Zbigniew Witaszek

Data i miejsce urodzenia	11 stycznia 1942 Horyszów
Poseł IV kadencji Sejmu
Okres	od 19 października 2001 do 18 października 2005
Przynależność polityczna	Polska Racja Stanu
Cytaty w Wikicytatach

Zbigniew Witaszek (ur. 11 stycznia 1942 w Horyszowie) – polski polityk, przedsiębiorca, restaurator, poseł na Sejm IV kadencji.

W 1981 ukończył studia na Wydziale Turystyki Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. W latach 1961–1964 pracował jako inspektor w Państwowej Inspekcji Handlowej. Następnie do 1971 był kierownikiem w restauracji. Od 1971 do 1986 kierował Kombinatem Gastronomicznym „Mazowsze” w Białobrzegach. Od 1986 prowadzi zajazd „U Witaszka” w Czosnowie w powiecie nowodworskim. Zasiadał w komisji egzaminacyjnej cechu wędliniarzy w zawodzie kuchmistrzostwo.

W 1992 współtworzył partię Przymierze Samoobrona (działającą od 2000 pod nazwą Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej). Bez powodzenia ubiegał się z jej ramienia o mandat posła w wyborach w 1997 w okręgu podwarszawskim^[1]. W wyborach parlamentarnych w 2001 został wybrany do Sejmu IV kadencji w okręgu podwarszawskim z listy tej partii (7583 głosy). W 2003 został wykluczony z Samoobrony RP^[2]. Niedługo potem współtworzył Polską Rację Stanu, której został wiceprzewodniczącym^[3]. Objął też funkcję przewodniczącego jej koła polskiego^[4]. Jako członek PRS, wstąpił następnie do Federacyjnego Klubu Parlamentarnego, później był posłem niezrzeszonym. Zasiadał w Komisji Skarbu Państwa, Komisji Kultury Fizycznej i Sportu, a także komisji śledczej w sprawie PKN Orlen.

W wyborach parlamentarnych w 2005 jako członek Polskiej Racji Stanu bez powodzenia ubiegał się o reelekcję z listy PSL (otrzymał 1039 głosów). Po 2005 brał udział w organizowaniu nowych partii politycznych – Samoobrony Ruch Społeczny i Samoobrony Odrodzenie. W 2007 został wiceprzewodniczącym nowo zarejestrowanej partii Samoobrona Patriotyczna (wyrejestrowanej w 2013). W latach 2008–2018 pełnił tę samą funkcję w partii Polska Patriotyczna.

W wyborach samorządowych w 2010 z jej ramienia bez powodzenia kandydował na radnego sejmiku mazowieckiego^[5] oraz na wójta gminy Czosnów (otrzymał 9,19% głosów)^[6]. W 2011 został pełnomocnikiem wojewódzkim Związku Zawodowego Rolnictwa i Obszarów Wiejskich „Regiony”. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku bez powodzenia kandydował do Senatu z ramienia Polskiej Partii Pracy – Sierpień 80 (jako przedstawiciel Polski Patriotycznej), otrzymując 6941 głosów i zajmując ostatnie miejsce spośród sześciu kandydatów^[7]. W 2018 był kandydatem KWW Bezpartyjni Samorządowcy do sejmiku mazowieckiego^[8], a w 2019 bezpartyjnym kandydatem do Sejmu z ramienia Konfederacji Wolność i Niepodległość^[9]. Znalazł się potem wśród założycieli zarejestrowanej w 2021 partii Bezpartyjni^[10].

Jest żonaty, ma dwoje dzieci.

Wybory	Komitet wyborczy		Organ	Okręg	Wynik
1997		Przymierze Samoobrona	Sejm III kadencji	nr 2	39 (0,01%) [1]
2001		Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej	Sejm IV kadencji	nr 20	7583 (2,59%)[11]
2005		Polskie Stronnictwo Ludowe	Sejm V kadencji	nr 20	1039 (0,33%)[12]
2011		Polska Partia Pracy – Sierpień 80	Senat VIII kadencji	nr 40	6941 (3,24%)[7]
2019		Konfederacja Wolność i Niepodległość	Sejm IX kadencji	nr 20	526 (0,09%)[9]

• Strona sejmowa posła IV kadencji. [dostęp 2021-09-02].
• Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. IV kadencja. Przewodnik, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2002.