Alexandr Azarkevitch

Alexandr Azarkevitch

Imię i nazwisko urodzenia	Александр Азаркевич
Data i miejsce urodzenia	14 maja 1972 Białoruś
Zawód, zajęcie	tancerz choreograf menadżer kultury nauczyciel akademicki
Odznaczenia

Alexandr Azarkevitch (ros. Александр Азаркевич, ur. 14 maja^[1] 1972^[2] na Białorusi^[3]) – polski tancerz, choreograf, menadżer kultury, nauczyciel akademicki pochodzenia białoruskiego.

W latach 1992–1994 pracował jako tancerz w zespole baletowym Białoruskiego Państwowego Teatru Muzycznego w Mińsku(inne języki). Występował w musicalach m.in.: „My Fair Lady”, „Hello, Dolly!”, „Szklanka wody'”', operetkach m.in.: „Hrabina Marica”, „Noc w Wenecji”, „Księżniczka Czardasza” i spektaklach baletowych: „Szeherezada”, „Straussiana”, „Hiszpańskie divertissement”. Studiował na Wydziale Sztuki Muzycznej i Choreograficznej Białoruskiego Uniwersytetu Kultury i Sztuki w Mińsku(inne języki), gdzie zdobył dyplom tancerza i choreografa oraz tytuł zawodowy magistra sztuki^[3].

W 1995 roku przyjechał do Polski i podjął pracę w zespole baletowym Teatru Muzycznego w Łodzi, gdzie pracował jako tancerz-koryfej. Tańczył partie solowe w scenach baletowych w operetkach: „Baron cygański”, „Zemsta nietoperza”, „Bal w Savoyu”, a także w widowisku muzycznym „Z batutą u Straussów”. Z zespołem Teatru Muzycznego w Łodzi odbył tournée po Europie Zachodniej^[3]. W sezonie artystycznym 1996/1997 pracował w Polskim Teatrze Tańca jako tancerz-koryfej, gdzie tańczył m.in. w spektaklach: „Album z tego świata”, „Cul de sac”, „Dziecko słońca”, „Daina, czyli Kaziukowe Widma”. W latach 1997–2003 pracował jako tancerz w Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w Gdyni. Tańczył w musicalach takich jak: „Evita”, „Skrzypek na dachu”, „Czarnoksiężnik z krainy Oz”, „Szachy”, „Sen nocy letniej”, „Okno Mistrza Świata”, „Wichrowe wzgórza”, „Jesus Christ Superstar”, „Klatka szaleńców”^[3]. Jako tancerz-solista zatańczył m.in. w koncercie pt. „Operetka z okazji 40-lecia Teatru Muzycznego im. Danuty Baduszkowej w Gdyni” i w musicalu „Szachy”. Z zespołem Teatru Muzycznego w Gdyni odbył liczne tournée po Niemczech, Holandii, Włoszech, Austrii, Szwajcarii, Lichtensteinie i Luksemburgu. W latach 1997–1998 jako tancerz współpracował z zespołem baletowym Opery Bałtyckiej w Gdańsku, gdzie tańczył w baletach: „Dziadek do orzechów”, „Wiosna, lato, jesień, zima”, „Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków”, a także w scenach baletowych opery „Carmen” i operetki „Wesoła wdówka”^[3].

W latach 2000–2001 współpracował jako choreograf z sekcją łyżwiarstwa figurowego GKS Stoczniowiec Gdańsk. Polscy łyżwiarze figurowi Agata Błażowska i Marcin Kozubek w 2001 roku na Mistrzostwach Świata w Łyżwiarstwie Figurowym w Vancouver w Kanadzie zaprezentowali się w programie dowolnym w jego układzie choreograficznym^[3][4].

W latach 1998–2006 był założycielem, kierownikiem artystycznym i choreografem Trójmiejskiego Teatru Plastyki Ruchu w Gdańsku (TTPR) z siedzibą w Dworku Artura w Gdańsku-Oruni. Z zespołem teatru brał udział w ogólnopolskich i międzynarodowych przeglądach, festiwalach i konkursach, zarówno w Polsce, Rosji, na Białorusi i Ukrainie^[3]. W latach 2002–2006 był dyrektorem artystycznym Pomorskich Warsztatów Tańca Współczesnego oraz organizatorem Międzynarodowych Wieczorów Baletu Współczesnego w Dworku Artura w Gdańsku^[5][6].

W 2002 roku uzyskał obywatelstwo polskie nadane przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. W 2004 roku w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk w Warszawie ukończył studia podyplomowe w zakresie Zarządzania kulturą w strukturach Unii Europejskiej, zaś w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie w 2006 roku uzyskał stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie nauk o sztuce – teatrologii w specjalnościach: historia baletu i teoria tańca^[3]. W roku 2016 Alexandr Azarkevitch ukończył także dwuletnie studia podyplomowe w zakresie Organizacji produkcji filmowej i telewizyjnej na Wydziale Organizacji Sztuki Filmowej w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. L. Schillera w Łodzi^[7].

W roku akademickim 2007/2008 prowadził zajęcia z tańca współczesnego oraz wykłady z historii baletu na Wydziale Kompozycji, Teorii Muzyki, Rytmiki i Edukacji Artystycznej (specjalność: choreografia i techniki tańca) w Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi. W latach 2008–2021 był zatrudniony na stanowisku adiunkta i na stanowisku profesora (od 2020 roku)^[8][9] na Wydziale Artystycznym Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, gdzie utworzył specjalność: tancerz-choreograf na kierunku kulturoznawstwo (od roku akademickiego 2008/2009 do 2010/2011 pełnił funkcję opiekuna specjalności tancerz-choreograf); był także pomysłodawcą i twórcą odrębnego kierunku taniec na Wydziale Artystycznym Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, gdzie od roku akademickiego 2011/2012 do 2018/2019 pełnił funkcję prodziekana kierunku taniec, a od roku akademickiego 2019/2020 do końca roku akademickiego 2020/2021pełnił funkcję dziekana kierunku taniec. W październiku 2020 roku został mianowany przez władze Akademii na stanowisko profesora Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi^[8][9]. Alexandr Azarkevitch był wieloletnim organizatorem i opiekunem artystycznym dyplomowych „Wieczorów Młodych Choreografów”^{[10][11][12][13][14]} i „Wieczorów Tańca Współczesnego”^{[15][16][17][18][19]} w wykonaniu studentów kierunku taniec prezentowanych na scenach Polski, Niemiec i Ukrainy, m.in.: w Czerwonym Ratuszu w Berlinie^[20]; w Wielkiej Sali Rathaus Pankow w Berlinie^[21]; w sali koncertowej Podkarpackiego Uniwersytetu Narodowego im. Wasyla Stefanyka w Iwano-Frankowsku na Ukrainie^[22]; w sali teatralnej MPK „Tekstylnik” w Równem na Ukrainie^[23], w sali widowiskowej AOIA w Łodzi^[24][25]. Był także autorem projektu „Kierunek taniec ma wielkie serce”, którego celem była pomoc charytatywna w rozwoju artystycznym dla młodzieży z domów dziecka, młodzieżowych ośrodków socjoterapii i terapii zajęciowej, szkół specjalnych i ośrodków szkolno-wychowawczych w Łodzi i regionie łódzkim^[26][27]. W latach 2009–2012 był opiekunem artystycznym studiów podyplomowych w zakresie Pedagogiki tańca w Wyższej Szkole Humanistycznej TWP w Szczecinie^[3]. Od 2009 do 2017 roku był zatrudniony na stanowisku adiunkta w Zakładzie Animacji Kultury i Andragogiki na Wydziale Pedagogiki, Psychologii i Socjologii Uniwersytetu Zielonogórskiego^[3].

W latach 2002–2019 pełnił funkcję prezesa Międzynarodowego Stowarzyszenia Promocji Sztuki Choreograficznej im. Sergiusza Diagilewa w Łodzi. Był także twórcą i dyrektorem Międzynarodowego Konkursu Sztuki Choreograficznej im. Sergiusza Diagilewa organizowanego w latach 2002–2012 w Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w Gdyni^[28], a następnie w Teatrze Wielkim w Łodzi^[29] i Teatrze Muzycznym w Łodzi^[30][3].

Pomysłodawca i opiekun artystyczny międzynarodowego inkluzywnego projektu „Log-in Tanz” w Berlinie w Niemczech w latach 2021 i 2022^[31]. Opiekun artystyczny „Ukraińsko-Niemieckiego Wieczoru Tańca Współczesnego” w Berlinie w Niemczech w roku 2022^[32].

Jako choreograf i reżyser ruchu Alexandr Azarkevitch współpracuje z wieloma teatrami dramatycznymi, muzycznymi, operowymi i teatrami tańca w Polsce i za granicą. Autor kilkudziesięciu spektakli i choreografii, m.in.: autor choreografii „Amok” w Operze Bałtyckiej w Gdańsku w roku 1998; reżyser i autor choreografii wielkiego widowiska tanecznego „Ważna jest róża”, którego premiera miała miejsce podczas wernisażu wystawy Salvadora Dali w muzeum im. Xawerego Dunikowskiego w Warszawie w roku 1999; twórca ruchu scenicznego i choreografii w komedii „Rewizor” w Nowym Teatrze im. Witkacego w Słupsku w roku 2009; autor ruchu scenicznego i choreografii operetki klasycznej „Cygańska miłość” w Teatrze Muzycznym w Poznaniu w roku 2010; twórca ruchu scenicznego i choreografii opery „Dydona i Eneasz” w Teatrze Wielkim w Łodzi^[3][33][34] i kultowego broadwayowskiego musicalu "Cabaret" w Nowym Teatrze im. Witkacego w Słupsku; reżyser ruchu i autor choreografii komedii „Po prostu Leon po prostu”^[35] i spektaklu „Sen nocy letniej” w Lubuskim Teatrze im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze w roku 2011; autor ruchu scenicznego i choreografii broadwayowskiego musicalu "Kiss me, Kate" w Teatrze Muzycznym w Poznaniu w roku 2012^[36][37]; reżyser i autor choreografii spektaklu tanecznego "Lux Aeterna" w Państwowym Teatrze „Balet Jewgienia Panfiłowa” w Permie w Rosji w roku 2013^[38]; autor choreografii „W oczekiwaniu na…” w Kieleckim Teatrze Tańca w roku 2013^[39]; reżyser i autor choreografii spektaklu „Quasimodo” według powieści Wiktora Hugo „Katedra Marii Panny w Paryżu”, którego premiera odbyła się na dużej scenie Państwowego Teatru „U Mosta” w Permie w Rosji w roku 2015^[40]; autor ruchu scenicznego i choreografii spektaklu „Dwanaście miesięcy” w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu w roku 2016^[41]; reżyser i choreograf spektaklu "Wir sind hier", którego premiera odbyła się w czerwcu 2017 roku w Russisches Haus der Wissenschaft und Kultur w Berlinie w Niemczech w ramach międzynarodowego projektu "Die Kamera klickt und ich bleibe"^[42]; autor choreografii spektaklu „Kopciuszek” w Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu w roku 2018^[43]; autor ruchu scenicznego i choreografii spektaklu "La Strada. Das Lied der Strasse" w Städtische Theater Chemnitz w Niemczech w roku 2019^[44][45]; autor ruchu scenicznego i choreografii spektaklu „Zapisani” w Teatrze Lalek „Arlekin” im. Henryka Ryla w Łodzi w roku 2019^[46]; autor choreografii i ruchu scenicznego musicalu „Kolory” w Państwowym Zespole Ludowym Pieśni i Tańca „Mazowsze” im. Tadeusza Sygietyńskiego (premiera on-line 19 grudnia 2020 roku^[47][48], premiera z publicznością 21 lutego 2021 roku); autor choreografii i ruchu scenicznego spektaklu „Calineczka” w Teatrze Lalek „Arlekin” im. Henryka Ryla w Łodzi w roku 2021^[49]; autor ruchu scenicznego spektaklu „Niezłe ziółka” w Teatrze Lalek Pleciuga w Szczecinie w roku 2022^[50]; autor choreografii spektaklu „Inna księżniczka Burgunda” w Teatrze Lalek „Arlekin” im. Henryka Ryla w Łodzi w roku 2023^[51][52]; reżyser ruchu międzynarodowego, inkluzywnego performance tanecznego "Boléro", który został zaprezentowany w siedzibie Przedstawicielstwa Kraju Związkowego Hesja przy Radzie Federacji w Berlinie w roku 2023^[53]; autor choreografii i ruchu scenicznego spektaklu muzycznego „Spiritus movens - piosenki Jeremiego Przybory” w Operze Nova w Bydgoszczy w roku 2023^[54][55].

• Międzynarodowy Festiwal Europejskie Dni Tańca (Malbork);
• Festiwal Twórczości Dziecięcej Wojska Polskiego (Grudziądz);
• Festiwal spaceZ2010G: małe formy sztuki tańca współczesnego (Zielona Góra)^[3];
• The International Festival of Modern Choreography (Witebsk, Białoruś)^[56][57];
• The International Dance Competition „Danzamérica” (Córdoba, Argentyna)^[58];
• The International Classical Ballet and Modern Dance Competition (Ateny, Grecja)^[59];
• Concorso Sorrento Danza (Sorrento, Włochy)^[60];
• Orizzonti Coreografici (Sorrento, Włochy)^[3];
• The Stanislaviv Dance Festival (Iwano-Frankowsk, Ukraina)^[61];
• The International Competition of Contemporary Dancing Art / przewodniczący jury (Lwów, Ukraina)^[62];
• The International Dance Competition / przewodniczący jury (Kohtla-Järve, Estonia)^[63].

• Medal srebrny za Długoletnią Służbę^[64] za wzorowe, wyjątkowo sumienne wykonywanie obowiązków wynikających z pracy zawodowej. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, rok 2020.
• Srebrny Krzyż Zasługi^[65][66][67] za zasługi w działalności na rzecz rozwoju nauki. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, rok 2017.
• Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[68][69][70] w dziedzinie tańca nadany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, rok 2012.

• Grand Prix Ogólnopolskiego Przeglądu Form Teatralnych Wojska Polskiego w Przemyślu za spektakl „Karoma” (Przemyśl, 2003);
• Grand Prix Międzynarodowego Konkursu Tanecznego „Młodość” za stworzenie oryginalnych kompozycji choreograficznych „Unintended”, „Nokturn”, „Des sentiments” (Moskwa, 2004)^[3];
• Srebrny Medal Siergieja Diagilewa „za wielkie osiągnięcia w zakresie propagowania sztuki choreograficznej” – nagroda Międzynarodowej Fundacji Dom Diagilewa działającej w Rosji pod auspicjami UNESCO (2004)^[3];
• Nagroda Artystyczna Prezydenta Miasta Gdyni w dziedzinie tańca za zorganizowanie w Gdyni Międzynarodowego Konkursu Sztuki Choreograficznej im. Sergiusza Diagilewa (Gdynia, 2005)^[71];
• Finalista Międzynarodowego Konkursu Producentów na Najlepszy Projekt w Dziedzinie Kultury i Sztuki, który odbył się podczas International Festival The Diaghilev Seasons: Perm–Petersburg–Paris w Państwowym Akademickim Teatrze Opery i Baletu im. Piotra Czajkowskiego w Permie (Rosja, 2005)^[72].