełuszki w Poznaniu,
- samodzielnie:
- otoczenie pomnika ofiar Poznańskiego Czerwca,
- I nagroda w konkursie na pomnik 100-lecia Międzynarodowej Unii Telekomunikacyjnej w Genewie (rzeźbę zaprojektował Benedykt Kasznia)[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ In memoriam
- ↑ Informacje na stronie um.poznan.pl
- ↑ Ligia Wilkowa , Rzeźba, [w:] Adam Cichy (red.), Sztuki plastyczne w Poznaniu, 1945–1980: praca zbiorowa, Wyd. 1, Poznań: Wydawn. Poznańskie, 1987, s. 104, ISBN 978-83-210-0592-8 [dostęp 2024-08-03] .
- ↑ Agnieszka Prauzińska-Bąkowska , Architektura wnętrz i wystawiennictwo, [w:] Adam Cichy (red.), Sztuki plastyczne w Poznaniu, 1945–1980: praca zbiorowa, Wyd. 1, Poznań: Wydawn. Poznańskie, 1987, s. 120, ISBN 978-83-210-0592-8 [dostęp 2024-08-03] .
- ↑ Projekt – Miasto. Wspomnienia poznańskich architektów 1945-2005, Henryk Marcinkowski i inni, Poznań: Wydawnictwo Miejskie Posnania, 2013, s. 340, ISBN 978-83-7768-069-8, OCLC 871701842 .