Bammental

Bammental

gmina
Herb
Państwo	Niemcy
Kraj związkowy	Badenia-Wirtembergia
Rejencja	Karlsruhe
Powiat	Rhein-Neckar-Kreis
Związek regionalny	Rhein-Neckar
Wspólnota	Związek gmin Neckargemünd
Kod statystyczny	08 2 26 006
Powierzchnia	12,16 km²
Wysokość	125 m n.p.m.
Populacja (31 grudnia 2010) • liczba ludności	6468
• gęstość	532 os./km²
Numer kierunkowy	06223
Kod pocztowy	69245
Tablice rejestracyjne	HD
Adres urzędu: Hauptstraße 71 69245 Bammental
Położenie na mapie powiatu
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Bammental – gmina w Niemczech, w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia, w rejencji Karlsruhe, w regionie Rhein-Neckar, w powiecie Rhein-Neckar, wchodzi w skład związku gmin Neckargemünd. Leży około dziesięciu kilometrów od Heidelbergu, przy drodze krajowej B45.

Miejscowością partnerską Bammentalu jest Vertus we Francji.

Bammental położony jest wśród zalesionych wzgórz, w dolinie niewielkiej rzeki Elsenz^[1]. Leży na południowy wschód od stolicy powiatu – Heidelbergu.

Pierwsze pisemne wzmianki o miejscowości pochodzą z roku 769^[1]. W tzw. Codex Laureshamensis, po polsku znanym jako Kartularz z Lorsch autor umieścił dzisiejszą dzielnicę Reilsheim pod nazwą Risolfesheim^[1]. Kolejny raz Bammental pojawia się w źródłach w roku 1016^[1]. Wówczas to wieś została przekazana jako darowizna. Od połowy XIX wieku miasto znacznie zaczęło się rozbudowywać. W wyniku nagłego rozwoju miasta zaczęły się zacierać granice między dzielnicami^[1].

• 1325 – Konrad (Conrad)
• 1439 – Hanns Bersich
• 1495 – Hans Kühnle
• 1506 – Hans Gaul (Kaull)
• 1516 – Hans Seifert (Syfert)
• 1532–1554 – Fritz Obert
• 1554–1569 – Friedrich Zimmermann
• 1582–1595 – Friedrich Klingmann
• 1654 – Hans Leonhard Fromm (Frum)
• 1664–1669 – Hans Valentin Reinhard (Velten Rennert)
• 1669–1671 – Hans Wilhelm Gompenhaus (Kumpenhanß)
• 1674 – Hans Leonhard Fromm
• 1680–1702 – Hans Stephan Hossmann
• 1707–1726 – Georg Ganshorn (Gansshorn)
• 1729–1730 – Mathias Buschlaeger
• 1730–1731 – Hans Stephan Heid (Heyd)
• 1731–1735 – Bernhard Ganshorn
• 1735–1748 – Georg Michael Haeusser (Heisser, Heuser)
• 1748–1754 – Matthaeus Schneckenberger
• 1755–1776 – Johann Friedrich Roesch
• 1776–1790 – Caspar Harth
• 1790–1798 – Johann Heinrich Schneckenberger
• 1799–1824 – Mathias Sigmund (od roku 1810 jako wójt)

• 1824–1826 – Georg Jakob Fromm
• 1826–1828 – Georg Heid
• 1828–1832 – Adam Hoffmann (od roku 1831 jako burmistrz)

• 1832–1835 – Philipp Ganshorn
• 1835–1837 – Christian Hoffmann
• 1837–1848 – Leonhard Fromm
• 1848–1850 – Jakob Sigmund
• 1850–1874 – Leonhard Fromm
• 1874–1893 – Johann Friedrich Ziegler
• 1893–1903 – Johann Schenzel
• 1903–1914 – Phillipp Christian Rösch
• 1914–1919 – Friedrich Winnewisser
• 1919–1928 – Jakob Ziegler
• 1928–1933 – Emil Müller
• 1933–1944 – Heinrich Lämmler
• 1944–1945 – Heinrich Hoffmann
• 1945–1954 – Wilhelm Hessenauer
• 1954–1975 – Erich Heddenauer
• 1976–1994 – Herbert Echner
• 1994–2010 – Gerhard Vogel
• od 2010 – Holger Karl

Demografia Bammentalu
Źródło: lata 1440 do 1982: Günther Wüst: Bammental. Bammental: Heidelberger Verlagsanstalt und Druckerei GmbH, 1983, s. 127.

Przy Wiesenbacherstrasse 6 stoi zbudowany w 1728 roku budynek z umieszczonym na ścianie szczytowej herbem barona von Babo^[4]. W centrum miasta znajduje się zbudowany w latach 1905–1907 przez Josefa Schmiedra secesyjny ratusz, który do lat 50. XX wieku pełnił funkcję szkoły^[4]. W miejscowości zachowały się dwie wieże strażnicze^[5]: tzw. Reilsheimer Dörndl z 1774 roku^[4] przy Schulstrasse, oraz Bammentaler Dörndl z 1773^[6] roku przy Hauptstrasse^[4], tuż przy starym ratuszu. Ów ratusz jest też zresztą zabytkiem, który swoją funkcję pełnił przez ponad sto lat (od 1851 do 1956 roku). W dzielnicy Reilshheim stoi najcenniejszy zabytek Bammentalu, datowany na rok 1592/1593 dom ryglowany^[4] zbudowany przez Thomasa Webera^[7]. Budynek posiada bogato rzeźbione ściany boczne oraz wykusz^[4]. Wcześniejszy ryglowany budynek jego rąk z 1595 roku znajduje się przy Hauptstrasse 12. Poza tym podobne warte uwagi są domy przy Oberdorfstrasse 3 (z 1729 r.) i Oberdorfstrasse 17. Na starym cmentarzu stoi filar z 1921 roku poświęcony poległym bohaterom podczas I wojny światowej^[4].

Miejscowe muzeum powstało dzięki mieszkańcom Bammentalu, którzy przeznaczyli do niego przedmioty oraz wyposażyli, a także odrestaurowali^[5].

W Bammentalu są dwa kościoły: kościół ewangelicki i katolicki kościół św. Dionizego.

• pierwszy kościół katolicki św. Dionizego powstał w dzielnicy Reilsheim w XIII wieku^[8]. Kolejny postawiono w tym samym miejscu w latach 1747–1748^[8]. Kościół rozebrano w roku 1896 pozostawiając jedynie wieżyczkę (Reilsheimer Dörndl)^[8]. Dzisiejszy kościół św. Dionizego z lat 1912–1913 roku znajduje się w zupełnie innej części miasta, przy Fischersberg 1. Postawiony został przez Ludwiga Meiera w stylu neobarokowym^[8].
• kościół ewangelicki w stylu neoromantycznym zbudowany został według projektu Hermanna Behaghela^[8] w latach 1902–1904^[8]. Stoi w centrum miasta. Kościół posiada oryginalne murale i kasetony^[8]. W latach 1988–1989 budynek przechodził renowacje. W kościele znajduje się krucyfiks autorstwa Petera van den Branden^[4].
• Dawniej na terenie starego cmentarza stał również kościół. Została po nim tylko wieża kościelna.

• Günther Wüst: Bammental. Geschichte einer Elsenztalgemeinde. Bammental: Herausgegeben vom Bürgermeisteramt, 1983.
• Sabine Schumacher: Freizeitführer Region Rhein-Neckar-Dreieck. Gudensberg: Wartberg Verlag, 2000. ISBN 3-86134-552-8.
• Jürgen Schütz: Rhein-Neckar-Kreis. Stuttgart: Theiss, 1991. ISBN 3-8062-0597-3.