Thomasomys ucucha[1] | |
Voss, 2003[2] | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Podgromada | |
Infragromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Infrarząd | |
Nadrodzina | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Plemię | |
Rodzaj | |
Gatunek |
andowiak mysi |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |
Andowiak mysi[4] (Thomasomys ucucha) – gatunek ssaka z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Andowiak mysi znany jest tylko z grzbietu wschodnich Andów w północno-środkowym Ekwadorze (Carchi, Pichincha i Napo)[5].
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 2003 roku amerykański teriolog Robert S. Voss nadając mu nazwę Thomasomys ucucha[2]. Holotyp pochodził z wysokości 11 100 ft (3383 m) w dolinie rzeki Papallacta (około 3-5 km szlakiem NNW Papallacta), w prowincji Napo, w Ekwadorze[6].
Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[5].
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Thomasomys: Oldfield Thomas (1858–1929), brytyjski zoolog, teriolog; gr. μυς mus, μυος muos „mysz”[7].
- ucucha: lokalna nazwa ucucha oznaczająca w keczua mysz[2].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) 94–109 mm, długość ogona 122–151 mm, długość ucha 17–20 mm, długość tylnej stopy 26–30 mm; masa ciała 24–46 g[8].
Siedlisko
[edytuj | edytuj kod]Zamieszkuje wysokości między 3350 a 3700 m n.p.m.[3]. Andowiak mysi występuje w ekotonie między paramo, a lasem, zamieszkuje też trawiaste polany otoczone lasem i górskie lasy deszczowe. Większość schwytań zanotowano na ziemi, na ścieżkach przebiegających przez gęste trawy bądź niskie zioła i wzdłuż wilgotnych brzegów strumieni. Razem z andowiakiem mysim chwytane w tych samych siedliskach były: andowiak cynamonowy (Thomasomys cinnameus), andowiak paciorkooki (T. baeops), andowiak paramoński (T. paramorum), andowiak wędrowny (T. erro), andowiak złocisty (T. aureus), kolumbiak leśny (Chilomys instans), ryżowiaczek wyżynny (Microryzomys altissimus), ryżowiaczek leśny (M. minutus), rybołapek górski (Neusticomys monticolus), rybojadek równikowy (Anotomys leander), trawniak ekwadorski (Neomicroxus latebricola) i trawniak puszysty (Akodon mollis)[3].
Populacja
[edytuj | edytuj kod]Gatunek jest znany z jednego miejsca, w którym gryzonie te są często chwytane[3].
Zagrożenia
[edytuj | edytuj kod]Główne zagrożenia to wylesianie, fragmentacja siedliska i rolnictwo.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Thomasomys ucucha, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c R.S. Voss. A new species of Thomasomys (Rodentia: Muridae) from eastern Ecuador, with remarks on mammalian diversity and biogeography in the Cordillera Oriental. „American Museum novitates”. 3421, s. 10, 2003. (ang.).
- ↑ a b c d C. Barriga & V. Pacheco , Thomasomys ucucha, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2018, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-21] (ang.).
- ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 256. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 424. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Thomasomys ucucha. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-21].
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 675, 1904. (ang.).
- ↑ U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 496. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).