Aleksandr Mikulin

Aleksandr Mikulin

Александр Александрович Микулин

Data i miejsce urodzenia	14 lutego 1895 Włodzimierz
Data śmierci	13 maja 1985
Zawód, zajęcie	konstruktor samolotów
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Aleksandr Aleksandrowicz Mikulin (ros. Александр Александрович Микулин; ur. 2 lutego^?/14 lutego 1895 we Włodzimierzu, zm. 13 maja 1985) – radziecki konstruktor silników lotniczych i główny projektant OKB.

Skończył szkołę realną w Kijowie, studiował w Kijowskim Instytucie Politechnicznym, w 1914 przeniósł się do Moskwy, gdzie w 1922 ukończył Wyższą Szkołę Techniczną. Pracował w Centralnym Instytucie Budowy Silników Lotniczych, od 1943 był generalnym konstruktorem silników lotniczych i głównym konstruktorem zakładu doświadczalnego nr 300 w Moskwie. W 1943 został akademikiem Akademii Nauk ZSRR^[1]. 19 sierpnia 1944 otrzymał stopień generała majora służby inżynieryjno-lotniczej. Od 1955 do 1959 pracował w laboratorium silników w Akademii Nauk ZSRR. Do jego osiągnięć zalicza się m.in. Mikulin AM-34, pierwszy radziecki lotniczy silnik tłokowy chłodzony cieczą oraz Mikulin AM-3, silnik turboodrzutowy dla pasażerskiego samolotu Tu-104. Czterokrotnie był laureatem Nagrody Stalinowskiej (1941, 1942, 1943 i 1946), 28 października 1940 otrzymał tytuł Bohatera Pracy Socjalistycznej. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.

• M-17
• AM-34
• AM-35
• AM-38
• AM-39
• AM-42
• AM-3

• Medal Sierp i Młot (28 października 1940)
• Order Lenina (trzykrotnie, 28 października 1940, 2 lipca 1945 i 24 stycznia 1947)
• Order Suworowa I klasy (16 września 1945)
• Order Suworowa II klasy (19 sierpnia 1944)
• Order Czerwonego Sztandaru Pracy (trzykrotnie, 10 lipca 1943, 10 czerwca 1945 i 14 lutego 1975)
• Order Przyjaźni Narodów (14 lutego 1985)
• Order Czerwonej Gwiazdy (21 lutego 1933)
• Order „Znak Honoru” (13 sierpnia 1936)
• Medal „Za zasługi bojowe” (5 listopada 1954)

I inne.