Dąbrówka podolska

Dąbrówka podolska
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	jasnotowce
Rodzina	jasnotowate
Rodzaj	dąbrówka
Gatunek	dąbrówka podolska
	Nazwa systematyczna
	Ajuga chia Schreb.; Pl. Vert. Unilab. 25
Synonimy
	A. chia (Poir.) Schreb.;
	A. chia (Poir.) Schreb.;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Dąbrówka podolska (Ajuga chia Schreb.) – gatunek^[3] rośliny z rodziny jasnotowatych. Według nowszych ujęć taksonomicznych podgatunek^[4] dąbrówki żółtokwiatowej Ajuga chamaepitys subsp. chia (Schreb.) Arcang. Występuje od południowo-wschodniej Europy do zachodniego Iranu^[4].

Morfologia

Łodyga: Łodygi liczne, gałęziste, do 25 cm wysokości.
Liście: Trójdzielne; łatki równowąskie lub równowąskolancetowate.
Kwiaty: Grzbieciste, umieszczone po dwa w kątach przysadek. Korona kwiatu żółtawa, długości 18-25 mm. Rurka korony 2-3 razy krótsza od wargi dolnej. Przysadki długości korony. Kielich 4-5 razy krótszy od korony^[5].
Owoc: Rozłupnia; rozłupki z poprzecznymi zmarszczkami.

Biologia i ekologia

Bylina, chamefit. Rośnie na suchych zboczach. Kwitnie od czerwca do sierpnia.

Zagrożenia i ochrona

Gatunek umieszczony został na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006)^[6] i na obszarze Polski uznany za wymarły (kategoria zagrożenia Ex). W wydaniu z 2016 roku otrzymał kategorię RE (wymarły na obszarze Polski). W Polskiej Czerwonej Księdze Roślin posiada kategorię EX^[7].

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-31] (ang.).
↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
↑ ^a ^b Ajuga chamaepitys subsp. chia na World Checklist of Selected Plant Families [dostęp 2013-11-15].
↑ Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
↑ Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
↑ Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone.. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-31] (ang.).

[checklist2002-3] Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.

[WCSP-4] Ajuga chamaepitys subsp. chia na World Checklist of Selected Plant Families [dostęp 2013-11-15].

[5] Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.

[6] Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.

[7] Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone.. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]