 generał brygady
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
• OSS, 8sps, POW, ASG |
| Stanowiska |
• d-ca pl szkolnego |
| Odznaczenia | |
| |
Benedykt Grobelny (ur. 28 lutego 1946, zm. 27 października 2015) – generał brygady Wojska Polskiego, były szef Logistyki Pomorskiego Okręgu Wojskowego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Benedykt Grobelny urodził się 28 lutego 1946 w Wiorach k. Kutna. W 1965 rozpoczął służbę wojskową jako podchorąży w Oficerskiej Szkole Samochodowej w Pile. W 1968 promowany na podporucznika. W tym samym roku objął stanowisko dowódcy szkolnego plutonu kierowców transporterów opancerzonych SKOT i BRDM w 8 szkolnym pułku samochodowym w Chełmnie, gdzie był do 1976. Następnie został skierowany do Bydgoszczy odbywając praktykę w szefostwie służby czołgowo-samochodowej w Pomorskim Okręgu Wojskowym. Absolwent Akademii Techniczno-Rolniczej w 1976[2][3].
W 1980 awansował na stopień majora[3]. Po ukończeniu w 1983 Akademii Sztabu Generalnego objął stanowisko kwatermistrza, zastępcy dowódcy 9 pułku pontonowo-technicznego w Chełmnie, a następnie został wyznaczony na stanowisko szefa oddziału eksploatacji i remontu w szefostwie Służby Czołgowo-Samochodowej POW. W 1989 awansowany został na pułkownika[3]. W latach 1990–1993 był szefem sztabu, zastępcą szefa służb technicznych POW, a po reorganizacji szefem sztabu Logistyki POW. W 1991 ukończył Podyplomowe Studium Operacyjno–Strategiczne w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie. W 1994 został zastępcą szefa Logistyki POW, od grudnia 1995 był szefem Logistyki, zastępcą dowódcy Pomorskiego Okręgu Wojskowego[4].
W 1997 był awansowany na stopień generała brygady przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego. W 2002 zakończył zawodową służbę wojskową[5]. 15 sierpnia 2002 został uhonorowany listem przez Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego w związku z zakończeniem służby wojskowej[6].
Awanse[3][4]
[edytuj | edytuj kod]- podporucznik – 1968
- porucznik – 1971
- kapitan – 1975
- major – 1980
- podpułkownik – 1984
- pułkownik – 1989
- generał brygady – 1997
Ordery, odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[7].
- Odznaka pamiątkowa 7 Okręgowej Składnicy Sprzętu Inżynieryjnego i Materiałów Wybuchowych – 1999[8]
i inne.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nekrolog w Expresie Bydgoskim. nekrologi.net, 2015-10-29. [dostęp 2021-05-13].
- ↑ Szutowicz i Brycki 2016 ↓, s. 120.
- ↑ a b c d Biuletyn Kawaliera nr 4 z 2015. bibliotekacyfrowa.eu, 2015-12-15. [dostęp 2021-05-13].
- ↑ a b Szutowicz i Brycki 2016 ↓, s. 120-121.
- ↑ Szutowicz i Brycki 2016 ↓, s. 121.
- ↑ Obchody Święta Wojska Polskiego z udziałem Prezydenta RP. bbn.gov.pl, 2002-08-15. [dostęp 2021-05-13].
- ↑ Postanowienie Prezydenta RP z dnia 19 października 1998 o nadaniu orderów. isap.sejm.gov.pl, 1998-10-19. [dostęp 2021-05-13].
- ↑ Szutowicz i Brycki 2016 ↓, s. 170.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Szutowicz, Jan Brycki: W zbroi i mundurze po ziemi drawieńskiej. Piła: PPR Tongraf, 2016, s. 3-270. ISBN 978-83-62581-95-5.
