Artur Kępczyński (w randze gen. brygady; 13.05.2022) | |
generał dywizji | |
Data i miejsce urodzenia |
24 czerwca 1967 |
---|---|
Przebieg służby | |
Lata służby |
1986 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
• 8 Ośrodek Szkolenia Specjalistów Czołgowych więcej patrz tekst |
Stanowiska |
• dowódca plutonu więcej patrz tekst |
Odznaczenia | |
|
Artur Jan Kępczyński (ur. 24 czerwca 1967 w Sierpcu)[1][2] – generał dywizji Wojska Polskiego; zastępca Szefa Logistyki Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych (2015–2018); szef Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych (2021–2025).
Przebieg służby wojskowej
[edytuj | edytuj kod]Artur Kępczyński we wrześniu 1986 podjął studia wojskowe jako podchorąży w Wyższej Oficerskiej Szkole Samochodowej, które ukończył w 1990[3] uzyskując dyplom inżyniera – dowódcy. W sierpniu tego roku był promowany na pierwszy stopień oficerski – podporucznika. W październiku 1990 otrzymał przydział służbowy do Chełmna, gdzie rozpoczął zawodową służbę wojskową na stanowisku dowódcy plutonu w 8 Ośrodku Szkolenia Specjalistów Czołgowych, a następnie pełnił służbę na stanowiskach dowódczych i dydaktycznych. W międzyczasie w 1992 ukończył Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie (wydział mechaniczny). W latach 1997–98 pełnił służbę w PKW UNIFIL Liban. W 2000 ukończył NATO/PfP Staff Officers Course, szkoła SWEDINT (Szwecja) oraz centrum szkolenia językowego DSL w Londynie (Wielka Brytania)[2].
Do 2001 sprawował funkcję starszego wykładowcy, po czym w tym samym roku został skierowany do Heidelbergu, gdzie objął stanowisko starszego oficera ds. transportu w Połączonym Dowództwie NATO (JHQ Cent, Niemcy) pełniąc służbę do 2003. W międzyczasie w latach 2001–2002 ukończył kurs w NATO School Oberammergau (Niemcy) oraz w 2002 kurs logistyczny NATO w Technische Schule des Heeres w Aachen (Niemcy). W 2003 w ramach zajmowanego stanowiska został skierowany do Włoch, gdzie przez pół roku pełnił służbę w Regionalnym Dowództwie NATO w Neapolu[4]. Jego zadaniem była koordynacja zabezpieczenia logistycznego operacji NATO na Bałkanach w Regionalnym Centrum Operacyjnym (ROC AFSOUTH). W 2004 został skierowany do służby w Dowództwie Wojsk Lądowych na stanowisko starszego specjalisty Oddziału HNS. W 2007 został skierowany służbowo do Bydgoszczy, gdzie objął stanowisko szefa wydziału HNS w Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych. W tym samym roku ukończył kurs specjalistyczny (planowanie i realizacja funkcji państwa – gospodarza oraz państwa wysyłającego)[2].
W latach 2008–2009 pełnił służbę w J4 Dowództwa Operacji Unii Europejskiej EUFOR Tchad/RCA. 17 sierpnia 2009 został wyznaczony na stanowisko szefa Oddziału Zabezpieczenia Funkcji Państwa Gospodarza (PŁK) w Dowództwie Pomorskiego Okręgu Wojskowego w Bydgoszczy. W 2009 ukończył studia podyplomowe w zakresie ochrony ludności i zarządzania kryzysowego na Uniwersytecie im. Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. W 2011 objął stanowisko szefa Oddziału Interoperacyjności Logistycznej i HNS w Inspektoracie Wsparcia Sił Zbrojnych, gdzie do 2014 odpowiadał za koordynację wdrażania terytorialnego systemu zabezpieczenia logistycznego SZ RP opartego na WOG[2]. W 2015 objął stanowisko zastępcy Szefa Logistyki IWsp SZ. W 2018 został wyznaczony do czasowego pełnienia obowiązków zastępcy Szefa Inspektoratu Wsparcia SZ – Szefa Logistyki. W 2020 ukończył podyplomowe studia polityki obronnej w Akademii Sztuki Wojennej w Warszawie[2]. W 2020 brał udział w pracach zespołu negocjacyjnego w zakresie umowy o wzmocnionej współpracy obronnej Polski i USA[5].
27 listopada 2020 w Warszawie minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak wyznaczył go na stanowisko zastępcy Szefa Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych - Szefa Logistyki z dniem objęcia obowiązków 1 grudnia 2020[6][7]. 1 kwietnia 2021 w obecności szefa Sztabu Generalnego WP gen. Rajmunda Andrzejczaka objął funkcję na czasowo pełniącego obowiązki szefa Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych[8][4]. 15 sierpnia 2021 prezydent RP Andrzej Duda mianował go na stopień generała brygady[9][10]. Pełniąc służbę na różnych stanowiskach służbowych czynnie działał w wojskowym, logistycznym środowisku międzynarodowym: m.in. w ramach FINABEL-WG Logistics, SWG LOG-MED przy Komitecie WKPW oraz NTCC[5].
Z dniem 2 listopada 2021 został wyznaczony na stanowisko szefa Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych[2]. 14 sierpnia 2023 został mianowany na stopień generała dywizji[2][11]. 9 stycznia 2025 został odwołany przez Ministra Obrony Narodowej ze stanowiska Szefa Inspektoratu Wsparcia SZ[12].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Zainteresowania gen. dyw. Artura Kępczyńskiego to turystyka motocyklowa, wędkarstwo oraz sport[13].
Awanse
[edytuj | edytuj kod]- podporucznik – 1990[2]
(...)
- generał brygady – 15 sierpnia 2021[9]
- generał dywizji – 14 sierpnia 2023[14]
Ordery, odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- Srebrny Krzyż Zasługi[1]
- Brązowy Krzyż Zasługi[15]
- Wojskowy Krzyż Zasługi[16]
- Srebrny Medal za Długoletnią Służbę[3]
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”[3]
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”[3]
- Medal ONZ za misję UNIFIL[3]
- Odznaka Honorowa Wojsk Lądowych
- Buzdygan Honorowy[9]
- Odznaka pamiątkowa Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych – 2021 (ex officio)
i inne
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b M.P. z 2023 r. poz. 33
- ↑ a b c d e f g h Szef Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2024-01-18].
- ↑ a b c d e Nowi generałowie w Wojsku Polskim. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2024-01-18].
- ↑ a b Zmiana dowodzenia w Inspektoracie Wsparcia. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2024-01-18].
- ↑ a b 17 rocznica utworzenia Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych. bydgoszcz.com. [dostęp 2024-01-18].
- ↑ Dąb-Kostrzewska 2021 ↓, s. 166.
- ↑ Uroczystość 100-lecia funkcjonowania Służby Czołgowo-Samochodowej. ipt.wim.wat.edu.pl. [dostęp 2024-01-18].
- ↑ Dąb-Kostrzewska 2022 ↓, s. 46.
- ↑ a b c M.P. z 2021 r. poz. 927
- ↑ Dąb-Kostrzewska 2022 ↓, s. 119.
- ↑ Awanse na stopnie generalskie i admiralskie. dziennikzbrojny.pl. [dostęp 2024-01-18].
- ↑ Odwołanie ze stanowiska szefa IWsp SZ. gov.pl. [dostęp 2025-01-09].
- ↑ Generalski awans Szefa Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych w Bydgoszczy. bydgoszczinformuje.pl. [dostęp 2024-01-18].
- ↑ M.P. z 2023 r. poz. 960
- ↑ M.P. z 2006 r. nr 73, poz. 731
- ↑ M.P. z 2014 r. poz. 726
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Anna Dąb-Kostrzewska (red.), Kronika Wojska Polskiego 2021, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2022, 46; 119, ISSN 1734-2317 .
- Anna Dąb-Kostrzewska (red.), Kronika Wojska Polskiego 2020, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2021, s. 166, ISSN 1734-2317 .
- Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” z 2006, 2021, 2023