Bocheński I (Bocheński, Rawicz odmienny) − polski herb szlachecki, używany przez pruską rodzinę, osiedloną później na terenie całej Rzeczypospolitej, odmiana herbu Rawicz.

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego^[1]:

W polu złotym na czarnym niedźwiedziu panna w sukni srebrnej i koronie złotej, z rozpuszczonymi włosami i wzniesionymi rękoma.

W klejnocie nad hełmem w koronie rycerz w zbroi z proporcem w ręku, białym z czerwonym obramowaniem.

Labry czarne podbite złotem.

Herb wzmiankowany przez Ostrowskiego, Bonieckiego i Żernickiego (Der Polnische Adel).

Herb pierwotnie pruski. Przemysław Pragert spekuluje, że kaszubska rodzina herbu Bochen mogła przyjąć ten herb po przyjęciu nazwiska Bocheński.

Herb ten był herbem własnym, toteż do jego używania uprawniony jest tylko jeden ród herbownych:

Bocheński.

• PrzemysławP. Pragert PrzemysławP., Herbarz rodzin kaszubskich, t. 1, BiT, 2001, s. 41-42, 136, ISBN 83-919852-6-1, ISBN 978-83-919852-6-7 .

• Herb Bocheński z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla