Zobacz hasło wiosło w Wikisłowniku

Wiosło – ręczny pędnik łodzi wykonany z drewna, tworzyw sztucznych, lekkich stopów metali lub kombinacji tych materiałów. Ze względu na budowę wiosła dzieli się na:

• jednopiórowe (szalupowe);
• jednopiórowe (pagaj, kanadyjskie);
• dwupiórowe – kajakowe;
• pychowe (z okutym piórem).

Wiosła te służą do wiosłowania w dulkach na szalupach, łodziach roboczych, rekreacyjnych, a także na łodziach sportowych (wyczynowych). Wiosła tego typu składają się z następujących elementów:

1. pióra,
2. trzonu,
3. mankietu (skórzanego lub blaszanego, zabezpieczającego przed ścieraniem przez dulkę trzonu wiosła),
4. wałka,
5. rękojeści.

Punkty trzeci i czwarty dotyczą tylko typowych wioseł szalupowych.

Wiosła tego typu służą do wiosłowania z ręki na kanadyjkach, także na żaglówkach i motorówkach jako napęd pomocniczy. Wiosłuje się nimi również na deskach SUP (deskach podobnych do używanych do surfingu)^[1] oraz na smoczych łodziach. Wiosła te składają się z następujących elementów:

1. drążka (trzonu),
2. pióra (płata) wiosła,
3. główki (uchwytu) wiosła^[2].

Wiosła te służą do wiosłowania na kajakach. Składają się z:

1. drążka (trzonu) wiosła,
2. dwóch piór (płatów)^[2].

Służą do odpychania się od dna, a także na głębszej wodzie do wiosłowania z ręki, stojąc – na pychówkach, a także żaglówkach. W Anglii nadal żywa jest tradycja (obecnie już tylko rekreacyjnego i sportowego) wiosłowania na pych na puntach.

• Lesław Furmaga, Józef Wójcicki: Mały słownik morski. Gdynia: Mitel International Ltd, 1993. ISBN 83-85413-73-1. Brak numerów stron w książce
• Bill Mattos, The Practikal Guide To Kayaking & Canoeing, Hermes House, 2006. ISBN 978-1843096832