| wieś | |
 Widok na wieś od strony południowej z zaznaczoną lokalizacją kurhanu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
41 |
| Kod pocztowy |
28-100[4] |
| Tablice rejestracyjne |
TBU |
| SIMC |
0233260[5] |
Położenie na mapie gminy Busko-Zdrój  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu buskiego  | |
 50°27′47″N 20°47′39″E/50,463056 20,794167[1]
| |
Żerniki Górne – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim, w gminie Busko-Zdrój[6][5].
Od 1 I do 8 XII 1973 w gminie Kołaczkowice[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
W drugiej połowie XVI w. ośrodek działalności braci polskich[8].
Przez wieś przechodzi 
zielony szlak turystyczny z Wiślicy do Grochowisk.
Integralne części wsi
[edytuj | edytuj kod]| części wsi | Chrusty, Czesławice, Grabie Dolne, Kolonia, Koło Szosy, Marianów, Podlesie, Podpaganka, Radejówka, Zakupniki, Zamogilec, Żerniki Górne-Kolonia, Żerniki-Grabie, Żerniki-Grójec |
Badania archeologiczne
[edytuj | edytuj kod]Na terenie wsi znajduje się starożytny kurhan wzniesiony w starszym okresie brązu przez ludność kultury trzcinieckiej, przez mieszkańców nazwany Mogiłką (lokalizacja: 50°27′58.0932″N, 20°47′33.7164″E). Jest on usytuowany na lokalnej kulminacji wzgórza znajdującego się na krawędzi lessowego płaskowyżu, który w tym miejscu opada stromo na południe, ku dolince otoczonej innymi wzniesieniami. Prowadzone tu w latach 1965–1968 badania archeologiczne przez Andrzeja Kempistego ukazały też trzy wcześniejsze fazy użytkowania tego miejsca:
- groby w prostokątnych jamach kultury mierzanowickiej i groby niszowe z młodszej fazy kultury ceramiki sznurowej z neolitu (4500–1700 p.n.e.)
- groby z pucharami doniczkowymi starszej fazy kultury ceramiki sznurowej z początków epoki metali (1700–500 p.n.e.).
Jest to największe z poznanych dotąd cmentarzysko (64 groby) ludności grupy krakowsko-sandomierskiej (GKS) i kultury ceramiki sznurowej (KCSz)[9].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 163756
- ↑ Wieś Żerniki Górne w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-10-10], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1622 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT.
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach. 1973, nr 27, poz. 137
- ↑ Leszek Marciniec: Szlak ariański na terenie powiatu buskiego. Towarzystwo Miłośników Buska-Zdroju. [dostęp 2015-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-18)].
- ↑ Charakterystyka pozycji kulturowo-chronologicznej cmentarzysk neolitycznych w Osłonkach, Złotej i Żernikach Górnych [online], www.staff.amu.edu.pl, 4 marca 2016 [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04].
