Anomalurus | |||
Waterhouse, 1843[1] | |||
Wiewiórolotka deszczowa (A. pelii) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
wiewiórolotka | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Anomalurus fraseri Waterhouse, 1843 (= Pteromys derbianus J.E. Gray, 1842) | |||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
|
Wiewiórolotka[4] (Anomalurus) – rodzaj ssaków z rodziny wiewiórolotkowatych (Anomaluridae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj obejmuje gatunki występujące w zachodniej i środkowej Afryce[5][6].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) 190–460 mm, długość ogona 120–450 mm; masa ciała 170–1800 g[7][8].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniował w 1842 roku angielski przyrodnik George Robert Waterhouse w artykule poświęconym opisom nowych gatunków czworonogów zebrane przez Louisa Frasera na Bioko, opublikowanym w czasopiśmie Proceedings of the Zoological Society of London[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) wiewiórolotka samotna (A. derbianus).
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Anomalurus: gr. ανωμαλος anōmalos ‘dziwny, nierówny’, od negatywnego przedrsotka αν- an-; ομαλος omalos ‘równy’; ουρα oura ‘ogon’[9].
- Aroaethrus: gr. αροω aroō ‘orać’; αιθηρ aithēr ‘czyste niebo’[10].
- Anomalurodon: rodzaj Anomalurus Waterhouse, 1843; οδους odous, οδοντος odontos ‘ząb’[11]. Gatunek typowy(oryginalne oznaczenie): Anomalurus auzembergeri[b] Matschie, 1914.
- Anomalurops: rodzaj Anomalurus Waterhouse, 1843; ωψ ōps, ωπος ōpos ‘wygląd, oblicze’[12]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Anomalurus beecrofti Fraser, 1852.
- Anomalurella: rodzaj Anomalurus Waterhouse, 1843; łac. przyrostek zdrabniający -ella[13]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Anomalurus pusillus O. Thomas, 1887.
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[14][8][5]:
Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[4] | Podgatunki[7][5][8] | Rozmieszczenie geograficzne[7][5][8] | Podstawowe wymiary[7][8][c] | Status IUCN[15] |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Anomalurus beecrofti | L. Fraser, 1853 | wiewiórolotka srebrzysta | gatunek monotypowy | od Senegalu na wschód do wschodniej Demokratycznej Republiki Konga oraz wyspy Bioko; obserwowany w północno-zachodniej Angoli, północno-zachodniej Zambii i zachodniej Ugandzie | DC: 25–31 cm DO: 16–26 cm MC: 640–660 g |
LC | |
Anomalurus pelii | (Schlegel & S. Müller, 1845) | wiewiórolotka deszczowa | 3 podgatunki | lasy pierwotne w Afryce Zachodniej: wschodnia Liberia, południowe Wybrzeże Kości Słoniowej i południowa Ghana (na zachód od rzeki Wolta) | DC: 40–46 cm DO: 32–45 cm MC: 1,3–1,8 kg |
LC | |
Anomalurus pusillus | O. Thomas, 1887 | wiewiórolotka karłowata | gatunek monotypowy | nieciągle w Liberii, Kamerunie, Gwinei Równikowej, północno-zachodnim Gabonie, zachodnim Kongo, południowo-zachodniej Republice Środkowoafrykańskiej i północnej Demokratycznej Republice Konga; prawdopodobnie w zachodniej Ugandzie | DC: 19–26 cm DO: 12–20 cm MC: 170–300 g |
LC | |
Anomalurus derbianus | (J.E. Gray, 1842) | wiewiórolotka samotna | gatunek monotypowy | od Sierra Leone na wschód do Ugandy i południowo-zachodniej Kenii, na południe do północnej Angoli, Zambii, północnego Malawi, północnego Mozambiku i Tanzanii | DC: 26–40 cm DO: 22–33 cm MC: 450–1100 g |
LC |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski.
Opisano również gatunek wymarły z miocenu Kenii[16]:
- Anomalurus parvus Winkler, 1992
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c G.R. Waterhouse. Descriptions of New Species of Quadrupeds collected by Mr. Fraser at Fernando Po. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 10, s. 124, 1842. (ang.).
- ↑ Matschie 1914 ↓, s. 350.
- ↑ a b Matschie 1914 ↓, s. 351.
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 284. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 314. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Subfamily Anomalurinae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-02-29].
- ↑ a b c d S. Jackson: Family Anomaluridae (Anomalures). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 277–278. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
- ↑ a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 202–203. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 105.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 122.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 151.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 155.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 80.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-09-29]. (ang.).
- ↑ Taxonomy: Anomalurus – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-08-19]. (ang.).
- ↑ A.J. Winkler. Systematics and biogeography of Middle Miocene rodents from the Muruyur Beds, Baringo District, Kenya. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 12 (2), s. 240, 1992. DOI: 10.1080/02724634.1992.10011453. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).
- P. Matschie. Ein neuer Anomalurus von der Elfenbeinküste. „Sitzungsberichte der Gesellschaft Naturforschender Freunde zu Berlin”. Jahrgang 1914, s. 349–351, 1914. (niem.).
- Edmund C. Jaeger , Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1-256, OCLC 637083062 (ang.).