Witold Stefanowicz (ur. 12 lipca 1938 w Bielsku-Białej) – dziennikarz telewizyjny w latach 70. i 80.
Absolwent Instytutu Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego (1974). W dzieciństwie więzień obozów hitlerowskich Ravensbrück i Oranienburg. W latach 1961–1974 sprawozdawca w zespole dla zagranicy Polskiego Radia. W latach 1974–1983 sprawozdawca w Naczelnej Redakcji Dzienników Telewizyjnych, komentator transmisji telewizyjnych z najważniejszych wydarzeń społeczno-politycznych w Polsce, sprawozdawca parlamentarny podczas sesji Sejmu PRL. Jeden ze spikerów Dziennika Telewizyjnego. Podczas stanu wojennego występował w mundurze. Od 1983 korespondent Polskiego Radia i Telewizji w Moskwie. Po przemianach w 1989 roku odszedł z telewizji.
Członek PZPR oraz Stowarzyszenia Dziennikarzy PRL (od 1982).
Nagrody i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Nagroda przewodniczącego Komitetu do spraw Radia i Telewizji: 1974, 1977, 1980, 1982
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polki
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Srebrny Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”
- Brązowy Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju” (1973)[1]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Medale i dyplom dla dziennkarzy i redakcji, "Żołnierz Wolności", nr 288, 5 grudnia 1973, s. 2
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 1249