| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
560–690 m n.p.m. |
| Zagospodarowanie |
łąka |
Położenie na mapie gminy Krościenko nad Dunajcem  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego  | |
 49°25′50″N 20°25′12″E/49,430556 20,420000
| |
Wyżnie Doliny[1], Doliny Wyżne[2], Doliny nad Gródkiem[3] – duża łąka w Pieninach. Należy do Krościenka nad Dunajcem w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim. Znajduje się powyżej osiedla Gródek, na opadającym ku północy stoku po prawej stronie żółtego szlaku z Krościenka na Przełęcz Szopka[1]. Oddzielona jest od niego pasem drzew. Polana ma długość około 600 m i znajduje się na wysokości około 560–690 m[1]. Jest to typowa pienińska łąka z ciepłolubną roślinnością. Aby nie dopuścić do zarośnięcia jej lasem jest co roku koszona. Dawniej, podobnie jak inne łąki pienińskie charakteryzowała się dużym bogactwem gatunków storczyków. Podczas monitoringu w latach 1986–1988 znaleziono tu jednak tylko dwa ich gatunki – storczycę kulistą Traunsteinera globosa i kukułkę bzową Dactylorhiza sambucina. Przyczyną zanikania storczyków na pienińskich polanach i łąkach jest zaprzestanie ich użytkowania, zmiany w sposobie użytkowania lub budowa ujęć wody powodujących osuszenie terenu[2]. Wśród gatunków mchów podlegających ochronie znaleziono fałdownika nastroszonego (Rhytidiadelphus squarrosus) i Thuidium assimile[3]. W latach 1987–1988 znaleziono tu bardzo rzadki, w Polsce zagrożony wyginięciem gatunek porostu – pawężnicę rozłożystą Peltigera horizontalis[4].
Wyżnie Doliny znajdują się na obszarze Pienińskiego Parku Narodowego. Tuż powyżej nich jest polana Stolarzówka, a po drugiej stronie szlaku turystycznego polana Niżnie Doliny[5].
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]
z Krościenka przez Bajków Groń i polanę Wyrobek na przełęcz Szopka. Czas przejścia: 1:40 h, ↑ 1:10 h[5]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2021-10-25].
- ↑ a b Małgorzata Jagiełło, Storczyki łąk i polan Pienińskiego Parku Narodowego, „Pieniny – Przyroda i Człowiek”, 2, 1992, s. 43–49.
- ↑ a b Grzegorz Vončina, Adam Stebel, Materiały do flory mchów (Bryophyta) pienińskiego pasa skałkowego (Karpaty Zachodnie), „Pieniny. Przyroda i człowiek”, 14, 2016, s. 79–89.
- ↑ Józef Kiszka, Zbigniew Szeląg, Porosty (Lichenes) polan Pienińskiego Parku Narodowego – zagrożenie i ochrona, „Pieniny – Przyroda i Człowiek”, 2, Kraków 1992, s. 55–63.
- ↑ a b Pieniny polskie i słowackie. Mapa turystyczna 1:25 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” s.c., 2008.
