William Davidson (ur. ok. 1593 pod Aberdeen, zm. ok. 1669 we Francji)^[1] - był szkockim lekarzem, chemikiem i biologiem. Francuska forma nazwiska to: d’Avisson, w literaturze polskiej też: Wilhelm Davidson.

Davidson urodził się w mocno rozgałęzionej i mocno skłóconej rodzinie szlacheckiej. Około roku 1618 opuścił rodzinny Aberdeen i wyjechał do Francji. Prawdopodobnie w Montpellier studiował medycynę. Od roku 1644 był lekarzem króla francuskiego i od roku 1647 kierownikiem ogrodu królewskiego (Jardin du Roi), w 1648 otrzymał nominację na pierwszego profesora chemii w Paryżu. Jako obcokrajowiec i kalwin był szykanowany przez innych profesorów i zdecydował się na wyjazd z Francji.

W 1651 roku objął funkcję lekarza nadwornego u króla Jana Kazimierza i zarządcy ogrodu królewskiego w Warszawie. Do jego klienteli należeli również magnaci jak np. Jerzy Sebastian Lubomirski, Bogusław Radziwiłł czy też Marysieńka Sobieska. Po śmierci królowej Marii Luizy Gonzagi w roku 1667 zdecydował się wraz z synem na wyjazd do Francji, gdzie zostali przyjęci na służbę u Wielkiego Kondeusza.

• John Read: William Davidson of Aberdeen, Ambix. The Jornal of the Society for the Study of Alchemy and Early Chemistry 9(1961), s. 70-101.
• John Read: William Davidson of Aberdeen: the 1st British Professor of Chemistry, Aberdeen University Studies 129(1951).
• Karolina Targosz: Uczony dwór Ludwiki Marii Gonzagi (1646-1667). Z dziejów polsko-francuskich stosunków naukowych, Wrocław 1975, s. 101-102.
• Wilhelm Davidson, Polski Słownik Biograficzny, t. 4, s. 457-458.
• Zielone dzieci. w: Olga Tokarczuk: Opowieści bizarne. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2018, ISBN 978-83-08-06498-6.